เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 1255

เห็นได้ชัดว่าโรบินมีเรื่องที่หนักใจ เธอพูดขณะที่กัดฟันว่า “แม่ฉันโกหกด้วยการบอกว่าเธอจะยอม แต่แม่เพียงแค่ต้องการให้ฉันกลับบ้านเพื่อที่จะได้สอบถามว่าซิลแวงคือใคร เธอถึงขั้นแอบดูโทรศัพธ์ฉันตอนที่ฉันไม่ได้มองด้วย เธอค้นหาเขาในอินเทอร์เน็ตและยังพบรูปของเขาด้วย เมื่อเธอค้นเจอเรื่องอื้อฉาวกับเจสสิก้าเธอยังโทรหาเขาและต่อว่าด้วย! เธอเรียกเขาว่าไอ้แมงดาและเตือนเขาว่าให้อยู่ห่างจากฉัน… ฉันกับแม่ทะเลาะกันจนถึงเที่ยงคืน พวกเราต่างแทบจะไม่ได้นอนกันเลย ถ้าพ่อฉันไม่ได้เข้ามาห้ามเพราะเห็นว่าแม่ทำเกินไป ฉันว่าฉันคงจะไม่ได้ออกจากบ้านด้วยซ้ำ”

แอเรียนไม่สามารถรู้ได้เลยว่าความเจ็บปวดที่แม่ของโรบินได้สร้างให้โรบินจะสาหัสเพียงใด ยิ่งกว่านั้น การกระทำของแม่โรบินยังได้ทำร้ายซิลแวง ความสัมพันธ์ระหว่างโรบินและซิลแวงที่เดิมทีก็เปราะบางอยู่แล้วตอนนี้น่าจะเปราะบางยิ่งกว่าเดิมเพราะเรื่องนี้ ถึงจุดนี้มันอาจจะพังทลายไปหมดแล้วก็ได้ “ถ้าอย่างนั้นแม่เธอทำเกินไปแล้วจริง ๆ ต่อให้ไม่ชอบซิลแวงขนาดนั้นก็ไม่เห็นจำเป็นที่จะต้องทำถึงขั้นนั้นเลย”

ดวงตาของโรบินเริ่มแดง “ก็หวังว่าตอนนี้เธอจะพอใจแล้วนะ ตอนที่ฉันพยายามจะโทรหาพี่ซิลแวงเพื่อที่จะอธิบายให้เขาฟัง เขาไม่แม้แต่จะรับสายฉันด้วยซ้ำ เขาเพียงแต่ส่งข้อความกลับมาบอกฉันว่าให้เลิกติดต่อเขา ฉันรู้ว่าพี่ซิลแวงเป็นคนยังไง แต่แม่ฉันไม่รู้… เธอควบคุมทุกอย่างที่ฉันทำตั้งแต่เด็ก เธอเปรียบเทียบฉันกับเด็กคนอื่นมาเสมอและจะไม่ยอมให้ฉันออกนอกลู่นอกทางจากสิ่งที่เธอคิดว่าถูกต้อง เมื่อใดก็ตามที่ฉันทำให้เธอผิดหวัง เธอจะมองว่าฉันทำให้เธอขายหน้าและจะบ่นฉันเป็นวัน ๆ

มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ฉันกลัวที่จะกลับบ้านมากเพราะฉันสอบได้ที่สามของห้อง แน่นอนว่าเธอหวังให้ฉันได้ที่หนึ่ง หลังจากที่ผ่านมานานหลายปี นี้คือครั้งแรกที่ฉันกล้าพอที่จะตอบโต้เธอ แต่สุดท้ายเธอก็โทษพี่ซิลแวง เธอเชื่อว่าเขาเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีและทำให้ฉันกลายเป็นคนไม่ดี เธอจะโทษคนอื่นตลอดและจะไม่ยอมเชื่อว่าที่ฉันทำไปทั้งหมดเป็นความสมัครใจของฉันเอง”

แอเรียนเห็นใจโรบิน ถึงแม้ว่าเธอเองจะไม่เข้าใจความรู้สึกของโรบินทั้งหมดเพราะว่าเธอไม่เคยประสบกับเหตุการณ์แบบนั้น เฮเลนไม่ได้อยู่ด้วยตอนที่เธอยังเด็ก จึงไม่มีใครคอยควบคุมหรือสั่งสอนเธอ พ่อของแอเรียนก็มองโลกในแง่ดีและอ่อนโยนเสมอ ถึงแม้ว่าเธอจะสอบได้อันดับสุดท้ายของห้อง เขาก็จะเพียงแต่ยิ้มโดยไม่ตำหนิเธอและจะบอกว่ามันไม่สำคัญตราบใดที่เธอสุขภาพแข็งแรงและมีความสุข

แอเรียนหยิบทิชชู่ให้โรบิน “เช็ดน้ำตาซะ เรากลับไปทำงานกันเถอะ ใจเย็น ๆ ก่อน อย่างน้อยเราก็รู้ว่าแม่เธอหวังดีเหมือนกับที่แม่ ๆ คนอื่น ๆ ก็เป็นกัน ลองมองมันจากมุมอื่น ๆ ดูบ้าง เธอเชื่อฟังเขาโดยไม่กล้าตอบโต้มานานหลายปี แต่พออยู่ ๆ เธอเปลี่ยนไป ก็ไม่แปลกหรอกที่เขาจะตกใจและโทษคนอื่น ให้เวลาเขาหน่อย รอให้เขาหายโกรธก่อนแล้วค่อยคุยกันดี ๆ ฉันมีความรู้สึกว่าซิลแวงสามารถทำให้แม่เธอเปลี่ยนใจได้แน่ ๆ เพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งรีบร้อน ตอนนี้เธอควรจะรีบทำงานดีกว่า คุณเยลแมนจะต้องบ่นเธอแน่ ๆ ถ้าเขารู้เข้าว่าเธออู้งาน”

โรบินหายใจเข้าลึก ๆ และตั้งสติก่อนที่จะกลับไปที่โต๊ะของตัวเอง