เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 149

ทิฟฟานี่ถอนหายใจหลังจากได้ยินคำตอบของเธอ “ฉันคิดว่าฉันเข้าใจแล้ว ไม่มีทางที่ชีวิตแต่งงานของเธอจะไปด้วยกันได้ บางทีเธออาจจะกระวนกระวายใจแม้กระทั่งบนเตียงของเขา การแต่งงานเป็นเรื่องของการปรับตัวให้เข้ากับชีวิตของกันและกัน ความรู้สึกสามารถพัฒนาจากเพศสัมพันธ์ เมื่อผู้ชายรักเธอมากพอเขาจะยินดีรับฟังเธอ ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องก้มหัวให้เขาไปตลอดชีวิต ใช่สิ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะพูดถึงทั้งหมดนี้ในตอนนี้ เธอจะต้องทำทีละขั้นตอน ฉันจะรอดู แอรี่ คินซีย์ กินอาหารในคุก เธอควรพักผ่อนให้ดี ยังมีหนทางอีกยาวไกลสำหรับเธอ เข้าใจไหม?”

แอเรียนพยักหน้าจากนั้นไม่พูดอะไร ตอนนี้เธอทำได้เพียงก้าวเดียวเท่านั้น

ไม่นานพอแมรี่กลับมาที่โรงพยาบาลพร้อมกับอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาการ ทิฟฟานี่เปิดกระติกน้ำร้อนและเสิร์ฟโจ๊กที่มีอาหารเสริมมากมายอยู่ในนั้น “ฉันจะป้อนเธอเอง”

แมรี่ยิ้มให้เธอ เนื่องจากเธอปรารถนาให้ใครสักคนดูแลแอเรียน “ใช่สิ แอริ ฉันได้ยินจากเฮนรี่ว่า… นายท่านไปสถานีตำรวจแล้ว ดูเหมือนว่าเขายังคงห่วงใยเธออยู่นะ อย่าทำหน้าบูดเมื่อเธอออกจากโรงพยาบาล คนหนุ่มสาวเธอสามารถพูดคุยกันอย่างมีอารยะใช่ไหมล่ะ?”

แอเรียนไม่ได้พูด แต่ทิฟฟานี่พูดเข้ามา “ฉันไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะยังดูแล…”

แมรี่ถูมือของเธอเข้าด้วยกันแล้วพูดต่อหลังจากหยุด “โอ้…และฉันได้ยินมาว่าเป็นคนขับรถจากครอบครัวคินซีย์ที่ชนเธอ เขาขับรถสปอร์ตในเวลานั้นและบังเอิญชนเข้ากับรถของคุณซีวาน แอริ เธอได้ดูดี ๆ ในตอนนั้นหรือไม่? มีเบาะแสใด ๆ ที่เธอสามารถให้กับตำรวจได้หรือเปล่า? จากสถานการณ์ปัจจุบันระหว่างตระกูลคินซีย์และเทรมอนต์…สิ่งนี้มักจะถูกจัดการนอกศาล มันอาจจะถูกยกเลิกโดยมีค่าตอบแทนบางส่วน ผู้กระทำความผิดจะไม่ถูกควบคุมตัวนานเกินไป”

ร่างกายของแอเรียนแข็งทื่อ “คุณพูดอะไรนะ?!"

แมรี่ตกใจกับปฏิกิริยาของเธอ หลังจากหายจากอาการช็อกแล้วเธอก็พูดซ้ำว่า “ฉันบอกว่า… ตำรวจพบว่าเป็นคนขับรถจากครอบครัวคินซีย์ที่ชนเธอ ตอนนั้นเขาขับรถสปอร์ตและบังเอิญ…”

ก่อนที่เธอจะจบคำพูดของเธอซ้ำ แอเรียนไม่สามารถกักขังตัวเองได้อีกต่อไป “เป็นไปไม่ได้! มันคือ แอรี่ คินซีย์ ที่ชนเรา! ฉันเห็นเธอด้วยตาของฉันเอง! แม้ว่าฉันจะไม่สามารถมองเห็นรุ่นรถและป้ายทะเบียนรถได้อย่างชัดเจน แต่ฉันก็เห็นคนขับ ไม่มีทางเป็นคนขับรถของพวกเขา รถของวิลจอดอยู่ด้านล่างที่ทำงานของฉัน แอรี่มาหาเราด้วยความเร็วดุจสายฟ้า ฉันปฏิเสธที่จะเชื่อว่านี่เป็นอุบัติเหตุ!”