เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 413

หลังจากที่ไปส่งแอเรียนที่ คฤหาสน์ เทรมอนต์ ทิฟฟานี่ก็เทความในใจออกมา “อีธาน คุณควรรู้ไว้ว่าฉันแค่ตอบตกลงเพราะไม่อยากให้คุณต้องขายหน้าต่อหน้าผู้คนมากมาย ฉันไม่ได้อยากแต่งงานเร็วขนาดนั้น ฉันบอกคุณตั้งนานแล้ว”

อีธานดูเหมือนจะไม่แปลกใจกับการเปิดเผยของเธอมากนัก แต่เขาไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะพูดในเร็ว ๆ นี้ “แล้วยังไง?”

ทิฟฟานี่ถอดแหวนจากนิ้วของเธอ “เราค่อยคุยเรื่องนี้กันหลังจากที่ฉันตัดสินใจได้ไหม? ฉันไม่อยากแต่งงานตอนนี้จริง ๆ”

เขายิ้มเหมือนเยาะเย้ยตนเอง “เธอเคยกดดันฉันเพราะอยากแต่งงาน แต่ตอนนี้มันกลับตรงกันข้ามเหรอ? อะไรเปลี่ยนไป? ฉันรักเธอมากกว่าเดิมแต่เธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันแล้ว ฉันยอมรับว่าทุกอย่างมันเป็นเพราะฉัน แต่ตอนนี้ฉันกำลังพยายามอย่างเต็มที่เพื่อแก้ไข้ทุกอย่าง ฉันกลัวว่าอาจจะมีเรื่องที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น เพราะฉะนั้นฉันจึงอยากจะแต่งงานไว้ก่อน ถ้าเธอไม่แน่ใจหรือไม่ชอบอะไรในตัวฉันเราสามารถแก้ไข้มันร่วมกันได้ในอนาคต สิ่งเดียวที่ฉันต้องการคือฉันอยากแต่งงานกับเธอตอนนี้”

เธอก้มหน้าลงและกัดปากตัวเอง “ฉันขอโทษ”

เขากระทืบเท้าที่คันเร่งและตีโพยตีพายเล็กน้อย “ขอโทษงั้นเหรอ? อย่าหลอกฉันเลย ฉันไม่อยากได้ยิน! เราจะแต่งงานกันภายในหนึ่งเดือน ไม่งั้นก็ล้มเลิกมันซะ แบบนี้ดีกว่า เธอไม่ได้รู้สึกไม่สบายใช่ไหม? ฉันจะไปส่งเธอที่บ้าน เธอมีเวลาอีกสิบนาที ; คิดหาคำตอบซะ คิดให้ดีนะ”

สิบนาทีไม่ได้นานขนาดนั้น อีธานหันมองเธอหลังจากที่เขาจอดรถที่ข้างล่างของบ้านเธอ “ว่าไง?”

คำตอบของเธอยังคงเหมือนเดิม “ฉันยังไม่พร้อมแต่งงานตอนนี้”

เขายิ้มและพยักหน้า “โอเค ฉันเคารพการตัดสินใจของเธอ คิดซะว่ามันเป็นการตอบแทนสิ่งที่ฉันติดค้างเธอ เธอทำให้ฉันจ่ายเต็มราคาแล้ว ในอดีตฉันเลวมากแต่ตอนนี้เธอได้การแก้แค้นของเธอแล้ว ถือว่าเราหายกัน เธอไปเถอะ” หลังจากนั้นเขาก็เลื่อนกระจกลงและจุดบุหรี่โดยไม่หันไปมองเธออีก

ทิฟฟานี่ถอนหายใจหนักมากและไม่พยายามแม้แต่จะอธิบายอะไร เธอผลักประตูออกและลงไปจากรถ