เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 353

ผู้หญิงในชุดแดงตะลึง เธอยืนอยู่ข้างหลังอีธานด้วยความกลัวเกินที่จะพูดอะไร เธอเป็นเพียงแค่เลขาและสร้อยเส้นนั้นควรจะเป็นของลูกค้าผู้หญิงคนนึง

ทิฟฟานี่ไม่ได้คาดหวังให้เอธานมาซื้อของแบบนี้ให้เธอ เธอหัวเราะเยาะ “ฉันกินไข่ม้วนที่คุณซื้อให้คราวที่แล้วแล้ว ลืมสร้อยเส้นนี้ไปซะ ฉันไม่มีปัญญาซื้อมันหรอก และแน่นอนว่าฉันจะไม่ยอมให้คุณซื้อให้หรอก”

แอเรียนดึงบัตรเครดิตแบล็กการ์ดออกมาจากกระเป๋าของเธอ “รูดบัตรฉันเลย ฉันซื้อเอง”

อีธานยืนยัดที่จะใช้บัตรตนเอง โดยไม่ได้รับผลกระทบอย่างสิ้นเชิงกับคำปฏิเสธและคำพูดที่เย็นชาของทิฟฟานี่

เขาชี้ไปที่สร้อยคออีกเส้นในขณะที่เขารูดการ์ด “ห่อเส้นโน้นให้ผมด้วย”

ทิฟฟานี่ดูเหมือนจะอารมณ์เสียไปหมด เธอโยนสร้อยคอที่ห่อไว้ลงพื้น “อีธาน นี่คุณพยายามจะแสดงความเหนือกว่าของคุณให้ฉันเห็นหรือเปล่า? คุณคิดว่าเรื่องนี้สนุกมากหรอ? มันเป็นเพราะฉันเคยใช้เงินเพื่อซื้อของให้คุณใช่ไหม? คุณคิดว่านั้นเป็นการดูถูกคุณใช่ไหม? ตอนนี้คุณเลยต้องการจะเอาคืนถูกไหม?”

อีธานเม้มริมฝีปากและจ้องไปที่เธอ “ฉันเปล่า เธอคิดมากไป เธอชอบมัน ฉันจึงมอบให้เธอ เรื่องมันก็มีแค่นี้”

ความรู้สึกอัปยศอดสูนั้นยังคงสดใหม่อยู่ในใจของเธอ ฉากการเลิกกันของพวกเขากำลังเล่นอยู่ต่อหน้าต่อตาเธอ ทิฟฟานี่หายใจเข้าลึก ๆ และบังคับตัวเองให้สงบลง “ไม่จำเป็น คุณจ่ายสิ่งที่คุณติดฉันมาหมดแล้ว เราจบกัน หยุดอวดความมั่งคั่งของคุณอย่างฟุ่มเฟือยได้แล้ว ตอนนี้ฉันเป็นผู้หญิงจน ๆ คนนึง ระหว่างเราไม่เหลืออะไรแล้ว เอาสร้อยเส้นนี้ไปให้คนอื่นซะ” แล้วเธอก็หันหลังและเดินหนีไป แอเรียนรีบตามเธอไป

“คุณคอนเนอร์ คุณโอเคไหม?” ผู้หญิงชุดแดงถามด้วยความระวังตัว

“ผมโอเค” อีธานหยิบสร้อยคอขึ้นมาจากพื้นและจ้องทิฟฟานี่ตอนที่เธอกำลังเดินจากไปก่อนที่เขาจะถอนหายใจ “คุณไม่รู้หรอว่านั้นใคร?”

เขาพูดกับพนักงานขาย

พนักงานขายงงงวย “ห้ะ…?”

“ผู้หญิงที่ตั้งครรภ์นั้นเป็นภรรยาของหัวหน้าคุณ แอเรียน วินน์ ทุกอย่างในนี้เป็นของเธอ คราวหน้า อย่าตัดสินคนจากเสื้อผ้าของพวกเขา เพียงผิวเผิน” หลังจากนั้นเขาก็หยิบสร้อยคอที่เขาตั้งใจซื้อให้ทิฟฟานี่และเดินมุ่งหน้าไปที่ทางเข้าห้างสรรพสินค้า

ผู้หญิงชุดแดงร้องเรียกเขาจากด้านหลัง “คุณคอนเนอร์ ให้ฉันส่งอีกเส้นไปให้คุณหญิงแซนเดอร์สเลยไหม?”

อีธานไม่หันกลับมา แต่เขาโบกมือเพื่อแสดงความเห็นชอบของเขาแทน