เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1211

เมื่อมาร์คดมกลิ่นผมของแอเรียน ลมหายใจของเขาก็ถี่ขึ้นในขณะที่ความง่วงของเขาที่เพิ่งจะเพิ่มขึ้นในช่วงไม่กี่นาทีที่ผ่านมาค่อย ๆ ลดน้อยลง

เขากัดติ่งหูเธอเบา ๆ “ฉันต้องการเธอ เดี๋ยวนี้”

ลมหายใจของแอเรียนชะงักพลางขยับตัวออกจากเขาเล็กน้อย “แต่คุณง่วงไม่ใช่เหรอ?”

ลมหายใจที่ร้อนผ่าวกระทบหูของเธอ

“ไม่ ไม่แล้ว”

…

ถึงแม้ว่าจะเป็นวันเสาร์ แต่มาร์คก็ยังตื่นเช้าทั้ง ๆ ที่ไม่ต้องไปทำงาน เขาจึงมาเล่นกับสมอร์แทน

แอเรียนเบื่อและไม่มีอะไรให้ต้องทำ สุดท้ายเธอจึงตัดสินใจที่จะไปหาทิฟฟานี่

ขณะที่อยู่ที่โรงพยาบาลและกำลังรอลิฟต์ แอเรียนก็ได้พบกับเจตต์โดยบังเอิญ ผิดจากกล่องข้าวเหมือนเมื่อวันก่อน วันนี้แขนของเขาเต็มไปด้วยผลิตภัณฑ์สำหรับแม่และเด็ก เห็นได้ชัดว่าความขาดประสบการณ์ในการเป็นพ่อคนของเขา รวมถึงการที่ผู้ชายทั่วไปมักจะไม่มีความรู้เรื่องการเป็นแม่คนอยู่แล้ว จึงทำให้เจตต์ซื้อของที่ไม่จำเป็นสองสามอย่าง รวมถึงผลิตภัณฑ์ที่ซ้ำ ๆ กันและนมผงที่ไม่เหมาะสำหรับเด็กแรกเกิด

แอเรียนอดไม่ได้ที่จะเตือนเขา “บางอย่างที่คุณซื้อมามันผิดนะ ไม่ใช่ทุกอย่างในถุงนั้นจะจำเป็น และคุณก็ลืมของที่จำเป็น ๆ บางอย่างด้วย ลูกคุณเกิดแล้วเหรอ?”

เจตต์เหลือบมองถุงในมือ “เธอเริ่มปวดท้องเมื่อคืนนี้ วันนี้เธอเลยถูกส่งไปที่ห้องคลอด เธอน่าจะคลอดประมาณวันนี้…. พอดีผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้เลย คุณพอจะช่วยผมได้ไหม? ช่วยบอกผมทีว่าผมจะต้องซื้ออะไรบ้าง?”

เจตต์ส่ายหน้า “เปล่าครับ ผมซื้อบ้านแล้ว เราย้ายเข้าไปแล้วด้วย ผมมีลูกแล้ว จะให้ผมอยู่เหมือนเดิมโดยไม่มีอะไรไม่ได้หรอก อีกอย่าง พี่เลี้ยงที่เราจะจ้างก็ต้องมีที่ให้อยู่เหมือนกัน” เขากล่าว “ผมขอตัวไปจัดการเรื่องนี้ก่อนนะครับ เธอจะได้มีคนดูแลทันทีที่คลอดเสร็จ ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลืออีกครั้งนะครับ”

แอเรียนยิ้มตอบเขา “ไม่เป็นไรเลย ไม่เป็นไร ท้ายที่สุดธัญญ่าและฉันก็เคยรู้จักกัน และฉันขอพูดอะไรหน่อยนะ ฉันว่าเธอโชคดีมากเลยที่ได้เจอคุณ”

เจตต์ชะงักชั่วครู่ราวกับว่าเขามีบางอย่างจะบอกเธอ แต่เขาไม่อาจพูดมันออกมาได้

“นี่ ถ้ามีอะไรจะถาม ถามได้เลยนะ” แอเรียนให้กำลังใจเขา “เราอาจจะไม่นับว่าเป็นเพื่อนกัน แต่ใช่ว่าเราจะไม่รู้จักกันเลย”

อย่างไรก็ตาม เจตต์เลือกที่จะไม่พูดในสิ่งที่ตัวเองต้องการ “ไม่มีอะไรครับ”