เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1109

ทิฟฟานี่เดือดดาลจนเกือบจะน้ำตาไหลขณะที่มองมาร์คเดินไปข้างบน “นี้คือท่าทีของเขาเวลาที่เขาอธิบายอะไรอย่างนั้นเหรอ? เธอเชื่อสายตาตัวเองไหมแอริ? นี่มันก็เลยห้าทุ่มแล้วแต่เขากลับบอกว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น อเลฮานโดรมีเหตุผลอะไรที่จะต้องหวังร้ายด้วย? ทำไมแจ็คสันต้องปิดบังฉันที่เขาต้องไปออกงานกับผู้หญิงคนอื่น? ยังไงฉันก็ต้องเข้าใจดีว่าเขาไม่สามารถพาฉันไปได้เพราะว่าฉันท้อง แต่เธอล่ะ? ทำไมมาร์คถึงไม่ได้เอาเธอไปด้วยเหมือนกัน? เขาช่วยโกหกเนียนกว่านี้ไม่ได้หรือไง?”

ความคิดของแอเรียนเองก็ตีกันเหมือนกัน เธอคงจะไม่คิดมากเช่นนี้หากเจนิซไม่ได้ไปร่วมงานด้วย มันเป็นเพียงความบังเอิญจริง ๆ เหรอ? แต่ก่อนที่เธอจะได้รับมือกับปัญหาจิตใจตนเองเธอก็ต้องรวบรวมสติและโยนความสงสัยของตนทิ้งไปเพื่อปลอบทิฟฟานี่ “ทิฟฟานี่ มาร์คไม่โกหกหรอก แจ็คสันเองก็คงจะมีเหตุผลที่ต้องโกหกเธอ รอให้เขามาและถามเขาดีกว่านะ ตกลงไหม? ใจเย็น ๆ ก่อน อย่าโมโหเลย นี่มันก็ดึกแล้ว เธอนอนพักก่อนดีไหม?”

ทิฟฟานี่นอนลงบนโซฟาด้วยดวงตาที่แดงก่ำของเธอและพูดอย่างอ่อนแอ “จะให้ฉันหลับลงได้ยังไง? ฉันกังวลมากจนรู้สึกเหมือนกับว่าท้องฟ้ากำลังจะถล่มทับฉัน ฉันสงสัยมาสักพักแล้วว่าเขาจะต้องมีอะไรปิดบังฉันเพราะหลัง ๆ เขาดูจะล่องลอยมาก แล้วจะให้ฉันไว้ใจเขาได้ยังไง ในเมื่อมันไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาโกหกฉัน?”

แอเรียนเงียบไป เธอรับมือกับอารมณ์ตนเองไม่ได้อีกต่อไปและต้องการที่จะบอกทิฟฟานี่ว่าอเลฮานโดรอาจจะเป็นอีธาน อย่างไรก็ตาม เธอรู้ดีว่าเธอไม่ควรที่จะพูดอย่างนั้น เธอรู้สึกถูกกักขังและเกลียดความรู้สึกนี้ เธอไม่รู้จะปลอบทิฟฟานี่อย่างไรต่อแล้ว เธอจึงทำได้เพียงรอให้แจ็คสันมา

แจ็คสันได้รับสายจากมาร์คก่อนที่เขาจะถึงบ้านและได้วนรถมาที่คฤหาสน์เทรมอนต์ทันที

หลังจากที่เขาเดินเข้ามาบ้าน ฝีเท้าที่เร่งรีบของเขาก็ช้าลง เขาก้มหน้าขณะที่ยืนข้างหน้าทิฟฟานี่และพูดว่า “ผมขอโทษที่โกหกคุณ ผมไม่ได้ทำงานอยู่ที่บริษัทแต่ไปงานเลี้ยงแทน ผมกลัวว่าคุณจะหึงหากรู้ว่าผมจะต้องไปกับผู้หญิงอื่น ซึ่งมันจะไม่ดีต่อสุขภาพของคุณในตอนนี้ ผมก็เลยต้องปิดบังคุณ”

ทิฟฟานี่มองแจ็คสัน น้ำตาที่เธอเก็บไว้มาก่อนหน้านี้ไหลลงมาอย่างไร้การควบคุม “คุณสัญญาว่าจะไม่โกหกฉันและจะไม่ปิดบังอะไรจากฉันอีกแล้วไม่ใช่เหรอ? จะให้ฉันไว้ใจคุณได้ยังไง ในเมื่อคุณยังผิดต่อคำสัญญาอยู่แบบนี้?”

แจ็คสันไม่ได้ตอบอะไร อาจจะเป็นเพราะเขาไม่รู้จริง ๆ ว่า ตอนนั้นเขาควรจะพูดอะไรดี มาร์คบอกเขาแล้วว่าอเลฮานโดรได้ส่งรูปภาพเหล่านั้นมาให้ทิฟฟานี่ แต่ถึงอย่างนั้น แจ็คสันก็ยังไม่สามารถพูดอะไรได้อยู่ดี เขายอมให้ทิฟฟานี่เข้าใจเขาผิดเสียดีกว่าให้เธอรู้ว่าอเลฮานโดรคืออีธาน

แจ็คสันลืมไปว่า ความเงียบเป็นสิ่งที่อันตรายที่สุดในสถานการณ์เช่นนี้เนื่องจากมันหมายความว่าเขาได้ยอมแพ้และยอมรับทุกอย่างแล้ว