เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 283

พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ว่าทำไมเธอจึงยังไม่ชินกับการกระทำนี้หลังจากผ่านมาไม่นาน เธอไม่ชอบมันเลย ดังนั้นเธอจึงไม่อยากทำ อย่างไรก็ตามการปฏิเสธของเธอก็ไม่มีประโยชน์

มาร์คก้มหน้าของเขาลงและขบริมฝีปากของเธอเบา ๆ เมื่อแอเรียนจำได้ว่าเขาอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ร่างกายของเธอก็เกร็งขึ้น ไม่กล้าขยับอีกต่อไป เธอกลัวว่าเธอจะไปสัมผัสถูกบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ควรโดยไม่ได้ตั้งใจเข้า เธอทำได้เพียงพยายามหลบเลี่ยงจูบของเขา “อย่า...”

“เธอไม่ชอบมันเหรอ?” มาร์คหายใจอยู่ใกล้หูของเธอ สร้างความรู้สึกจั๊กจี้ให้กับเธอ

“อืม... มันรู้สึกแปลก ๆ” แอเรียนตอบอย่างเปิดเผย

“แปลก ๆ ? ยังไง?” เขาค่อย ๆ ถามอย่างอดทน

“อืม… ฉันรู้สึกว่าไม่ควรทำแบบนี้ตลอด สำหรับฉัน คุณไม่ใช่ผู้ชายคนหนึ่ง...”

หลังจากที่เธอพูดจบประโยค มาร์คแสดงออกมาผ่านทางสีหน้าของเขาราวกับเขาอยากจะฆ่าเธอ

เธอรีบพูดขึ้นอย่างรวดเร็ว “ฉันไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น! ฉันกำลังพูดว่าตอนนั้นฉันอายุแค่แปดขวบและคุณก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว คุณเป็นเหมือนพี่ชายของฉัน... นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมฉันถึงรู้สึกแปลก ๆ ...”

ท่าทางของมาร์คดูหม่นหมองมากยิ่งขึ้นไปอีก “นั่นมันก็นานมาแล้ว เธอยังไม่เห็นว่าฉันเป็นผู้ชายคนหนึ่งอีกหรือไง? ดูเหมือนว่าฉันยังทำมันไม่มากพอสินะ”

ก่อนที่แอเรียนจะทันได้มีปฏิกิริยาตอบโต้ ชุดนอนที่บางเบาของเธอตกอยู่ในมือของมาร์คในเวลาไม่ถึงนาที ทั้งห้องเต็มไปด้วยอารมณ์ของความต้องการเป็นเวลาสองชั่วโมงก่อนที่เสียงลมหายใจหอบกระเส่าและเสียงครางออกมาด้วยความพึงพอใจจบลงพร้อมกับลมหายใจที่หนักหน่วงและต่ำลงของมาร์ค