เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 37

แอเรียน วินน์ ถูกปลุกทันที

มันเป็นเวลาเพียงสองชั่วโมงหลังจากที่มาร์ค เทรมอนต์ ออกไป แต่เขาก็เมาแล้ว?

เอ่อ…โอเค รอก่อนนะคะ ฉันกำลังไป!” ขณะที่เธอพูดเธอก็ลุกออกจากเตียงไปแล้วและใส่เสื้อผ้า

เมื่อเธอมาถึงบาร์พร้อมกับพ่อบ้านเฮนรี่ เอริก นาธาเนียล และแจ็คสัน เวสต์ ก็เพิ่งออกมาขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปหามาร์ค เทรมอนต์ แอเรียนดึงเสื้อคลุมของเธอและเดินเข้าไปหาพวกเขา

"ขอโทษสำหรับปัญหานะคะ"

เอริกยิ้ม “ไม่มีปัญหาเรารู้จักกันมากว่าสิบปีแล้ว คุณ…ทำงานที่ ไกลด์ ดีไซน์…ใช่ไหม”

แอเรียน ไม่รู้ว่าทำไมเอริก นาธาเนียล ถึงถามเธอเรื่องนี้ แต่เธอก็พยักหน้า

"ใช่ค่ะ"

เอริกไม่ได้พูดอะไรอีกและช่วยพามาร์ค เทรมอนต์ เข้าไปในรถ

ระหว่างทางกลับ พ่อบ้านเฮนรี่เตือนแอเรียน “นายหญิงครับ ดูว่าถ้านายท่านต้องการที่จะอาเจียน เพราะว่าเมามาก ถ้าเขาอาเจียนในรถ เขาก็คงทิ้งรถคันนี้เช่นกันครับ”

แอเรียนฮัมเสียงในคอสำหรับความเห็นด้วยของเธอ ว่าพ่อบ้านเฮนรี่พูดถูก มาร์ค เทรมอนต์ คงจะทำอะไรแบบนั้นจริง ๆ

ครั้งนี้เขารู้สึกมึนงงอย่างมาก ไม่ตื่นขึ้นมาเลย แม้ว่าพวกเขาจะกลับถึงบ้านแล้วก็ตาม วางเขาลงบนเตียงแอเรียนก็ล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้า

เมื่อแอเรียนตื่นขึ้นมาจากนาฬิกาปลุกในเช้าวันรุ่งขึ้นปฏิกิริยาแรกของเธอคือปิดมันเพื่อไม่ให้มันทำมาร์ค เทรมอนต์ ตื่น

อย่างไรก็ตามเมื่อเธอขยับตัวเธอก็รู้ว่าเธอติดอยู่ในอ้อมกอดของเขา

สัญญาณเตือนยังคงดัง

แอเรียนบิดตัวไปมาอย่างระมัดระวังเพื่อหลุดออกจากอ้อมกอดของมาร์ค เทรมอนต์ ทันใดนั้นแขนก็ปัดผ่านใบหน้าของเธอเพื่อปิดการปลุกก่อนที่มันจะกลับมาจับเธออย่างรวดเร็ว