เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 215

นีน่ายักไหล่ “ถ้าฉันไม่ได้ยินคำพูดของเขาก่อนหน้านี้และเห็นว่าเขาบ้าดีเดือดเพราะคุณในวันนี้ ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาชอบคุณ ถ้าเขาไม่ทำฉันก็จะสู้เพื่อให้ได้โอกาส อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มันต่างออกไป ฉันไม่เคยชอบที่จะแย่งคนรักของใครมาก่อน”

“คุณเป็นคนที่น่าทึ่งมากที่สามารถเปลี่ยนผู้ชายที่อ่อนโยนและแสนดีให้กลายเป็นปีศาจได้ ฉันขอยกนิ้วให้เลย”

ทันใดนั้นเอง แมรี่ก็ปรากฏตัวขึ้น “โอ้ สาว ๆ พูดคุยกับอยู่ที่นี่! มาทานผลไม้กันเถอะนะ” ตั้งแต่ที่เธอได้ยินคำพูดของนีน่า มันดูเหมือนว่าอคติที่เธอมีต่อนีน่าก็หายไปด้วย

นีน่ารู้สึกได้ถึงพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปของแมรี่เช่นกันและรับผลไม้ไปด้วยความยินดี “แน่นอน วางไว้ตรงนี้เลยแมรี่”

แมรี่วางผลไม้ลงและมองไปที่แอเรียน “แอริ นายท่านโกรธมาก ทำไมคุณถึงไม่... ไม่เป็นไร มันเสียเวลาเปล่าที่จะพูดกับคุณ ทั้งคุณและนายท่านต่างดื้อรั้นเกินไป ในเรื่องนี้คุณทั้งคู่เหมือนกันมากจริง ๆ !”

แอเรียนก้มศีรษะของเธอลงและเงียบเสียง เมื่อเธอถูกนีน่าป้อนลูกพีชให้หนึ่งชิ้น ไม่ค่อยคุ้นเคยที่ถูกป้อน การแสดงออกของเธอแข็งกระด้างเมื่อเธอกล่าวขอบคุณนีน่าด้วยรอยยิ้ม

นีน่ายิ้มกว้าง “แอเรียน ฉันน่าเกลียดจริง ๆ เมื่อฉันยังเด็ก ฉันเรียนโรงเรียนอนุบาลและประถมที่เดียวกับมาร์ค ฉันเป็นลูกเป็ดขี้เหร่และเขาเป็นเจ้าชาย”

“คุณสามารถจินตนาการถึงความแตกต่างได้หรือไม่? เขาเป็นคนที่ฉันชื่นชอบมาหลายปี คุณไม่สามารถพูดสิ่งที่เหมือนกับคุณว่าไม่ชอบเขาไม่ได้ เข้าใจไหม? หัวใจของฉันรับไม่ได้ที่เขาไม่รัก...”

มีช่วงเวลาสั้น ๆ เมื่อแอเรียนจับบางสิ่งบางอย่างที่คลออยู่ที่หางตาของนีน่า มันคือน้ำตาของเธอ ร่วงลงมาราวกับดาวตก

...

มาร์คออกไปในตอนกลางคืนอีกแล้ว ครั้งนี้ นีน่าไม่ได้ตามเขาไป ไม่มีใครรู้ว่าเขาไปที่ไหน เมื่อถึงตอนเช้าแอเรียนตื่นขึ้นมาด้วยการถูกปลุกจากนีน่า “มาร์คยังไม่กลับบ้านเลย คุณไม่เป็นห่วงหรือ?”