เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1202

มาร์คจ้องเธอสองสามวินาที “จะไม่ถามฉันเหรอว่าฉันให้อะไรไบรอัน?”

แอเรียนเบะปากเล็กน้อย “ทำไมต้องถามด้วยล่ะคะ? มันก็คงจะเป็นเงินอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าคุณจะดูเย็นชาจากภายนอก แต่จริง ๆ แล้วคุณใจดีกับคนรอบข้างคุณมากเลยนะ โดยเฉพาะคนที่ทำงานให้ครอบครัวเทรมอนต์มานานหลายปีเช่น ไบรอัน แมรี่ และเฮนรี่ ค่าใช้จ่ายของไบรอันจะต้องพุ่งสูงขึ้นกว่าปกติแน่นอน

เมื่อไหร่ที่เขาตัดสินใจที่จะแต่งงานเขาจะต้องหาทางซื้อบ้านและอื่น ๆ เขาจะต้องใช้เงินอยู่เรื่อย ๆ เพราะฉะนั้น นอกจากจะเป็นเงินแล้ว ฉันก็คิดไม่ออกว่าคุณจะให้อะไรเขาได้อีก ในเมื่อตอนนี้เขาเกือบจะมีครอบครัวเป็นตัวเป็นตนแล้ว คุณควรจะเปลี่ยนเวลาทำงานของเขาแทนที่จะให้เขาสแตนบายตลอด 24 ชั่วโมงนะคะ”

มาร์คแสยะยิ้ม “ฉันคุยกับเขาเรื่องเวลาทำงานและเขาก็ตกลงแล้ว อีกอย่าง ถ้าฉันให้เงินเขามันก็จะดูไม่พิเศษอะไรและเขาจะไม่รับมันด้วย เงินไม่ใช่สิ่งที่ไบรอันจะรับง่าย ๆ ถ้าฉันให้เขามากไป เขาก็จะคิดว่าฉันไล่เขาและเขาจะปฏิเสธมันเพราะความกดดันที่จะตามมา ในทางกลับกัน ถ้าฉันให้เขาน้อยเกินไป ฉันก็จะดูขี้เหนียว ฉันเลยให้กุญแจสำหรับบ้านหลังหนึ่งไปเพื่อที่เขาจะได้สร้างครอบครัวที่นั่น ฉันบอกเขาว่าเขาสามารถอยู่ได้นานแค่ไหนก็ได้แต่ไม่ได้บอกว่ามันเป็นของขวัญสำหรับเขา ไม่อย่างนั้นเขาก็จะไม่รับมันอีกแน่

ส่วนเรื่องที่จะโอนบ้านเป็นชื่อเขา เรื่องนั้นเราค่อยว่ากัน ถ้าจะให้บอกเขาตอนนี้มันก็เพียงแต่จะทำลายบรรยากาศ และตามนิสัยเขา เขาก็คงจะปฏิเสธมันอีกแน่ การให้บ้านเขาจะมีประโยชน์กว่าการให้เงิน เขาทำงานให้กับฉันมานานหลายปี มันคงจะไม่เหมาะสมถ้าฉันจะปล่อยให้เขาเอาเงินเก็บทั้งหมดของเขาไปซื้อบ้าน เพราะฉะนั้น บ้านคือสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดในตอนนี้”

แอเรียนพยักหน้าอย่างเห็นด้วย “ทำไมฉันถึงนึกไม่ถึงเรื่องนี้นะ? ขอบคุณพระเจ้าที่คุณนึกถึงทุกเรื่องอย่างรอบคอบ การซื้อบ้านคงจะเป็นสิ่งที่แพงที่สุดสำหรับเขา แต่ในเมื่อคุณให้บ้านเขาแล้ว ภาระของเขาคงจะลดน้อยลงทันที”

ทันใดนั้นมาร์คก็เอื้อมมือออกมาบีบจมูกเธอ “เธอไม่หงุดหงิดหน่อยเหรอที่ฉันให้บ้านคนอื่นอย่างง่ายดายโดยที่ไม่ได้ปรึกษาเธอด้วยซ้ำ? ไม่ว่าจะอย่างไร เงินของเราก็คือของเราทั้งคู่นะ เธอไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ? ฉันนึกว่าเธอจะจู้จี้เรื่องนี้ซะอีก”

สมอร์ทำตามมาร์คและบีบจมูกแอเรียน แอเรียนรำคาญเล็กน้อยเมื่อเธอปัดมือเจ้าเด็กน้อยออกเบา ๆ “ถึงคุณจะไม่ได้ให้ฉันเซ็นสัญญาการรวมทรัพย์สินก่อนแต่งงาน แต่ฉันก็รู้ดีว่าส่วนใหญ่ของความมั่งคั่งของคุณไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน เพราะฉะนั้นสิ่งที่คุณทำไปจึงไม่ได้เป็นปัญหาอะไร ฉันเองก็ไม่มีอะไรที่จะคัดค้าน คุณอาจจะไม่ได้ปรึกษาฉันก่อนหน้านี้ แต่ตอนนี้คุณก็บอกฉันแล้วไม่ใช่เหรอคะ? ฉันไม่ว่าอะไรเรื่องนี้หรอกค่ะ”