เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1087

เรื่องนี้ทำให้ทิฟฟานี่ต้องใจกว้างขึ้นมาแม้ว่าเธอจะไม่ยินดีก็ตาม เธอเลือกที่จะใช้เวลาช่วงสุดสัปดาห์ที่คฤหาสน์เทรมอนต์เพื่อให้แจ็คสันได้มีเวลาส่วนตัว เธอไม่กล้าไปอยู่ที่บ้านของซัมเมอร์หรือลิเลียนเพราะกังวลว่าผู้อาวุโสอาจเห็นว่าพฤติกรรมของแจ็คสันไม่เหมาะสมหากพวกเขารู้เข้า

เธอผู้ซึ่งไร้ความรู้สึกมาโดยตลอดดูกังวลและเงียบลงมาก เธอนอนจมอยู่บนโซฟาพลางจ้องอากาศตลอดทั้งบ่าย

แอเรียนทนดูไม่ได้ “ทิฟฟ์ เธอไม่พอใจที่แจ็คสันจัดการเรื่องงานศพของลินน์เหรอ? ฉันว่าเธอปล่อยเขาเถอะ หล่อนเสียไปแล้ว ใจกว้างหน่อยน้า”

ทิฟฟานี่ส่ายหน้าด้วยความเหม่อลอย “ฉันไม่ได้ใจแคบ นั่นไม่ใช่เรื่องที่ฉันไม่พอใจ”

“ถ้าอย่างนั้นมันเรื่องอะไรกันล่ะ?” แอเรียนถามด้วยความงุนงง

ทิฟฟานี่สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ “ฉันว่าเขามีบางอย่างปิดบังฉัน เขาไม่ยอมบอกฉันไม่ว่าฉันจะถามอีกกี่ครั้งก็ตาม คืนวันที่ลินน์เสีย อยู่ ๆ เขาก็บอกว่าเขาจะต้องออกไปข้างนอกทันทีที่เขาทำอาหารเสร็จ เพราะมีเรื่องงานด่วนที่จะต้องไปจัดการที่ออฟฟิศ ฉันชวนเขาทานอาหารก่อนแต่เขาก็ไม่ยอม ฉันรอเขาที่บ้านนานมาก แต่เขาก็ไม่กลับมาสักที

ฉันเลยไปที่ออฟฟิศเพื่อเอาอาหารและผ้าพันคอไปให้เขา แต่ทั้งสำนักงานว่างเปล่า เขาโกหกฉันทั้ง ๆ ที่ไม่เคยโกหกฉันเลย พอฉันกลับบ้าน เขาก็ยังไม่กลับมา ฉันคิดไปคิดมาจนผล็อยหลับ พอฉันตื่นขึ้นมาเขาก็กลับมาแล้ว ไม่มีอะไรผิดปกติ แต่ข่าวของลินน์ก็ออกก่อนที่ฉันจะทันได้ถามอะไร ช่างมันเถอะ ฉันจะคุยกับเขาหลังจากที่เขาจัดการเรื่องลินน์เสร็จ เขาทำให้ฉันเครียดมากเลย”

แอเรียนสามารถรับรู้ได้ถึงความไม่สบายใจและความวิตกกังวลในน้ำเสียงของทิฟฟานี่อย่างชัดเจน คืนที่ลินน์เสียชีวิตแจ็คสันได้ไปที่คฤหาสน์ของอเลฮานโดร เขาใช้เวลานานกว่าจะกลับถึงที่บ้านเพราะเสียเวลาในการขับรถไปมา ท้ายที่สุดระยะทางมันค่อนข้างจะไกล “เธอกลัวว่าเขาจะมีชู้เหรอ?” แอเรียนถามด้วยความตั้งใจที่จะช่วยแจ็คสัน “เขาไม่กล้าหรอก เมื่อคืนมาร์คก็คุยกับแจ็คสันผ่านโทรศัพท์ คงจะเป็นเรื่องงาน บางทีเขาอาจจะไม่ได้ทำงานจากออฟฟิศ อย่าเครียดเลย เธอท้องอยู่นะ คิดซะว่าทำเพื่อลูก”

ทิฟฟานี่ไม่ได้ตอบอะไร สายตาของเธอมองขึ้นไปสู่ความว่างเปล่า เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้ฟังแอเรียนด้วยซ้ำ