เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 111

จอห์น เลน เสียชีวิตระหว่างการผ่าตัด เธอคิดว่าอย่างน้อยเธอก็สามารถผ่อนคลายได้หลังจากมีเงินเพียงพอที่จะดำเนินการผ่าตัด ตราบใดที่เขายังมีชีวิตอยู่เมฆทุกก้อนมีสีเงิน เธอไม่คาดคิดว่าจะมีข่าวร้ายนี้ตามมาโดยไม่เปิดโอกาสให้เธอได้อ้าปากค้าง

ไม่กี่อึดใจ ลิเลียนก็ออกมาพร้อมกับดวงตาที่แดงก่ำ “ทิฟฟ์… ไปพบพ่อเป็นครั้งสุดท้าย…”

ทิฟฟานี่ส่ายหัวอย่างอ่อนแรง “หนูไม่อยากไป… แม่ หนูจะจัดงานศพของพ่อในเช้าวันพรุ่งนี้ แม่กลับไปพักผ่อนเถอะค่ะ”

ลิเลียนไม่ขยับไปไหน แต่ร้องไห้เสียใจยิ่งกว่าเดิม ร่างกายที่อ่อนแอของเธอสั่นเหมือนใบไม้และดูเหมือนว่าเธอกำลังจะพังทลายลงในเวลาต่อมา

ความคิดที่จะกลับไปที่บ้านเช่าที่แออัดและแออัดจนดูเหมือนอยู่ในสลัมทำให้เธอกลัว ในฐานะภรรยาจากครอบครัวที่ร่ำรวยครั้งหนึ่งเธอไม่เคยผ่านการทดสอบแบบนี้มาก่อน

หลังจากอยู่แบบนั้นสักพักทิฟฟานี่ก็ลุกขึ้นยืน ขาของเธอรู้สึกเสียวแปลบ ๆ จากอาการชา “แม่ หนูจะไปส่งแม่กลับบ้านนะ”

ลิเลียนคว้ามือของเธอ “ไม่ต้องหรอก ทิฟฟ์ แม่รู้ว่าวันนี้ลูกทำงานหนักมาก แม่ช่วยอะไรไม่ได้มากนัก ด้วยสุขภาพที่ย่ำแย่และลงเอยด้วยการทำให้ลูกหนักใจ แค่… ให้โรงพยาบาลจัดการทุกอย่างที่จำเป็นก็พอนะ แม่กลับเองได้”

ทิฟฟานี่พยักหน้าอย่างไร้ชีวิตราวกับหุ่นเชิดและไม่ได้พูดอะไร

เมื่อมองย้อนกลับไปในห้องผ่าตัดครั้งสุดท้าย ลิเลียนก็เดินจากไปด้วยน้ำตาที่คลอ ชีวิตที่ฟุ่มเฟือยของเธอต้องสิ้นสุดลงและบ้านเช่าที่น่าสยดสยองจะเป็นบ้านในอนาคตของเธอ เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเผชิญกับความเป็นจริง