เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 338

เมื่อมองไปที่นาฬิกา ลมหายใจของแอเรียนก็ชะงักลงชั่วครู่ ขณะที่เธอหน้าซีดเผือดลงทันที เธอรู้สึกคับคล้ายคับคลาว่านาฬิกาเรือนนั้นจะเป็นเรือนเดียวกับที่มาร์คมักจะสวมอยู่เป็นประจำ เธอไม่ได้ให้ความสนใจกับสิ่งที่หายไปบนข้อมือของเขาเมื่อเขากลับมาที่บ้านเมื่อคืน... มันหมายความว่าเขาไปอยู่กับแอรี่ก่อนที่เขาจะกลับมาที่คฤหาสน์เทรมอนต์

การแสดงออกของเธอเปลี่ยนไป แอรี่วางนาฬิกาเอาไว้ตรงหน้าของเธอด้วยความดูถูก “ไม่ต้องไปโทษพี่มาร์คที่รัก เขารับภาระความกดดันมากมายเมื่อเร็ว ๆ นี้ และเธอก็กำลังท้อง มันไม่สะดวก... แม้ว่าจะไม่ใช่ฉัน แต่เขาก็จะมีผู้หญิงคนอื่นเหมือนกัน เธอจะต้องเสียใจไม่ว่าจะเป็นทางใดก็ตาม ฉันกำลังทำหน้าที่ของเธอเพื่อเธออยู่ เธอไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉันก็ได้”

แอเรียนหยิบนาฬิกาขึ้นมาและลุกขึ้น “ฉันจะกลับไปทำงานถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว”

เมื่อเธอบรรลุเป้าหมายของเธอแล้ว แอรี่ก็ไม่จำเป็นจะต้องอยู่อีกต่อไป “เอาสิ บอกเอริกด้วยว่าบริษัทใหม่ของเขาดูดี หวังว่าเขาจะมีอนาคตที่สดใสเพื่อฉัน”

เมื่อกลับไปที่โต๊ะทำงานของเธอ ความคิดของแอเรียนสับสนวุ่นวายเมื่อเธอมองไปที่นาฬิกา หลังจากนั้นไม่นานเธอก็เก็บนาฬิกาและกลับไปทำงาน เพราะว่าเป็นของมาร์ค เธอจึงควรส่งคืนให้กับเจ้าของที่แท้จริง

เมื่อเธอกลับไปที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ ในตอนกลางคืน แมรี่จัดการอุ่นอาหารค่ำเอาไว้รอแล้ว “แอริ ไปล้างมือแล้วมาทานข้าว ฉันได้ยินนายท่านบอกว่าคุณคิดว่าอาหารรสชาติจืดจนเกินไปในครั้งที่แล้ว ดังนั้นวันนี้ฉันจึงใส่เครื่องเทศเพิ่มลงไป โบราณว่าไว้ว่าจะเป็นลูกชายถ้าคุณอยากของเปรี้ยว ขณะที่ถ้าเป็นลูกสาวคุณจะอยากกินของเผ็ด ๆ จะต้องมีสาวน้อยสองคนอยู่ในท้องของคุณ!”

แอเรียนไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะตลก นาฬิกาในกระเป๋าสตางค์ของเธอให้ความรู้สึกเหมือนระเบิดเวลา “แม่นมแมรี่คะ มาร์คจะกลับมาทานอาหารค่ำไหมคะ?”

แมรี่ส่ายหัว “เขาโทรกลับมาที่บ้านว่าเขาจะไม่กลับบ้านมาทานอาหาร เขาขอให้คุณเข้านอนไปก่อนหลังจากที่รับประทานอาหารค่ำแล้วโดยที่ไม่ต้องรอเขา ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ เขาจะกลับบ้านไม่ว่าจะดึกแค่ไหนก็ตามตราบใดที่คุณอยู่ที่นี่”

หลังจากรับประทานอาหารค่ำแล้ว แอเรียนก็มาเล่นกับเจ้าข้าวปั้นนิดหน่อยก่อนที่จะกลับไปที่ห้องของเธอ เธอรู้สึกสดชื่นขึ้นหลังจากที่อาบน้ำ เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ ขณะที่เธอพยายามฝืนตัวเองให้ตื่นอยู่ เธอต้องการรอให้เขากลับมาที่บ้านเพื่อคืนนาฬิกาให้กับเขาด้วยตัวของเธอเอง

เป็นเวลาเกือบตีหนึ่งเมื่อรถของมาร์คมาถึงที่คฤหาสน์ เทรมอนต์ เขารู้สึกแปลกใจนิดหน่อยที่เมื่อเขามาถึงแอเรียนยังคงตื่นอยู่โดยนั่งอยู่บนเตียงเมื่อเขาเข้ามาภายในห้องนอน “ทำไมเธอยังไม่นอนอีก?”

แอเรียนหยิบนาฬิกาออกมาและส่งคืนให้กับเขา “เผื่อว่าคุณยังคงหลับอยู่เมื่อฉันตื่นขึ้นมาวันพรุ่งนี้ มันคงไม่ดีที่ฉันจะรบกวนคุณค่ะ ดังนั้นฉันจึงอยู่รอจนกว่าคุณจะกลับมาที่บ้านเพื่อคืนมันให้กับคุณ แอรี่ขอให้ฉันคืนมันให้กับคุณค่ะ”

เมื่อมองไปที่นาฬิกา การจ้องมองของมาร์คก็หม่นลงเล็กน้อย เขาไม่รับไป “ทิ้งไว้ตรงนั้นแหละ ฉันจะไปอาบน้ำ”