เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 35

“ดิฉันบอกคุณไปแล้ว ไปหามาร์ค เทรมอนต์ ถ้าคุณต้องการให้ฉันจากไป ฉันไม่พูดในเรื่องนี้ นอกจากนี้ฉันกำลังบอกคุณอย่างชัดเจนในตอนนี้ - ฉันจะไม่ไป! มาร์ค เทรมอนต์ เป็นสามีของฉัน เราแต่งงานกันแล้ว!”

หลังจากที่เธอโวยวาย แอเรียนก็วิ่งเข้าไปในหิมะ น้ำตาสองไหลอาบแก้มสองข้างของเธอ การได้พบแม่ของเธอเช่นนี้ไม่พบกันจะดีเสียกว่า

เธอไม่รู้ว่าเธอเดินมาไกลแค่ไหนเมื่อเสียงแตรรถดังขึ้นข้างหลังเธอ

เมื่อคิดว่านั่นคือเฮเลน คาเมราน เธอก็เพิกเฉย เมื่อรถขับผ่านเธอ ไบรอัน เพียซ ก็โผล่หน้าออกมาจากหน้าต่าง

“นายหญิง ขึ้นมาสิครับ”

แอเรียน เช็ดน้ำตาที่แห้งบนใบหน้าโดยไม่รู้ตัวและมองไปที่เบาะหลัง มองเห็นโครงร่างของ มาร์ค เทรมอนต์ อย่างคลุมเครือ

เธอรู้สึกว่าตัวเองถูกแช่แข็งและค่อย ๆ กลับคืนสู่ความอบอุ่นหลังจากเข้าไปในรถ ในช่วงเวลาที่ลังเลเธอถามว่า “คุณรู้ว่าแอรี่ คินซีย์ เป็นน้องสาวคนเล็กของฉันใช่ไหม? นี่เป็นการแก้แค้นของคุณด้วยหรือ?”

“คุณสามารถคาดเดาได้ถ้าคุณต้องการ” มาร์ค เทรมอนต์ ตอบ

ความเงียบเป็นสิ่งที่ยังคงอยู่ในรถ หลังจากนั้นไม่นานแอเรียนก็ร้องไห้

“ฮ่าฮ่า… มาร์ค เทรมอนต์ จู่ ๆ ฉันก็รู้สึกเหมือนฉันเกลียดคุณจริง ๆ แล้วแหละ…”

เกลียดเขา - นี่เป็นครั้งแรกที่เธอกล้าพูดออกมาดัง ๆ

นิ้วเรียวยาวของมาร์ค เทรมอนต์ ขยับในความมืดที่มองไม่เห็น

กลับมาที่คฤหาสน์เทรมอนต์ แอเรียนนอนลงบนเตียงหลังจากอาบน้ำเสร็จจากห้องน้ำชั้นล่าง

ในไม่ช้ามาร์ค เทรมอนต์ ก็ออกจากห้องน้ำในห้องของพวกเขาที่มีไว้สำหรับใช้งานเท่านั้นและนั่งลงหน้าหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสตามปกติ ด้วยความที่ผมของเขายังชื้นอยู่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ออกไปไหนอีก

แอเรียนรู้สึกกระสับกระส่ายเมื่อคิดว่าทั้งคู่จะนอนเตียงเดียวกันในใจของเธอ นอกเหนือจากสิ่งที่เกิดขึ้นในระหว่างวันเธอยังอยู่ในอารมณ์ตื่นตัวอย่างไม่น่าเชื่อไม่สามารถสงบ สติอารมณ์ได้

มาร์ค เทรมอนต์ เลิกคิ้วเล็กน้อยและสบตาเธอก่อนจะบอกแอรี่ คินซีย์ ว่า “คืนนี้ผมไม่ว่าง”

หลังจากนั้นเขาก็วางสายทันทีและมองไปที่แอเรียนพร้อมกับเม้มริมฝีปากที่คล้ายกับรอยยิ้ม

แม้ว่าเขาจะไม่ได้พูดอะไร แต่แอเรียนก็รู้สึกว่าจิตสำนึกของเธอหวาดกลัวภายใต้การจ้องมองของเขา เธอนอนลงอย่างรวดเร็วและคลุมตัวในผ้าห่ม

“ฉัน… ฉันนอนก่อนนะ…”

แอเรียนรู้สึกได้ถึงจุดที่หวิวด้านหลังของเธอ เธอหลับตาแน่นไม่รู้ว่าถ้าเขาจะโกรธกับสิ่งที่เธอทำลงไปเมื่อกี้หรือเปล่า

จากนั้นแขนแกร่งก็ปัดผ่านเอวของเธอ เสียงใส ๆ ของมาร์ค เทรมอนต์ ดังตรงไปยังหัวใจของแอเรียน

“คืนนี้ผมจะให้โอกาสคุณ”