เจ้าสาวอันดับที่เจ็ด นิยาย บท 35

"เหตุผลส่วนตัว? เพราะเรื่องสุขภาพหรอ? เหอหลิงที่ยืนอยู่ข้างไป๋ยิ่งอันปั้นหน้าสงสัยถามขึ้น: "ฉันได้ยินมาว่าคุณชายหนานกงป่วยจนแทบไม่สามารถลงจากเตียงได้ เป็นความจริงหรือเปล่าคะ?"

"ไม่ใช่แน่นอน เขาแข็งแรงดี"คิ้วของไป๋มู่ชิงขมวดนิดๆ ตอบพร้อมจ้องหน้าเธอ

"และเป็นเพราะอะไร? หรือเป็นเพราะหน้าตาขี้เหร่ไม่กล้าปรากฏตัว? จริงๆก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ทุกคนรู้อยู่แล้วว่าคุณชายหนานกงสุขภาพไม่ดี หน้าตาก็ไม่ได้ดีมากนักเช่นกัน นี่ก็ไม่ใช่ความลับอะไร ไม่ต้องปิดบังหรอก"

"หลิง" ไป๋ยิ่งอันเหล่มองไป๋มู่ชิงที่สีหน้าไม่สู้ดีนัก ใช้มือดึงกระโปรงของเหอหลิงพร้อมกล่าวอย่างตำหนิว่า: "พี่เขยไม่อยากพบหน้าผู้คนเป็นเรื่องปกตินะ ยังไงเขาก็เป็นคนที่มีศักดิ์ศรีอยู่"

"จริงๆแล้วหน้าตาขี้เหร่ก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย มีฐานะดีก็พอแล้ว ทุกคนเห็นด้วยไหมคะ?"เหอหลิงพูดกับทุกคนในงาน และไม่รอคำตอบ รีบพูดต่อว่า: "จริงสิ พี่คะ ตระกูลหนานกง ร่ำรวยขนาดนี้ ต้องให้ของขวัญพิธีหมั้นชิ้นใหญ่กับพี่แน่ เป็นอะไรหรอคะ เอามาอวดหน่อย จะได้คลายความอยากรู้ของทุกคนด้วย"

ไป๋มู่ชิงค่อยๆกำมือแน่นขึ้น ตอนเข้างานเมื่อครู่นี้ ไป๋ยิ่งอันบอกว่าไม่มีของขวัญก็ไม่เป็นไร เธอยังคิดว่าเรื่องนี้จะผ่านไปด้วยดี ไม่คิดเลยว่า......

ทำยังไงดี ถ้าคุณผู้หญิงรู้ว่าเธอไม่ได้นำของขวัญมาให้ แถมยังทำให้ตระกูลหนานกงขายหน้าต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ คงโกรธจนบีบคอเธอตายแน่ๆ

ไป๋ยิ่งอันยังคงรับบทแสดงเป็นหญิงสาวที่ฉลาดอ่อนโยน ยิ้มอย่างอบอุ่น: "ยังไงก็พี่น้องกันค่ะ ถ้ามาให้ของขวัญกันกลับรู้สึกห่างเหิน ดังนั้น......มีของขวัญหรือไม่ก็ไม่สำคัญ สำคัญที่พี่สาวได้มาร่วมงานพิธีหมั้นของดิฉัน ทุกท่านว่าจริงไหม?"

ในบรรดาผู้ร่วมงานมีคนพยักหน้าเห็นด้วย

"ไม่จริงใช่ไหม? งั้นแปลว่าไม่ได้ให้ของขวัญอะไรเลยหรอคะ?" เหอหลิงร้องเสียงหลงพลางถามต่อ