เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1190

เขาผูกมัดตัวเองกับชื่อเสียงและความคาดหวังของการเป็น “ดีไซเนอร์แฟชั่นที่มีชื่อเสียง” เขารู้ดีว่าเจสสิก้าสามารถทำลายเขาได้อย่างง่ายดาย มันถึงเวลาแล้วที่ซิลแวงจะต้องตัดสินใจแล้วว่าจะปล่อยให้เจสสิก้าพังทลายไปคนเดียวหรือว่าเขาจะจบไปพร้อมกับเธอ

เขาอาจจะยังคงสวมหน้ากากอันโอ่อ่าสง่างามในที่สาธารณะ แต่เขารู้ดีกว่านั้น ชีวิตปัจจุบันของเขาส่งผลให้เขาไม่มีแรงบันดาลใจในการออกแม้แต่นิดเดียว และเขาไม่ได้สร้างผลงานพิเศษใด ๆ เป็นเวลาอย่างน้อยครึ่งปีแล้ว เขากลายเป็นเพียงปรสิตไร้ประโยชน์ที่เกาะผู้หญิงคนหนึ่ง

เจสสิก้าสงสัยแรงจูงใจในการกลับไปของเขาถูกแล้ว ใช่ เพราะโรบิน ค็อกซ์ หญิงสาวที่มีชื่อที่เหมาะกับตัวเธอมากที่สุด เธอเป็นเหมือนนกโรบินที่มีความสุข ร้องเจื้อยแจ้วในวันที่แดดสดใส เมื่อใดก็ตามที่ซิลแวงอยู่กับเธอ เขาจะรู้สึกได้ว่าตัวตนของเขาถูกยอมรับ เขารู้สึกราวกับว่าเขากำลังฟื้นคืนชีพอย่างช้า ๆ และความคิดสร้างสรรค์ของเขาที่ถูกยับยั้งมานานครึ่งปีก็เริ่มส่งสัญญาณของการมีชีวิต

สิ่งหนึ่งที่ซิลแวงต้องการมากที่สุดคือ การพิสูจน์ว่า แม้จะไม่มีเจสสิก้า เขาก็ยังเป็นแฟชั่นดีไซเนอร์ระดับแนวหน้าที่โลกรู้จัก แม้ไม่มีเธอ เขาก็ยังสามารถสร้างงานออกแบบอันน่าทึ่งได้

เขาต้องการที่จะพิสูจน์ตัวเองว่าพรสวรรค์และทักษะของเขาที่ทำให้เขาเป็นเขา ไม่ใช่เจสสิก้า

คืนนั้นมีคนมาเคาะประตูห้องโรงแรมของมาร์ค

มาร์คส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดที่ไม่เคยอยู่ห่างจากเขามากกว่าหนึ่งก้าวหากมาร์คไม่ได้ต้องการที่จะพักไปประตูแทน

ข้างนอกประตูคือพนักงานต้อนรับคนหนึ่งที่ยื่นเอกสารที่มีคนสั่งให้เขาเอามาให้มาร์ค

บอดี้การ์ดส่งมันต่อให้มาร์ค ความคิดแรกของมาร์คคือ มันค่อนข้างหนาสำหรับเอกสารทั่วไป ด้วยความสงสัย เขาจึงเปิดซองเอกสารและเริ่มอ่านเนื้อหาของมัน

แหม่ ๆ แหม ดูเหมือนว่าซิลแวงจะหักหลังเจสสิก้าและหนีไป การยกความลับที่ลับที่สุดของเจสสิก้าให้มาร์คเป็นการเจรจาโดยปริยายในส่วนของซิลแวงเช่นกัน เขาต้องการปกป้องตัวเอง ดังนั้นเขาจึงมอบข้อมูลเหล่านั้นเป็นของขวัญเพื่อแลกกับความเมตตา

เนื่องจากแอเรียนได้ขอเขาไว้ว่าอย่าทำร้ายซิลแวง มาร์คจึงไม่เคยวางแผนที่จะทำร้ายชายคนนั้นอยู่แล้ว อย่างไรก็ตาม การที่ได้รับความช่วยเหลือจากซิลแวงเป็นประโยชน์ต่อฝ่ายเขา เนื่องจากมันได้ทำให้แผนการของเขาก้าวหน้าไปได้อย่างมาก

ทันใดนั้นโทรศัพท์ในห้องโรงแรมก็ดังขึ้น เนื่องจากมันอยู่ไม่ใกล้เกินเอื้อม มาร์คจึงรับสายทันที

ก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไร เขาก็ได้ยินเสียงของเจสสิก้าจากอีกฝั่งหนึ่งเย้ยหยันว่า “สวัสดีตอนเย็น มาร์ค เทรมอนต์ ฉันสงสัยว่าคุณอยากจะไปดื่มกับฉันไหม? ฉันรู้ว่าตอนนี้คุณกำลังขุดค้นข้อมูลของฉันอยู่ ใคร ๆ ก็ทำกันแบบนี้เวลาที่คุณต้องการจะล้มใครสักคนจากบัลลังก์ของพวกเขา ถูกไหม? โธ่ ๆ มันจะไม่ง่ายกว่าเหรอถ้าเราออกไปพบกันเลย? ฉันยินดีที่จะพูดคุยกับคุณในทุกเรื่อง แค่คุณถามมา คุณก็จะได้รับคำตอบ ฉันจะไม่บอกแค่ว่าฉันคบกับผู้ชายมากี่คนแล้วนะมาร์ค แต่ฉันจะบอกคุณถึงรายละเอียดที่น่าพิศวงระหว่างเราด้วย ฮี่ฮี่ คุณเห็นไหม? บางเรื่องเกี่ยวกับตัวฉัน คุณก็จะไม่มีวันรู้ เว้นแต่ฉันจะยอมบอกคุณเอง คุณคงจะไม่ลืมใช่ไหมว่าที่ที่คุณอยู่ในตอนนี้ไม่ใช่เมืองหลวงเล็ก ๆ ของคุณ”