เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 216

แอเรียนแสร้งทำเป็นเหมือนว่าเธอไม่ได้ยินอะไรเลยและเดินเข้าไป “คุณนาธาเนียล เป็นอย่างไรบ้างคะ?”

แม้ว่าเอริกจะยังสงบสติอารมณ์ของเขา แต่เขาก็ไม่ยิ้มและไม่สามารถปิดบังได้ว่าเขากำลังอารมณ์เสียมากแค่ไหน

“เอ่อ... กรุณาไปที่ออฟฟิศของมาร์ค มีสัญญาหลายฉบับที่ต้องการให้เขาเซ็น พวกเราต้องการทำสัญญาอย่างเร่งด่วน เราจะต้องทำงานล่วงเวลาในอีกไม่กี่วันข้างหน้า อย่างไรก็ตาม เพราะสุขภาพของคุณไม่ดี คุณไม่ต้องทำงานล่วงเวลา การตัดสินใจนี้เกิดขึ้นอย่างฉุกเฉิน ใครจะไปรู้ว่าในเร็ว ๆ นี้ ผมจะไม่ได้ดูแลบริษัทนี้แล้ว ผมต้องทำทุกอย่างให้แน่ใจว่าทุกอย่างจะเสร็จสิ้นก่อนที่จะเกิดขึ้น”

แอเรียนพยักหน้าและรับเอกสารก่อนที่เธอจะกลับไปที่โต๊ะทำงาน หลังจากเก็บของเสร็จเธอก็มุ่งหน้าลงไปที่ชั้นล่างและเรียกแท็กซี่ไปที่อาคารเทรมอนต์

เมื่อเข้าไปในอาคารได้แล้วและขึ้นไปที่ชั้นสี่สิบหก เธอจึงถอดรองเท้าและเดินบนพื้นด้วยเท้าเปล่า แอลลี่เลขาของมาร์คให้เธอรอด้านนอก “กรุณารอก่อนค่ะ ฉันจะไปรายงานว่าคุณมา”

หลังจากนั้นไม่นานแอลลี่ก็ได้รับอนุญาตจากมาร์ค “เชิญเข้าไปค่ะ”

เมื่อแอเรียนเดินเข้าไป มาร์คกำลังก้มลงเขียนอะไรบางอย่าง การจดจ่อของเขาช่างน่าหลงใหลอย่างแท้จริง

แอเรียนสะบัดความงุนงงออกจากตัวเองและวางเอกสารลงบนโต๊ะ “คุณเทรมอนต์คะ ฉันมาจากไกลด์ดีไซน์ค่ะ โปรดตรวจดูเอกสารที่ฉันนำมา”

มาร์คเหลือบมองเอกสาร เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะเพิกเฉยมัน แต่ความสนใจของเขาตกไปอยู่ที่เท้าที่เปลือยเปล่าของเธอที่ทำให้เขาขมวดคิ้ว เขาดูเอกสารก่อนเซ็นชื่อ เมื่อเขาเซ็นเสร็จแล้วเขาก็โยนมันให้เธอ “คุณออกไปได้แล้ว”

มาร์คไม่ได้มองเธออยู่ตลอดและดูเหมือนจะไม่มีความอดทน ราวกับว่าการปรากฏตัวของเธอทำให้เขาอึดอัด