เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 117

“แอเรียน แม่กำลังจะไปแล้ว” เฮเลนตระโกนอย่างระมัดระวัง “ไปหาหมอถ้าเธอรู้สึกไม่สบาย อย่าฝืนทนต่อไป”

เธอไม่สามารถระงับความรังเกียจของเธอได้ “คุณคินซีย์นี่ไม่ใช่สถานที่ที่คุณจะมากังวลเกั่ยวกับตัวฉันได้” เธอตอบอย่างเย็นชา “คุณควรเป็นห่วงสมาชิกในครอบครัวคินซีย์ซะมากกว่า”

ร่างกายของเฮเลนแข็งทื่อ เธอรู้สึกอับอายเล็กน้อย แอรี่ดึงเฮเลน “ได้โปรดอย่าไปสนใจคนที่ไม่สนใจแม่สิ แม่อาจต้องการยอมรับว่าเธอเป็นลูกสาว แต่เธอไม่ยอมรับว่าแม่เป็นแม่ของเธอ”

เฮเลนถอนหายใจและเดินลงไปชั้นล่างอย่างเงียบ ๆ เพื่อออกไป แอรี่รู้สึกสะอิดสะเอียนเต็มทน ครั้งหนึ่งเธอเป็นลูกสาวคนเดียวในสายตาของเฮเลน อย่างไรก็ตามเมื่อแอเรียนได้ปรากฏตัวและเธอก็มีผู้ชายที่เธอรักอยู่ใต้อำนาจของเธอเช่นกัน ความคิดนี้ทำให้เธอโกรธมาก!

หลังจากนั้นไม่นานที่ข้างนอกทุกอย่างก็เงียบไป แอเรียนลุกขึ้นและลงไปชั้นล่างเพื่อหาอะไรกิน

เมื่อเธอก้าวออกจากห้องนอนเธอก็วิ่งเข้าไปหามาร์คที่เพิ่งออกจากห้องทำงาน การจ้องมองของเขามืดลงเมื่อดวงตาของพวกเขาสบกัน ด้วยสีหน้าบึ้งตึงเขาพยายามหันหน้าหนีราวกับว่าเขารังเกียจที่จะมองเธอ จากนั้นเขารีบเดินลงไปชั้นล่างไปที่ประตูใหญ่

แอเรียนเฝ้ามองเขาขณะที่เขาจากไปและเม้มริมฝีปากของเธออย่างเงียบ ๆ มันคือทั้งหมดที่เธอทำได้ แค่อยู่เงียบ ๆ วันนี้จะสิ้นสุดเมื่อใด ราวกับว่าเธอถูกขังอยู่ในหมอกหนาทึบและมองไม่เห็นเศษแสง

เธอกลับไปที่ห้องของเธอหลังอาหารและพบข้อความจากวิล: “สะดวกคุยหรือเปล่า?”

เธอโทรกลับหาเขาทันที การโทรเชื่อมต่อหลังจากนั้นไม่กี่วินาที น้ำเสียงจะฟังดูตื่นเต้นเล็กน้อย “เธอเป็นยังไงบ้างแอริ”

วิญญาณของเธอถูกดึงขึ้น เธอเดินไปที่หน้าต่างและดึงผ้าม่านออกรับอากาศบริสุทธิ์ “ฉันค่อนข้างดีนะ”

เปลี่ยนหัวข้อเป็นทิฟฟานี่ “ฉันได้ยินมาว่าพ่อของทิฟฟ์จากไปแล้ว แม่ของเธอ… พูดตามตรงไม่สามารถจัดการสิ่งต่าง ๆ ได้จริง ๆ แล้วเราจะช่วยเธอในงานศพได้อย่างไร? ทิฟฟ์ไม่มีใครอยู่เคียงข้างเธอในช่วงเวลาแบบนี้เลย ไปเจอกันที่โรงพยาบาลเถอะ ถ้าไม่เป็นไรนะ”

แอเรียนคิดบางอย่างแล้วตอบตกลง เธอไม่อาจละทิ้งทิฟฟานี่ในเวลาแบบนี้ได้ วันนี้เธอค่อนข้างว่างอยู่แล้ว นอกจากนี้เธอยังพักผ่อนตลอดทั้งบ่าย หน้าท้องของเธอไม่เจ็บมาก

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูกดโทรศัพท์โทรออกเมื่อแอเรียนจากไปโดยสังเกตทิศทางที่เธอมุ่งหน้าไป “นายท่าน นานหญิงออกจากบ้านไปแล้วครับ”

มาร์คตรวจสอบตำแหน่งของเธอในโทรศัพท์เมื่อการโทรสิ้นสุดลง สายตาของเขาจมลงเมื่อเขายืนยันจุดหมายปลายทางของเธอ เขาดับบุหรี่คว้าเสื้อคลุมแล้วออกจากห้องทำงาน

ที่โรงพยาบาลทิฟฟานี่และวิลได้ทำตามขั้นตอนที่จำเป็นทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว ศพของจอห์น เลน ถูกส่งไปที่โรงศพเพื่อทำการฌาปนกิจ

เมื่อแอเรียนมาถึง ทิฟฟานี่ก็มองไปที่วิลด้วยความขุ่นเคือง “นายขอให้แอริมาเหรอ? เธอไม่สบาย ฉันไม่เคยตั้งใจจะขอความช่วยเหลือจากเธอเลยนะ”