แอเรียนไม่ได้ชอบสถานที่ที่มีเสียงเพลงดังมากนัก แต่เธอก็ตกลงเพียงเพราะแค่อยากตามใจทิฟฟานี่ อย่างไรก็ตามเธอไม่กล้าที่จะบอกเรื่องนี้กับมาร์ค เธอไม่ต้องคิดเลยด้วยซ้ำ ยังไงเขาจะไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่นอน
เธอเตรียมตัวที่จะออกไปข้างนอกก่อนที่มาร์คจะกลับบ้านและส่งข้อความบอกเขาว่า : ฉันจะออกไปทานข้าวเย็นต่อด้วยชอปปิ้งกับทิฟฟานี่นะ ฉันอาจจะกลับบ้านดึกมาก ๆ
มาร์ครู้สึกว่าเธอคงจะบ้าคลั่งจากความเบื่อหน่ายในช่วงที่ถูกคุมขังดังนั้นตอนนี้เธอจึงมีแนวโน้มที่จะออกไปข้างนอกและสนุกสนานมากขึ้น เขาจึงไม่ได้คิดอะไรมากเกินไป: อืม
เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกหลังจากที่ได้รับข้อความของเขา เธอขอให้เฮนรี่ไปส่งเธอที่ร้านอาหารข้าง ๆ บาร์ ซีโร่ ดีกรีซ และรอจนกว่าเขาจะกลับไปก่อนที่เธอจะเดินไปหาทิฟฟานี่ที่บาร์ กลิ่นบุหรี่ที่หนาทึบเตะจมูกเธอตั้งแต่วินาทีที่เธอเดินเข้ามา ผู้คนมากมายเต็มไปทั่วห้องโถงที่น่าตื่นตา เพียงมองแวบแรกก็สามารถบอกได้เลยว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่หรูหราเลยที่เดียว
เธอเดินผ่านห้องโถง ผ่านทางเดินที่มีแสงสลัวและเปิดประตูสู่โลกใบใหม่ พวกเธอไปกันข้างเร็วจึงมีลูกค้าไม่มากนัก แล้วก็ยังค่อนข้างเงียบเพราะดีเจยังไม่ได้เริ่มเล่นด้วยซ้ำ
ทิฟฟานี่ดึงเธอไปนั่งที่บูธนั่ง “เอาเครื่องดื่มมา!”
บริกรรีบเข้ามาหาพวกเธอเพื่อรับออเดอร์ เมื่อเห็นว่าทิฟฟานี่ใจถึงแค่ไหนกับเงินของเธอ พนักงานเสิร์ฟจึงใช้ประโยชน์นั้นและแนะนำเหล้านำเข้าสองสามชนิด แน่นอนว่าพวกมันเป็นเหล้าที่แพงที่สุดด้วย
ทิฟฟานี่อารมณ์ไม่ดี เธอจึงสั่งทุกอย่างที่พนักงานแนะนำ ไม่นานโต๊ะของพวกเขาก็เต็มไปด้วยถาดผลไม้และของว่างฟรี เพื่อที่ใคร ๆ จะจินตนาการได้ว่าเหล้าพวกนั้นแพงแค่ไหน
“ทิฟฟ์ อย่าดื่มมากไปนะ เราเป็นผู้หญิงสองคนเพียงลำพัง ฉันว่ามันไม่ปลอดภัยนะถ้าจะเมาที่นี้” แอเรียนกลัวว่าทิฟฟานี่จะไม่สามารถหยุดตัวเองได้เมื่อเธอเริ่มดื่มแล้ว
“เธอจะกลัวอะไร? ฉันจะส่งเธอกลับบ้านอย่างปลอดภัยไม่ว่าฉันจะเมาแค่ไหน ไม่ต้องกลัว” ทิฟฟานี่การันตีและตบหน้าอดตนเอง หลังจากนั้นเธอก็เปิดขวดเหล้าทุกขวดเลย
เมื่อทิฟฟานี่ตบอกตัวเองแอเรียนก็สังเกตว่านมของทิฟฟานี่แทบหกออกจากเสื้อกล้ามสายเดี่ยวของเธอ แอเรียนรีบดึงเสื้อของทิฟฟานี่ขึ้น “เธอหน้าจะแต่งตัวมิดชิดกว่านี้นะ! ที่นี่ออกจะหนาวนิดหน่อยและไม่ได้ร้อนเกินไปเลย เธอแต่งตัวผิดแล้ว…”
ในที่สุดทิฟฟานี่ก็สังเกตเห็นว่าแอเรียนแต่งตัวค่อนข้างจะอนุรักษ์นิยม ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่มาสนุกสนานที่นี้มักจะใส่กางเกางขาสั้นหรือกระโปรงสั้นและบางคนก็ใส่เกาะอกด้วยซ้ำ แต่แอเรียนกลับตรงกันข้าม เธอใส่กระโปรงสีครีมสามส่วน เธอดูเหมือนแม่บ้าน!
“แอริ เธอรู้ไหมว่าชุดเธอเสี่ยงกว่าชุดฉันอีก? พวกผู้ชายที่นี้ชินกับการเห็นสิ่งพวกนี้แล้ว แต่พวกเขาจะต้องอุบายกับความใสซื่อของเธอ เธอน่าจะห่วงตัวเองมากกว่านะ”
แอเรียนเขินหน้าแดง เธอหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาจิบแล้วมองไปรอบ ๆ แสร้งทำเป็นเมินเฉย เธอรู้สึกเหมือนไม่เข้าพวกในสถานที่นี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...