เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1014

พวกเขากำลังจะโต้กลับ แต่เมื่อเห็นแจ็คสันเดินออกมาจากวอร์ด พวกเขาจึงรีบจากไปด้วยความกลัว วิกกี้ลุกจากที่นั่ง “เธอหาเรื่องทะเลาะพอแล้วหรือยัง? ฉันจะกลับแล้วเหมือนกัน… ในเมื่อเขาไม่ต้องการที่จะพบฉัน ฉันก็จะไม่เข้าไปพบเขา…”

ความโกรธของแอเรียนเกือบจะลดลงเมื่อเธอตบคน ๆ นั้น เธอไม่ได้สาธยายกับมันนานเพราะตอนนี้วิกกี้ก็ไม่ได้ทำตัวน่ารังเกียจนัก “เอริกสัญญาว่าจะให้เงินเธอ 30,000 ดอลลาร์แทนความเมตตาที่เขามีต่อเธอไม่ว่าเธอจะเคยทำอะไรเขาไว้บ้างก็ตาม เอาหมายเลขบัญชีธนาคารของเธอมา ฉันจะโอนเงินให้เธอในภายหลัง”

วิกกี้ส่ายหัว "ไม่จำเป็น สิ่งที่ฉันต้องการจริง ๆ ไม่ใช่สิ่งเหล่านั้น”

แอเรียนไม่ได้ยืนกราน “ถ้าอย่างนั้นก็แล้วแต่เธอ ถ้าเธอไม่ต้องการมัน ฉันก็จะเอามันไปบริจาค ปล่อยมันไปนั้นแหละดีแล้ว”

ทิฟฟานี่กำลังตั้งครรภ์ มาร์คจึงขอให้แจ็คสันไปส่งเธอกลับบ้านก่อน แอเรียนก็ต้องดูแลสมอร์ ดังนั้นเธอจึงถูกส่งกลับบ้านพร้อมกับทิฟฟานี่ด้วย มาร์คอยู่ในโรงพยาบาลต่อคนเดียวเพราะเขายังมีสิ่งที่ต้องจัดการเกี่ยวกับการเสียชีวิตของเอริก

เมื่อต้องมองดูเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ซึ่งในขณะนี้นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาลโดยปราศจากลมหายใจ จะไม่มีใครสามารถสงบสติอารมณ์ได้อย่างเต็มที่หรอก เมื่อไม่มีใครอยู่รอบ ๆ ตัวมาร์ค น้ำตาที่เขากลั้นเอาไว้จึงกลิ้งลงแก้มของเขาเงียบ ๆ

มันเป็นคืนที่กระสับกระส่ายสำหรับทุกคน แอเรียนกลับถึงบ้านและส่งสมอร์เข้านอน หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็โทรหาธัญญ่า “เอริกเสียแล้วนะ”

เธอไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงต้องการบอกธัญญ่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอแค่รู้สึกว่าธัญญ่าควรจะได้รู้

เธอปาดน้ำตาด้วยความกังวล "ไม่มีอะไรค่ะ ฉันเผลอตัดเข้านิ้วตัวเองเฉย ๆ ฉันไม่ได้เป็นไร เดี๋ยวฉันค่อยเอาพลาสเตอร์มาปิดก็ได้ อาหารเย็นจะเสร็จในไม่ช้า คุณทำงานมาเหนื่อยทั้งวันแล้ว ไปนั่งดูทีวีรอก่อนเถอะค่ะ”

เจตต์เดินไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อหาพลาสเตอร์ให้เธอเงียบ ๆ จากนั้นเขาก็ช่วยติดพลาสเตอร์ให้เธอด้วยความระมัดระวัง “เดี๋ยวฉันทำอาหารเอง เธอไปนั่งพักก่อนเถอะ”

ธัญญ่าส่ายหัว “คุณเป็นคนที่ดูแลฉัน ฉันจะเพิ่มภาระให้คุณเพราะเรื่องไร้สาระแบบนี้ได้ยังไง? ฉันทำได้…"