ทิฟฟานี่รู้สึกผิด ใช่ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอทะเลาะกับลิเลียนแล้วรู้สึกผิด เธอพูดไปแบบนั้นเพราะความโกรธ เธอเลยไม่สามารถหยุดยั้งคำพูดตัวเองได้ แต่อย่างไรก็ตาม ลิเลียนก็ล้ำเส้นเกินไปจริง ๆ ทิฟฟานี่จำเป็นที่จะต้องเคลียร์ปัญหาก่อนที่เธอจะยอมรับว่าตัวเองผิด เธอยอมรับความเจ็บ สูดหายใจเข้าลึก ๆ และพูดว่า “มาร์คจะให้เงินเธอโดยไม่มีเหตุหรอ? เงินที่เขาให้มานั้นเพื่อแอริ ถูกไหม? แม่ไม่คิดว่าแม่เอามาใช้เองแบบนี้มันไม่เกินไปหน่อยหรอ?”
ลิเลียนยิ้มเยาะเย้ย “เรื่องแค่นี้เอง เงินจำนวนนั้นขนหน้าแข้งมาร์คไม่ร่วงหรอก เธอไม่คิดว่าการเลี้ยงข้าวปั้นและดูแลแอเรียนจะคุ้มกับเงินนั้นหรอ? แอเรียนอาศัยอยู่ที่บ้านเรานะ ตอนที่เธอเรียนเธอก็ดูแลแอเรียน ลองมองในอีกมุมนึงสิ แอเรียนเป็นผู้หญิงที่ไม่มีครอบครัวเป็นของตัวเอง เธอมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับแอเรียนที่สุด เพราะฉะนั้นเราเปรียบเสมือนครอบครัวสำหรับเธอ แล้วแอเรียนก็พึ่งพาอาศัยเราตอนที่เธอท้อง มาร์คต่างหากที่ล้ำเส้น เอาเงินเขามาแล้วมันผิดตรงไหน? ไม่มีใครควรรู้สึกผิดในที่นี้”
ทิฟฟานี่กัดฟันตัวเองจนเกือบแลกสลาย “นั่นเป็นตรรกะที่โคตรจะป่วย แม่ป่วย! ต่อให้มาร์คจะแย่กับแอริยังไงนั้น มันก็เรื่องของเขา เรามีสิทธิ์อะไรที่จะไปเอาเงินเขามา? ได้โปรดอย่าพยายามทำให้มันฟังดูดีขนาดนั้น ครอบครัวอะไร? นี่เป็นวิธีที่แม่ปฏิบัติต่อลูกสาวตัวเอง หรือแม้แต่ลูกสาวคนอื่นอย่างนั้นเหรอ? การที่หนูดูแลแอเรียนไม่เกี่ยวอะไรกับแม่เลย และการที่แอเรียนใจดีกับหนุตอนนี้ก็ไม่เกี่ยวอะไรแม่เช่นกัน ได้โปรดไปคืนเงินด้วย! หรือเอาเงินไปให้แอริเลยก็ได้ และไปคืนแหวนด้วย!”
ลิเลียนลงไปนอนบนเตียงอย่างกับว่าเธอยอมตายซะดีหว่ายอมจำนน “ถ้าแกไม่สามารถเติมเต็มทุกความปรารถนาของฉันได้ แกก็อย่ามายุ่ง แค่นี้แกก็ไร้ประโยชน์อยู่แล้ว ยังจะดึงฉันที่เป็นแม่ของแกลงไปลำบากด้วยหรอ? ช่างกล้า! ตอนที่พ่ออายุเท่าแกอย่างน้อยเขาก็ก่อตั้งโรงงานสำเร็จและเป็นถึงระดับหัวหน้า แต่แกไม่ต่างอะไรจากขยะ”
“ใช่ หนูมันสวะ แล้วตอนที่แม่อายุเท่าหนูล่ะ แม่ทำอะไรอยู่? แม่เจอกับพ่อด้วยความบังเอิญล้วน ๆ แม่เลยได้ใช้ครึ่งชีวิตแรกของแม่ในฐานะภรรยาที่ได้สามีรวย แต่แล้วโชคของแม่ก็หมดแล้วแม่ต้องมาใช้อีกครึ่งชีวิตเป็นปรสิต!” ทิฟฟานี่สติขาดผึง เธอกระชากแหวนไปและกระแทกประตูปิด เธอจะเอาแหวนไปคืนแล้วก็ไปบอกความจริงกับแอเรียน ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องเป็นบ้าแน่ ๆ
ทิฟฟานี่ออกไปตั้งแต่เช้าในวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ เธอกลับมาพร้อมกับไข่ม้วนและเงินสดอีกอีกหลายหมื่น — เงินที่เธอได้มาจากการเอาแหวนไปคืน
เธอรอจนกว่าแอเรียนจะตื่นก่อนที่จะคืนเงินให้ “แอริ ฉันขอโทษ แม่ฉันไปหามาร์คมาและได้รับเงินมาประมาณแสนกว่าดอลลาร์ ฉันไม่แน่ใจว่าเท่าไหร่กันแน่ แต่แม่ซื้อแหวนมาและวันนี้ฉันเอามันไปแลกคืนแล้ว แหวนนั้นราคา 76,000 ดอลลาร์ เงินที่เหลือแม่เอาไปเล่นไพ่นกกระจอกหมด… ฉันจะผ่อนคืนให้ นี่เป็นเงินของเธอ อ่ะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...