เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 107

มาร์ค เทรมอนต์ หยิบการ์ดออกมาจากกระเป๋าสตางค์แล้วโยนลงบนโต๊ะกาแฟ จากนั้นเขาก็ไม่สนใจการปรากฏตัวของเธอและหยิบนิตยสารขึ้นมาอ่าน

แอเรียนหยิบการ์ดเเละขอบคุณ จากนั้นก็หันกลับขึ้นไปชั้นบน เธอแจ้งแมรี่โดยเฉพาะว่าเธอจะไม่กินข้าวเย็น ตอนนี้สิ่งที่เธออยากทำคือการนอนหลับ เปลือกตาของเธอรู้สึกหนักมากราวกับว่ามีใครบางคนกำลังดึงมันปิดลงมา

เมื่อถึงเวลาเสิร์ฟอาหารบนโต๊ะมาร์ครู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยที่พบว่าแอเรียนไม่อยู่ในสายตา "เธออยู่ไหน?"

“เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายและแจ้งว่าจะไม่ทานอาหารเย็น นายหญิงรู้สึกคลื่นไส้เมื่อไม่นานมานี้และ… เธอ… ประจำเดือนก็มาช้า ฉันขอให้เธอไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลค่ะ” แมรี่ตอบ

รูม่านตาของมาร์คขยายใหญ่ขึ้นอย่างกะทันหัน "คุณพูดว่าอะไรนะ?"

แมรี่ย้อนกลับไปนึกถึงคำพูดของเธอเอง หลังจากแน่ใจว่าเธอไม่ได้พูดอะไรผิด เธอก็พูดต่อโดยไม่ต้องกังวลใด ๆ “นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ทำไมคุณไม่พาเธอไปโรงพยาบาลล่ะคะ?”

อารมณ์ที่ขัดแย้งกันฉายในดวงตาของเขาก่อนที่เขาจะกลับคืนสู่ความสงบอีกครั้งอย่างรวดเร็ว เขาหยิบช้อนส้อมขึ้นมาและเริ่มรับประทานอาหาร “ผมจะให้ไบรอันไปส่งเธอที่โรงพยาบาล ผมยังมีเรื่องที่ต้องทำในคืนนี้”

แมรี่หันกลับมาและจากไปพร้อมกับถอนหายใจ มาร์คหยุดกินข้าวแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อโทรหาไบรอัน “ส่งเธอไปโรงพยาบาล ไปพบนรีแพทย์เพื่อตรวจดูว่าเธอท้องหรือไม่”

เพียงไม่ถึงหนึ่งนาทีหลังจากที่เขาวางสายโทรศัพท์ ไบรอันก็รีบเข้ามา แมรี่รีบขึ้นไปชั้นบนเพื่อปลุกแอเรียน เมื่อแอเรียนลงมาเธอดูกระสับกระส่ายและไม่สบายตัวมาก “เราต้องไปตอนนี้เหรอ? ฉันง่วง…"

ไบรอันมองเธออย่างเข้มงวด “คุณไม่สามารถชะลอการรับการรักษาได้หากคุณป่วย นายท่านสั่งให้ผมพาคุณไปที่นั่น มากับผมนะครับ นายหญิง”