เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 390

สิ่งที่เป็นแรงผลักดันให้แอเรียนไม่ใช่เพราะมันเป็นทางเลือกที่ยาก แต่เพราะการเปลี่ยนแปลงมุมมองอย่างกะทันหันของมาร์คในเรื่องนี้ มันเพียงพอที่จะทำให้เธอถามตัวเองใหม่ว่าเธอได้สรุปเกินเหตุไปหรือไม่ การคืนดีกันจะเป็นไปได้ไหม? มีเหตุผลที่ดีที่จะมองอีธานในแบบอื่นหรือไม่?

ท้ายที่สุดแล้ว นี่เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างทิฟฟานี่และอีธาน ; สิ่งสุดท้ายที่แอเรียนต้องการคือการต้องทำเลาะกับมาร์คเพราะเรื่องนี้

“โอเค ฉันจะไปคิดดู” เธอยอมจำนนก่อนที่จะพูดต่ออีกว่า “คุณรู้ไหม ถ้าสุดท้ายเรื่องมันจะต้องลงเอยแบบนี้ คุณก็ไม่น่าจะบอกเรื่องนี้กับฉันตั้งแต่แรก คุณจะให้ฉันทำเหมือนฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยได้อย่างไร? ปัดโถ่เอ่ย! อย่างไรก็ตาม ตอนนี้มันเริ่มจะดึกแล้ว และฉันก็อยากกลับบ้าน คุณจะกลับด้วยกันไหม?”

มาร์คไม่เคยเป็นคนประเภทที่จะค้างคืนที่ห้องทำงานของตนเอง และตอนนี้เธอก็ได้มาหาเขาด้วยตัวของเธอเอง มันทำให้เขาไม่มีเหตุผลที่จะทำเช่นนั้นอีกต่อไป "ไปกันเถอะ."

ในเวลาเดียวกันที่ห้องพยาบาล ทิฟฟานี่ เลน ที่เหนื่อยล้ากำลังทรุดตัวลงบนที่เท้าแขนหลังจากที่ยืดตัวนอนยาวบนโซฟา

การทำงานในระหว่างวันตามด้วยการดูแลอีธานในตอนกลางคืนในโรงพยาบาลเป็นเรื่องยากแม้สำหรับยอดมนุษย์ แล้วนับประสาอะไรกับทิฟฟานี่ที่อายุเริ่มมากแล้ว เธอคิดว่าตัวเองโชคดีที่เป็นห้องพยาบาลนี้เป็นห้องส่วนตัวที่ตกแต่งด้วยโซฟา ไม่อย่างนั้นเธอจะไม่มีที่ให้พักสายตาเลย

ภายใต้ความมืดนั้น อีธานมองดูเธอด้วยสายตาที่หม่นหมอง ครู่ต่อมาเขายืดหลังและลุกขึ้นนั่ง “ทิฟฟี่” เขาครวญ

เธอเงยหน้าขึ้นอย่างไร้อารมณ์ “มีอะไร? จะเข้าห้องน้ำหรอ?”

เขาสายหน้าด้วยรอยยิ้ม “ไม่ ไม่มีอะไร ขอบคุณ ฉันว่าอาการฉันดีขึ้นมากและน่าจะกลับบ้านได้ในวันพรุ่งนี้ ทำไมเธอไม่กลับบ้านก่อน? ฉันรู้สึกผิดเมื่อเห็นว่าเธอเหนื่อยแค่ไหน”

ทิฟฟานี่เหลือบดูเวลาและตัดสินใจที่จะไม่อยู่ต่อ “โอเค ตามนั้น พรุ่งนี้ถ้าถึงบ้านแล้วก็โทรหาฉันด้วยแล้วกัน”

เขาพยักหน้า “รถฉันจอดอยู่ที่ที่จอดรถ -- คันเดียวกับคันที่เธอให้ฉันนั้นแหละ ; ฉันมั่นใจว่าเธอน่าจะจำมันได้ ขับมันกลับบ้านสะ พรุ่งนี้ฉันเรียกรถกลับได้”

เธอรับข้อเสนอนั้นทันทีพลางหยิบกุญแจรถมาก่อนที่จะออกจากห้องพยาบาลด้วยอาการงัวเงียของเธอ เธอเริ่มสร่างขึ้นจากความง่วงก็ต่อเมื่อลมเย็นของอากาศกลางคืนพัดเข้าหน้าเธอ

ทิฟฟานี่จ้องมองกุญแจรถในมือของเธอด้วยหลากหลายอารมณ์ในใจ เขายังคงใช้รถที่เธอให้เขาถึงแม้ว่าเขาจะทำรายได้ได้มากพอที่จะซื้อรถคันใหม่มาแทนที่มัน แต่กลับกัน สิ่งแรกที่เขาทำหลังจากที่มันพังยับเยินจากอุบัติเหตุรถชนคือการซ่อมมัน นั่นทำให้ทิฟฟานี่ไม่ต้องสงสัยในความจริงใจของความรักของเขาแม้แต่น้อยเลยใช่ไหม? กระนั้น ทิฟฟานี่ก็ดูเหมือนจะไม่รู้สึกถึงความกระตือรือร้นและความหลงใหลแบบเดียวกับที่เธอเคยมีต่อเขาได้เมื่อไม่นานมานี้

เธอไปถึงที่ชั้นล่างของบ้านพักเธอ หลังจากที่ลงมาจากรถได้ไม่นาน ซัมเมอร์ เวสต์ ก็ประกฏตัวออกมาจากในเงามืด “ทิฟฟ์ ที่รัก ได้โปรดบอกฉันว่าเธอไม่ได้เพียงเล่นกับความรู้สึกของแจ็คสัน”