เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1132

ทิฟฟานี่ถูกเขาสั่งสอนมากจนชินไปแล้ว เธอเอานิ้วแหย่หูตัวเองและพูดว่า “ไหนคุณบอกว่าคุณชอบที่ฉันเป็นแบบนี้ไง? ไม่อย่างนั้นทำไมคุณไม่ไปหาผู้หญิงที่เขามารยาทงาม ๆ ล่ะ?”

เธอพูดต่อโดยไม่รอคำตอบจากแจ็คสัน “แต่ คุณคิดเหมือนกันไหมว่าธัญญ่าและเจตต์จดทะเบียนสมรสกันเพียงเพราะเธอตั้งครรภ์? มันเป็นเรื่องปกติไปแล้วที่ผู้หญิงรุ่นเดียวกับเธอจะท้องโดยไม่ตั้งใจแล้วทำแท้ง เจตต์ก็ไม่ได้มาจากครอบครัวที่มีฐานะ เพราะฉะนั้นเขาก็ไม่ได้ต้องการผู้สืบทอดตระกูล ฉันเลยสงสัยว่า ระหว่างพวกเขามันเป็นยังไงกันแน่ และฉันก็แอบเป็นห่วงธัญญ่าที่ต้องอยู่โรงพยาบาลคนเดียวด้วย”

แจ็คสันไม่สนใจที่จะคุยเรื่องนี้เขาจึงเดินไปทางห้องครัวและกล่าวว่า “พวกเราทำทุกอย่างเท่าที่สามารถทำได้แล้ว ส่วนที่เหลือไม่ใช่เรื่องของเรา คุณก็ไม่ควรจะไปยุ่งเรื่องของพวกเขานะ”

ทิฟฟานี่เบะปากและรอแจ็คสันทำอาหาร

เมื่ออาหารเสร็จแล้วเธอก็สูดกลิ่นเข้าไปอย่างหิวโหย หลังจากนั้นเธอก็เริ่มหาว ไม่รอช้า เธอก็ดินขึ้นไปข้างบนทันที ดูเหมือนว่าการตั้งครรภ์จะสามารถทำให้คนเราเหนื่อยง่ายขึ้นจริง ๆ

…

ที่โรงพยาบาล

ธัญญ่าไม่มีของส่วนตัวอยู่กับเธอเลย ในเมื่อโทรศัพท์ของเธอไม่ได้อยู่กับตัว เธอจึงจำเป็นที่จะต้องยืมโทรศัพท์ของพยายาลมาเพื่อติดต่อเจตต์

เจตต์เพียงแต่รับสายหลังจากที่เที่ยงคืนไปแล้ว

เจตต์ตอบอย่างเฉยเมยว่า “ทำไมเธอไม่บอกว่าเธออยู่โรงพยาบาลล่ะ? ฉันเพิ่งจะรู้ก็ตอนที่ฉันโทรกลับเบอร์ที่เธอใช้โทรหาฉันและพยาบาลคนนั้นบอกฉันว่าเธออยู่ที่นี่…” ตอนนั้นเขารู้สึกว่ามันมีอะไรผิดปกติ เขาจึงได้โทรกลับเบอร์ที่เธอใช้โทรหาเขา ไหนเธอจะบอกอีกว่าเธอไปบ้านเพื่อน แต่เจตต์รู้ดีว่าเธอไม่เหลือเพื่อนตั้งนานแล้ว

ธัญญ่าก้มหน้าลง “ฉันกลัวว่าพี่จะยุ่งและฉันไม่อยากรบกวนพี่ ก่อนหน้าพี่บอกฉันเองไม่ใช่เหรอว่าถ้าพี่ไม่รับสายแสดงว่าพี่ไม่ว่าง?”

เจตต์เอื้อมมือเปิดไฟหัวเตียง “ถ้ามีอะไรอีกก็บอกฉันตรง ๆ นะ ถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง? หิวไหม?”

เธอไม่อาจกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้อีกต่อไป น้ำตาไหลลงใบหน้าของเธอ สายตาของเธอพร่ามัว “พี่ไม่ได้มีหน้าที่ที่จะต้องดูแลฉันสักหน่อย ฉันรู้ดีว่าพวกเราแค่จดทะเบียนสมรสกันเพื่อเด็กในท้องของฉัน ฉันเลยพยายามอย่างมากที่จะไม่รบกวนพี่ ฉันนึกว่าฉันจะสามารถดูแลตัวเองได้ ฉันไม่รู้ว่าเรื่องแบบนี้มันจะเกิด ฉันกลัวมากตอนที่ฉันลื่นล้มในห้องน้ำ ฉันกลัวว่าฉันจะตายไปพร้อมกับลูกอยู่แล้ว เด็กคนนี้คือครอบครัวของฉัน นอกจากเขาฉันก็ไม่เหลือใครแล้ว”