เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1174

แอเรียนยิ้มเจื่อน “โทษที… เมื่อคืนฉันน่าจะดื่มเยอะไปหน่อย”

มาร์คนึกถึงเรื่องเมื่อคืนและสีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม “เธอไม่ได้ดื่มเยอะเกินไป แต่มีคนใส่บางอย่างในเครื่องดื่มของเธอต่างหาก ในเมื่อตอนนี้เธอสร่างเมาแล้ว ลองคิดให้ดีสิว่าใครเป็นคนทำ? ฉันไม่สามารถปล่อยให้เธอไปทำงานโดยไม่กังวลได้แน่นอนถ้ามีพวกไม่หวังดีใกล้เธอ”

แอเรียนถูกเตือนถึงรายละเอียดเพิ่มเติมจากเมื่อคืนนี้ด้วยการเตือนของเขา ถูกต้อง เธอคงไม่รู้สึกร้อนผ่าวขนาดนั้นเพียงเพราะแอลกอฮอล์ และเธอยังถูกครอบงำด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ด้วย ความรู้สึกนั้นผลักดันให้เธอไปหามาร์คถึงห้องทำงานของเขาและขอมีเซ็กส์กับเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า...

เธอนึกถึงแชมเปญจากซิลแวงเมื่อคืนนี้ เขาจงใจเน้นย้ำว่าแชมเปญขวดนั้นสำหรับเธอคนเดียว และห้ามไม่ให้เธอแบ่งปันมันกับคนอื่น คนอื่น ๆ ต่างก็ดื่มสุราอื่น ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่สิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับคนอื่น ๆ ถ้าเป็นเพราะแชมเปญจริง ๆ นั่นหมายความว่าซิลแวงอยู่เบื้องหลังทั้งหมดนี้เปล่า?

เธอไม่กล้าตั้งสมมติฐานทันที ถ้ามันเป็นเรื่องเข้าใจผิดล่ะ? ระหว่างเธอกับซิลแวงไม่มีความขุ่นเคืองใจกันสักหน่อย และพวกเขาก็เพิ่งจะรู้จักกัน แม้ว่าเขาจะสนใจเธอ แต่เขาคงจะไม่ทำอะไรอย่างรวดเร็วและใช้วิธีที่น่ารังเกียจเช่นนี้ เขาเป็นดีไซเนอร์แฟชั่นที่มีชื่อเสียง ชื่อเสียงถือว่าเป็นสิ่งสำคัญสำหรับคนอย่างซิลแวง

หลังจากที่ครุ่นคิด เธอก็พูดว่า “ฉันยังต้องไปทำงาน ฉันจะไปค้นหาว่าใครอยู่เบื้องหลังสิ่งนี้ ฉันขอไปเตรียมตัวก่อน คุณพาแอริสโตเติลไปให้แมรี่ป้อนนมหน่อย ฉันคงให้นมเขาไม่ได้ไปสักสองสามวัน ฉันดื่มแอลกอฮอล์มาและนั่นจะไม่ดีสำหรับเขา” เธอต้องไปทำงาน โรบินก็ดื่มแชมเปญนั้นด้วย แล้วถ้าเป็นแชมเปญนั้นจริง ๆ ล่ะ? โรบินคงถูกหลอกเช่นเดียวกับเธอ

มาร์คสำรวจเธออยู่พักหนึ่ง “ฉันจะไปส่งเธอเอง จากนี้ไปจะมีคนไปรับส่งเธอไม่ว่าฉันจะงานยุ่งแค่ไหน อันที่จริง… ฉันว่ามันถึงเวลาที่จะหย่านมสมอร์แล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปก็ให้นมผงเขาได้แล้ว เขาโตพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องกินนมแม่อีกต่อไป”

แอเรียนไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ ๆ มาร์คถึงต้องการหย่านมแอริสโตเติล “ทำไมล่ะ? ฉันยังมีน้ำนมอยู่ ฉันยังให้นมเขาได้ ไม่เห็นจะมีความจำเป็นที่จะต้องเปลี่ยนไปใช้นมผงเลย ถูกไหม?”

เขาเลิกคิ้วที่หล่อของเขาขึ้น “เธอไม่ต้องการมีอิสระบ้างเหรอ? ลองคิดดูว่าเธออดอาหารโน้นนี้มานานแค่ไหนแล้ว ตั้งแต่ที่ตั้งครรภ์ก็มีตั้งหลายอย่างที่เธอกินไม่ได้ ไม่เบื่อเหรอ? เธอได้ทำหน้าที่คนเป็นแม่อย่างถี่ถ้วนแล้ว มันได้เวลาแล้ว”