เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 131

แอเรียนเห็นทิฟฟานี่นั่งอยู่ริมหน้าต่างแวบหนึ่งเมื่อเธอมาถึงร้านอาหาร เธอสงบสติอารมณ์ของเธอจากนั้นค่อย ๆ เดินเข้าไปหาเธอแล้วนั่งลง

ก่อนที่เธอจะเริ่มต้นทิฟฟานี่เริ่มส่งเสียงเจื้อยแจ้ว “ฉันจบแล้ว ฉันจบแล้ว ฉันคิดว่าฉันเจองานที่ดี แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเจ้านายของฉันจะกลายเป็นแจ็คสัน เวสต์! ฉันเคยชนรถของเขาและพูดคำที่แสดงความเกลียดชังกับเขาด้วย ฉันไม่เคยเจอใครที่ไม่เคยโกรธแค้นนาน ๆ เลย! ฉันคงจะอยู่ในบริษัทของเขาได้ไม่นาน ฉันอาจเก็บข้าวของและออกไปแทนที่จะรอให้เขาไล่ฉันออกก็ได้…”

แอเรียนสั่นเล็กน้อย เธอกำลังคิดถึงเหตุผลของเอธานในการมาหาเธอ ถ้าเธอมอบการ์ดใบนี้ให้กับทิฟฟานี่เธอคงไม่ต้องสงสัยเลยว่าเอธานกำลังสบายดี ซึ่งนั่นหมายความว่าเขาสามารถใช้จ่ายเป็นล้าน ๆ ได้โดยไม่ต้องละสายตา ไม่มีการดูถูกไปกว่าการบอกใครสักคนว่าแฟนเก่าของพวกเขานั้นดีกว่าพวกเขามาก...

ทิฟฟานี่เริ่มกังวลเมื่อสังเกตเห็นความเงียบของเธอ “พูดอะไรหน่อยสิแอริ ฉันควรทำอย่างไรดีตอนนี้?"

แอเรียนสงบสติอารมณ์และพูดว่า “ทิฟฟ์ ฉันอาจไม่รู้จัก แจ็คสัน ดีนัก แต่เขาสนิทกับมาร์ค คนอย่างเขามีความอดทนสูงและอาจจะไม่ได้ดูถูกเด็กสาว เธอแค่ทำงานของเธอต่อไปและดูว่าจะเป็นอย่างไร ฉัน… มีบางอย่างจะบอกเธอด้วย...”

ทิฟฟานี่วางคางไว้บนมือและจ้องมองเธออย่างไร้เดียงสา “ว่ามาสิ”

“เอธานมาหาฉันหน้าที่ทำงาน เขาขอให้ฉันให้อะไรบางอย่างกับเธอ” นี่คือข้อสรุปของแอเรียนหลังจากการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน ไม่มีประโยชน์ในการเก็บบัตรไว้ เมื่อรู้วจักทิฟฟานี่ดี เธอคงยอมทิ้งความไม่แน่นอนทั้งหมดไปแล้ว บางทีเงินนี้อาจใช้เป็นรางวัลปลอบใจเพื่อชดเชยความสูญเสียของเธอก็ได้

“อะไร… เขาขอให้เธอให้อะไรฉันเหรอ? ฮ่า ๆ … จะมีอะไรดีอีกล่ะ? ไม่มีอะไรนอกจากเงินที่จะทำให้ฉันมีความสุขได้ในตอนนี้ เขาฉลาดที่จะหลีกเลี่ยงไม่มาหาฉันเพราะฉันจะทุบตีเขาให้ตายคามือเลย!” ทิฟฟานี่ฟังดูเหมือนเธอล้อเล่น แต่ดวงตาของเธอกลับขุ่นมัวไปด้วยความเศร้าที่ไม่อาจเข้าใจได้ซึ่งดูเหมือนว่ามันจะล้นออกมา

“จริง ๆ ก็นั่นแหล่ะ - เงิน และก็ไม่ใช่จำนวนเล็กน้อยด้วย” แอเรียนดึงการ์ดออกมา “รหัสผ่านคือวันเกิดของเธอ”