เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1213

เสียงของทิฟฟานี่แฝงไปด้วยความระมัดระวังเมื่อเธอพูดต่อ “คุณไม่หาเรื่องทะเลาะกับฉันเพราะฉันเพิ่งคลอดลูกชายของคุณใช่ไหม? ถ้าเป็นเมื่อก่อน ตอนนี้คุณคงโกรธจนหน้าแดงไปหมดแล้ว แต่คุณอย่าลืมนะว่าฉันไม่ได้คุยกับอเลฮานโดรเลย และไม่รู้ด้วยว่าเขารู้สถานการณ์ของฉันได้ยังไง แถมยังส่งดอกไม้มาให้ฉันวันที่ฉันจะออกจากโรงพยาบาลพอดีด้วย แต่เขาทำไปเพราะความเป็นเพื่อนเฉย ๆ ฉันเองก็ไม่เคยคิดกับเขามากกว่าเพื่อน! มีแต่คุณที่คอยหึงไม่เป็นเรื่องอยู่ตลอดเวลา”

แจ็คสันเงยหน้าจ้องตาเธอ “คุณอาจจะคิดกับเขาแค่เพื่อน แต่เขาไม่ได้คิดแบบนั้นแน่นอน ยังไงผมก็ไม่ต้องการให้คุณเจอเขาหรือติดต่อเขาเลย คุณรู้อะไรไหม? เอาแบบนี้ดีกว่า ผมไม่อยากให้คุณยุ่งกับผู้ชายที่ไหนเลย! ใช่ ผมขี้หวงมาก ทำใจไว้เลย”

ทิฟฟานี่หัวเราะคิกคัก “ฮ่า! ในที่สุดคุณก็ยอมรับและเปิดเผยด้านมืดของตัวเอง! คุณน่าจะยอมรับว่าคุณขี้หวงตั้งแต่แรกนะ เราจะได้ไม่ต้องทะเลาะกันบ่อย อีกอย่าง ใครบอกว่าเขาคิดกับฉันเกินเพื่อน? เขาแต่งงานแล้วนะคะที่รัก คุณคิดมากอีกแล้ว… อืม ช่างมันเถอะ ไม่พูดเรื่องนี้แล้วดีกว่า มันไม่ได้สำคัญอะไรสักหน่อย!”

แจ็คสันกัดปากตัวเองและเงียบไป ถ้าทิฟฟานี่สามารถล้อเล่นและหัวเราะได้หลังจากที่รู้ว่าจริง ๆ แล้วอเลฮานโดรคืออีธานก็คงจะดี

ตกกลางคืน ความมืดปกคลุมท้องฟ้าเหนือคฤหาสน์เทรมอนต์ แอเรียนได้รับข้อความจากฮาร์วีย์ว่าเขามีเป้าหมายที่จะฝึกงานที่บริษัทของมาร์ค

ฮาร์วีย์เรียนสถาปัตยกรรม หากแอเรียนจำไม่ผิด องค์กรเทรมอนต์มีธุรกิจด้านนี้พอดี ดังนั้นเธอจึงมอบโอกาสที่ฮาร์วีย์ต้องการให้กับเขา ข้อแม้เพียงอย่างเดียวของแอเรียนคือ ฮาร์วีย์ห้ามบอกโซอี้และคู่สมรสของเธอว่าเขาจะฝึกงานที่องค์กรเทรมอนต์ แอเรียนไม่ต้องการให้สามีภรรยาคู่นั้นมาหลอกญาติที่ร่ำรวยกว่าและก่อปัญหาในครอบครัวอีกรอบ

โชคดีที่ฮาร์วีย์เป็นเด็กที่ฉลาดมาก เขาไม่คิดที่จะบอกพ่อแม่ของเขาเกี่ยวกับการฝึกงานที่องค์กรเทรมอนต์อยู่แล้ว และเลือกที่จะบอกเพียงว่าเขาแค่ต้องการที่จะฝึกงานในเมืองหลวง

แอเรียนบอกเรื่องนี้กับมาร์คโดยแจ้งชัดเจนว่า เธอจะปล่อยให้เขาเป็นคนตัดสินใจและจัดการเรื่องต่าง ๆ จริง ๆ แล้วนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ทำอะไรเพื่อญาติ ๆ ของเธอ แต่ทุก ๆ ปฏิสัมพันธ์ที่แอเรียนมีกับฮาร์วีย์จนถึงตอนนี้ก็มีแต่เรื่องดี ๆ ทั้งนั้น เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่ได้คิดอะไรมาก

ถึงอย่างนั้นแอเรียนก็พยายามเน้นย้ำว่า การที่ฮาร์วีย์จะได้เข้ามาฝึกงานหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของมาร์ค เขาไม่จำเป็นต้องรับฮาร์วีย์เพียงเพราะภรรยาของเขา

“ได้สิ” มาร์คตอบ “ฉันว่าเขาก็ดูมีความสามารถอยู่นะ เพราะฉะนั้นฉันว่าฉันพอจะหาที่ลงให้เขาได้อยู่ บอกให้เขามาได้เลย”