เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1088

หลังจากที่เงียบไปชั่วครู่มาร์คก็เปลี่ยนเรื่องคุย “การปรับปรุงคฤหาสน์วินน์เกือบจะเสร็จดีแล้ว เธออยากจะไปดูวันไหนดี?”

อารมณ์ของแอเรียนดีขึ้นในที่สุด “เสาร์อาทิตย์หน้าค่ะ ฉันทนรอไม่ไหวแล้ว คฤหาสน์วินน์คงจะเหมือนคฤหาสน์เทรมอนต์ในอดีตมาก”

“แค่น่าเสียดายที่มันจะดูไม่มีชีวิตชีวาเลยเพราะไม่มีใครอยู่ที่นั่น” มาร์คกล่าว “ฉันส่งคนไปตรวจดูแล้ว ฉันจะให้คนคอยไปทำความสะอาดและเก็บกวาดเป็นระยะ ๆ เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงนะ”

แอเรียนไม่มีเรื่องอะไรให้ต้องเป็นห่วงอยู่แล้ว เธอสบายใจกับการจัดการของมาร์ค เธอจึงปล่อยให้เขาทำทุกอย่าง เธอไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากจะออกคำสั่ง เขายังจ่ายค่าเสียหายทั้งหมดอีกด้วย “ขอบคุณนะคะ”

“เธอพูดว่าอะไรนะ?” มาร์คถามพร้อมสีหน้าที่บูดบึ้ง “ฉันจะเสียใจที่ช่วยเธอหากเธอพูดสุภาพกับฉันแบบนี้ ต้องถ่อมตัวกับฉันขนาดนี้เลยเหรอ?”

เธออดไม่ได้ที่จะยิ้ม “มันเป็นการแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจไงคะ ไม่ใช่ตามมารยาทแบบเสแสร้ง ดูแจ็คสันสิ เขาปิดบังทุกอย่างจากทิฟฟ์จนตอนนี้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ถึงจุดแตกหัก คุณได้ปิดบังอะไรจากฉันหรือเปล่า? ฉันควรจะอารมณ์เสียด้วยหรือเปล่า?”

มาร์คหรี่ตาลง “ฉันไม่เคยเก็บเรื่องที่เธอควรจะรู้จากเธออยู่แล้ว แล้วอะไรที่เธอจำเป็นจะต้องรู้ฉันจะบอกเธออย่างละเอียดเอง”

เธอรู้ เธอจึงไม่ได้ถามต่อ เธอยังคงวิตกเกี่ยวกับเหตุการณ์เครื่องบินตกในปีนั้น แต่มาร์คไม่ต้องการพูดถึงเรื่องนี้อีก