เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 20

มือของแอเรียนที่กำลังถือช้อนของเธอสั่นไหว เมื่อมองไปที่ชามซุปครึ่งชามเธอลังเลก่อนที่จะพูดว่า “แม่นมแมรี่ช่วยหนูที…”

แมรี่มองผ่านกลเม็ดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเธอและตอบเบา ๆ ว่า “อ่า ทำไมเธอกลัวคุณท่านนักล่ะ? เขาไม่เขมือบเธอหรอก”

หลังจากที่แอเรียนทานอาหารเสร็จ เธอเดินขึ้นบันไดหลังจากที่แมรี่ทำความสะอาดโต๊ะเสร็จแล้ว

ประตูห้องนอนใหญ่ถูกกั้นไว้เพื่อเปิดแง้มไว้ครึ่งหนึ่ง อย่างไรก็ตามเธอยังคงเคาะประตูก่อนเข้าไป

มาร์ค เทรมอนต์ กำลังอ่านเอกสารอยู่หน้าหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสพร้อมบุหรี่ที่อยู่ระหว่างนิ้วของเขา และไวน์ครึ่งแก้วตั้งอยู่บนโต๊ะตัวเล็กข้าง ๆ เขา

เขาดับบุหรี่ลงเมื่อแอเรียนไอจากการสำลักควันโดยธรรมชาติ

“มานี่สิ”

เธอเข้าไปใกล้เขามากขึ้น “มี…อะไรที่คุณต้องการจากผมไหม?”

มาร์ค เทรมอนต์ วางเอกสารในมือของเขา เขาดึงร่างของเธอเข้าสู่อ้อมกอดของเขาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว “พรุ่งนี้ผมจะไปทำธุระที่ต่างประเทศ มากับผม"

ความสามารถในการคิดของแอเรียน ผงะลงเมื่อนั่งลงบนขาของเขา เมื่อเธอได้ยินว่าเขาต้องการพาเธอออกไป ความตื่นตัวของเธอก็เพลาลง

“คุณกำลังเดินทางไปทำธุรกิจ… มันดีกว่า… มันจะดีกว่าถ้าฉันไม่ไป?”

ตลอดสิบปีที่ผ่านมาเธออยู่ในโรงเรียนหรือที่บ้าน แอเรียนไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับโลกภายนอก เธอมีความวิตกกังวลทางสังคมเล็กน้อย เป็นกังวลเมื่อใดก็ตามที่เธอไปในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยและพูดคุยกับคนแปลกหน้า นอกจากนี้เธอไม่สามารถจินตนาการถึงสิ่งที่น่ายินดีที่จะออกไปกับเขาได้

“แน่ใจนะว่าจะไม่ไป?” คำพูดของมา์ค เทรมอนต์ กระซิบข้างใบหน้าของแอเรียน เมื่อเขาพูดทำให้สถานการณ์ใกล้ชิดมากกว่าที่เป็นอยู่และทำให้เธอตกอยู่ในสภาวะขั้นวิกิต