เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 135

“เข้าใจแล้ว" ไบรอันสังเกตเห็นมาร์คอารมณ์ไม่ดีจึงขับรถกลับไปที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ อย่างระมัดระวัง

เมื่อพวกเขาผ่านร้านขายยามาร์คก็พูดขึ้น "หยุดรถ”

ไบรอันเหยียบเบรกอย่างรวดเร็ว มาร์คลงจากรถแล้วเข้าไปในร้านขายยา “ขอยาสำหรับกระเพาะให้ผมหน่อยครับ” เขาบอกกับเภสัช

“เป็นกระเพาะอาหารหรืออย่างอื่นครับ? อาการเป็นอย่างไร? สำหรับผู้ใหญ่หรือเด็กครับ?” เภสัชถาม

มาร์คขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาครุ่นคิดสักครู่แล้วตอบว่า “ความอยากอาหารผิดปกติ… คลื่นไส้เรื้อรังและผิวซีด สำหรับผู้ใหญ่”

เมื่อเขาซื้อยาเสร็จแล้วเขาก็เดินกลับไปที่รถด้วยใบหน้าบูดบึ้ง ไบรอันไม่กล้าถามคำถามใด ๆ เขาเพียงแค่เหยียบคันเร่งรถและพาเขากลับไปที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์

มาร์คเดินตรงไปที่ห้องนอนพร้อมยา เขาโยนยาลงบนโต๊ะข้างเตียงโดยไม่ได้มองไปที่คนที่นอนอยู่บนเตียง “ทานยาซะ”

แอเรียนลุกขึ้นจากเตียงไม่เข้าใจว่ามาร์คพยายามจะสร้างปัญหาอะไร “ยาอะไร?”

ไม่มีการตอบกลับ เขาคลายเน็คไทด้วยมือข้างหนึ่งขณะที่ดูค่อนข้างหงุดหงิด

แอเรียนหยิบยาออกมาและดูมัน "ฉันสบายดี ไม่ต้องพึ่งยาหรอก”

เธอจะไม่กินยาเพราะมันไม่ใช่ปัญหาเกี่ยวกับกระเพาะอาหาร นอกจากนี้ยาเหล่านี้ส่วนใหญ่ไม่เหมาะที่จะให้สตรีมีครรภ์บริโภค