สรุปเนื้อหา บทที่ 1237 ถ้าเธอมองผู้คนตามท้องถนนเยอะ ๆ เธออาจจะเจอแรงบันดาลใจก็ได้ – เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ โดย สาวน้อยสุดจี๊ด
บท บทที่ 1237 ถ้าเธอมองผู้คนตามท้องถนนเยอะ ๆ เธออาจจะเจอแรงบันดาลใจก็ได้ ของ เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สาวน้อยสุดจี๊ด อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
โรบินยิ้มกว้าง “ขอบคุณนะคะพี่แอเรียน”
อย่างที่บางคนชอบพูดกันว่า บางทีชีวิตจะยื่นอุปสรรคมาให้เรา แต่ก็จะยื่นคนมาคอยช่วยเหลือด้วยเช่นกัน นั่นคือสถานการณ์ของโรบินในตอนนี้ แม้ว่าชีวิตของเธอจะวุ่นวาย แต่การงานของเธอดูเหมือนจะดีขึ้นเรื่อย ๆ คุณเยลแมนที่เป็นที่รู้จักกันดีว่าชอบบ่นไม่เป็นเรื่องและยังใจร้ายกับคำพูด เพิ่งจะเรียกเธอไปที่ห้องทำงานของเขาเพื่อที่จะชมผลงานของเธอ
ดูเหมือนคุณเยลแมนจะพอใจกับการพัฒนาและความขยันหมั่นเพียรของโรบิน เขาถึงกับบอกเธอว่าหากมีตำแหน่งงานใดว่าง ตัวเลือกแรกของบริษัทจะเป็นเธอ แม้ว่าส่วนหนึ่งของคำชมที่พรั่งพรูออกมาจากคุณเยลแมนอาจเกี่ยวข้องกับการที่เขาพยายามจะทำให้แอเรียนประทับใจในตัวเขา แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขารู้สึกทึ่งกับการทำงานหนักและความทุ่มเทของโรบินจริง ๆ
โรบินออกจากห้องทำงานเขาด้วยความปิติยินดี แต่ก่อนเหตุผลเดียวที่คุณเยลแมนจะเรียกเธอคือเพื่อตะโกนใส่เธอ เธอไม่เคยฝันว่าจะมีวันที่เขาจะยกย่องเธอด้วย มันแปลกจนเธอสงสัยว่า แอเรียนจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่ เธอจึงถามว่า “พี่แอเรียน! คุณเยลแมนเพิ่งจะเรียกฉันไปที่ห้องทำงานของเขาเพื่อชมฉัน! พี่ได้ แบบว่า ไปพูดกับเขา เพื่อ แบบว่า ทำให้ฉันอารมณ์ดีขึ้นหรือเปล่า?” เธอถาม
แอเรียนยักไหล่ “เปล่า ไม่เกี่ยวกับฉันเลย ฉันไม่มีวันทำอะไรแบบนั้น ที่ยิ่งกว่านั้น จริง ๆ แล้วก็มีอยู่แค่สองเรื่องที่จะทำให้เธอหายเศร้าได้จริง ๆ ไม่ใช่เหรอ? หนึ่งคือคำตอบรับจากแม่เธอ สองคือสถานะที่ชัดเจนระหว่างเธอและซิลแวง ถูกไหม?”
โรบินดูจะเขินเล็กน้อย “หืม ตรงไปตรงมาจังเลยนะคะพี่แอเรียน”
แอเรียนหัวเราะและตวัดมือ “อ๋อ ช่างมันเถอะ กลับไปทำงานกันได้แล้ว แล้วก็บ่ายนี้ฉันอาจจะไม่อยู่ ถ้ามีอะไรก็โทรมาแล้วกันนะ”
แอเรียนจะพยายามไปหาแรงบันดาลใจด้วยการไปที่จุดโปรดของเธอ นั่นคือ ที่นั่งติดหน้าต่างในร้านกาแฟที่เธอสามารถมองดูผู้คนพลุกพล่านไปตามท้องถนน นั่นทำให้เธอได้รับแรงบันดาลใจมากที่สุด ความเงียบสงบในมุมที่เงียบ ๆ ของเธอกับโลกที่วุ่นวายและจอแจบนท้องถนนมักขัดแย้งกันที่จะทำให้เธอมีความคิดสร้างสรรค์เสมอ
เธอออกจากที่ทำงานในตอนบ่ายและเดินไปที่ร้านกาแฟที่ตั้งอยู่บนถนนที่พลุกพล่านที่สุดในใจกลางเมือง ที่นี่เป็นคาเฟ่ระดับไฮเอนด์ที่มีลูกค้าสูงศักดิ์ที่ต้องการความเงียบและสุขุม
ไม่กี่อึดใจต่อมา จู่ ๆ ก็มีคนมานั่งตรงข้ามเธอ เธอขมวดคิ้วทันที เธอเกลียดการร่วมโต๊ะกับคนแปลกหน้าเมื่อเธอกำลังต้องการตามหาแรงบันดาลใจ คนแปลกหน้าที่มาโดยไม่ได้รับเชิญมีแต่จะทำให้เธอเสียสมาธิและทำให้ความคิดของเธอวุ่นวาย เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่างเมื่อเธอตระหนักว่าชายแปลกหน้าคนนั้นคือซิลแวง เธอรีบถอดหูฟังออกแล้วพูดว่า “มาหาแรงบันดาลใจเหมือนกันเหรอ?”
ซิลแวงมีความคิดเดียวกันกับแอเรียนจริง ๆ วันนี้เขาแต่งตัวสบาย ๆ
แอเรียนเฝ้าดูเขาหยิบดินสอและสมุดสเก็ตช์ออกมาจากกระเป๋า “คนที่มีความคิดดี ๆ ย่อมคิดเหมือนกัน… และพวกเขามักจะไม่รังเกียจที่จะแบ่งโต๊ะให้คนอื่นด้วย ถูกไหม? ท้ายที่สุด การแบ่งปันโต๊ะทำให้เราสามารถแบ่งปันความคิดของเราได้ด้วย”
หากเป็นคนอื่นแอเรียนคงจะปฏิเสธโดยไม่ลังเลเลย อย่างไรก็ตาม ซิลแวงไม่ใช่คนอื่น เขาเป็นผู้มีประสบการณ์ในวงการแฟชั่นและได้รับการยกย่องว่าเป็นดีไซเนอร์ที่ยอดเยี่ยม เธอยินดีที่จะใช้โอกาสนี้แบ่งปันและหารือเกี่ยวกับแนวคิดกับคนอย่างเขา “ไม่รังเกียจเลย ตามสบายเลยค่ะ คุณมาที่นี่ทันทีที่ตื่นเลยเหรอ? มันวิเศษมากที่คุณเข้าสู่โหมดการทำงานได้ทันทีหลังจากที่ดื่มไปมากเมื่อคืนนี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...