เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1067

แอเรียนแกล้งทำเป็นเล่นกับแอริสโตเติล “น่าจะเรื่องงานแหละ มาร์คชินกับการคุยเรื่องธุรกิจในห้องทำงาน ผู้ชายมักจะมีนิสัยที่ไม่มีวันเปลี่ยนได้แบบนี้แหละ เราแค่ต้องยอมรับมัน”

ทิฟฟานี่เม้มปาก “เธอพูดถูก นี่ พรุ่งนี้สามีเธอจะไปส่งฉันที่ทำงานด้วยแหละ หึงไหม?”

แอเรียนยิ้มอย่างหมดหนทาง “ฉันจะหึงทำไม? หึงเธอน่ะเหรอ? ผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังตั้งครรภ์เนี่ยนะ? ไม่แน่นอนย่ะ ฉันคงจะโกรธมากถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น แต่เธอ? ต่อให้มาร์คเป็นคนขับรถเอง ฉันจะให้เธอนั่งข้างหน้าอยู่ดี ไม่ต้องห่วง… เราเป็นเพื่อนสนิทกันไม่ใช่เหรอ?”

ทันใดนั้นทิฟฟานี่ก็เหลือบมองไปทางบันไดและลงเสียงตนเองลง “แอริ ตอนที่เราทานอาหารอยู่ในร้านอาหารอยู่ ๆ แจ็คสันก็ถามฉันว่า ฉันจะรู้สึกยังไงหากอีธานกลับมา ถึงแม้ว่าเขาจะอธิบายว่า เขาแค่อยากรู้ว่ารักครั้งแรกของคนเรามันจะยากที่ลืมเลือนจริงหรือเปล่า แต่ฉันกลับรู้สึกไม่ดีเลย เขารู้ว่าอีธานเคยทำอะไรไว้กับฉันบ้างและเขาก็ไม่เคยพูดถึงอีธานมาก่อน เขาจะไม่มีวันพูดถึงอีธานเพียงเพื่อถามเรื่องที่ไม่สำคัญ ฉันสงสัยว่า…”

หัวใจของแอเรียนหล่นไปที่ตาตุ่ม ทิฟฟานี่อาจจะดูไม่ค่อยฉลาด แต่เธอก็ยังเป็นผู้หญิงที่มีเซ้นส์เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ เช่นกัน แอเรียนใช้เวลาครุ่นคิดก่อนที่จะพูดว่า “เขาอาจจะถามไปแบบนั้นเพราะหวงเธอมากก็ได้ เขาเป็นคนเจ้าชู้ที่อยู่ ๆ ก็ต้องสาบานว่า จะรักเดียวเพราะเธอ แน่นอนว่าเขาจะต้องกังวลว่า เธอยังไม่ลืมคนเก่าหรือเปล่า เขาเคยเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น เพราะฉะนั้นนั่นคือความกังวลที่ใหญ่ที่สุดสำหรับเขาในตอนนี้ อย่าคิดมากเลยน่า”

ทิฟฟานี่ยังคงไม่สบายใจ “แอริ ตอบฉันตรง ๆ นะ เธอคิดว่ามันจะเป็นไปได้ไหมที่อีธานจะกลับมา? ฉันไว้ใจเธอที่สุด ฉันรู้ว่าเธอจะไม่มีวันโกหกฉัน”

แอเรียนลดสายตาลง “ทิฟฟ์ ตอนที่อีธานหนีไปนาฟาเอธ มาร์คได้ส่งคนของเขาไปเก็บอีธาน แต่ไม่ว่าจะเป็นหรือตายพวกเขาก็ไม่พบอีธานอีกเลย ไม่มีใครรู้ว่าอีธานตายไปแล้วหรือยังมีชีวิตอยู่ หรือว่าเขาจะกลับมาไหม สิ่งเดียวที่เราสามารถทำได้ตอนนี้คือการใช้ชีวิตของเราอย่างสงบสุข ไม่มีใครรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต ไม่มีใครรู้ว่าเราจะต้องเจอกับอุปสรรคอะไร เพราะฉะนั้นจะกังวลกับมันทำไม ในเมื่อมันยังไม่ได้เกิดขึ้น? ถ้าเขาจะกลับมาแล้วยังไง? ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของแจ็คสันแล้ว”

ทิฟฟานี่ชะงัก “ฉันเพิ่งจะจำบางอย่างได้”

มาร์คพยักหน้า “แจ็คสันวานให้ฉันไปส่งทิฟฟานี่ที่ทำงานพรุ่งนี้ก็เพราะเขากลัวว่าเธอจะรู้เข้านั่นแหละ ถ้าทิฟฟานี่ไม่ไปทำงานเธอจะคอยติดต่อเขาตลอด เขาเลยไม่กล้าปล่อยเธอไว้ที่บ้าน ถ้าไม่อย่างนั้นเขาจะไม่มีวันได้ขอตัวไปทำอย่างอื่นแน่นอน เอ่อ เรื่องการต่อเติมคฤหาสน์เก่าของตระกูลวินน์ หลัง ๆ สภาพอากาศไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นการต่อเติมก็เลยล่าช้าเล็กน้อยแต่ก็ยังคืบหน้าได้ไม่เลวนะ ถ้าเสร็จแล้วเดี๋ยวฉันพาไปดู”

แอเรียนตื่นเต้นเมื่อนึกถึงคฤหาสน์วินน์ ขณะที่อารมณ์ของเธอกำลังดีขึ้นเรื่อย ๆ เธอก็แสดงสีหน้าที่ยินดีและถามว่า “คุณแน่ใจเหรอคะว่าจะไม่ให้ฉันทายาที่คอให้?”