หลังจากที่ส่งแอเรียนด้านล่างและรอจนกว่าเธอจะขึ้นลิฟต์ ไบรอันก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและกดโทรออก “นายท่าน ผมส่งนายหญิงเทรมอนต์ถึงบ้านแล้ว ท่านจะให้ผมมาส่งเธอทุกวันเลยไหม? เธอจะไม่สงสัยหรอ? ครั้งสองครั้งก็จะถือว่าบังเอิญอยู่… แต่ถ้ามากกว่านั้นคงจะหลอกเธอไม่ได้…”
“ไปคิดเอาเอง” เสียงที่เยือกเย็นของมาร์คตอบกลับ
สมองของไบรอันเริ่มบ่นไม่หยุดทันที “ผมทำไม่ได้ครับ… ทำไมนายท่านไม่บอกเธอไปเลยว่าตั้งแต่นี้ไปผมจะคอยไปรับไปส่งเธอ? หรือ… ท่านจะออกรถให้ทิฟฟานี่ก็ได้ เธอจะได้ไปส่งนายหญิงได้?”
เขาไม่ได้รับคำตอบจากมาร์คเพราะมาร์ควางสายไปแล้ว
ณ คฤหาสน์ เทรมอนต์ มาร์คยืนอยู่หน้าหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสในห้องนอนของเขาและกำลังโทรหาแจ็คสัน “นายหาทางซื้อรถให้ทิฟฟานี่เพื่อให้เธอขับไปส่งแอเรียนที่ทำงานหน่อย”
แจ็คสันหัวเราะ “ฉันนึกว่านายยังไม่รู้ ฉันกำลังลังเลอยู่พอดีว่าจะบอกนายดีหรือไม่ว่าเธอท้อง นายทำตัวเป็นผู้ใหญ่และใจกว้างหน่อยได้ไหม? แค่พาเธอกลับคฤหาสน์ เทรมอนต์ ก็หมดปัญหาแล้วไหม? เธอจะได้เลี้ยงลูกที่นั้น”
มาร์คไม่มีอารมณ์ที่จะหยอกเล่นกับแจ็คสัน “ฉันจะจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายเอง นายหาทางซื้อรถให้ทิฟฟานี่ซะ แค่นี้แหละ ฉันจะวางสาย”
วันต่อมาที่ออฟฟิศ แจ็คสันเรียกให้ทิฟฟานี่ไปหาที่โต๊ะเขาและยื่นกุญแจสำหรับรถ Audi ให้ “อ่ะ นี่จะทำให้คุณเดินทางสะดวกขึ้นและหากคุณมีเวลาคุณจะคอยไปรับไปส่งแอเรียนด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...