เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 416

แอเรียนมองตามสายตาของทิฟฟานี่และหัวใจของเธอก็เต้นรัว มาร์คสะดุดตาเหมือนเคยแม้จะอยู่ท่ามกลางฝูงชน เธอไม่สามารถมองข้ามเขาได้แม้ว่าเธอจะพยายามก็ตาม เธอไม่แน่ใจว่ามันเกิดจากแอลกอฮอล์หรือเปล่า แต่เธอไม่ได้กลัวอย่างที่เธอเคยเป็น ด้วยความกล้าหาญที่มากขึ้นเธอจึงรินแก้วอีกใบและกระดกมันจนหมด “ทิฟฟ์ ฉันต้องไปแล้ว โทรหาฉันนะหากเธอต้องการอะไร…”

มาร์คและกลุ่มบอดี้การ์ดมาถึงบูธของพวกเขาไม่นานหลังจากนั้น แอเรียนโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมกอดของเขาอย่างกล้าหาญก่อนที่เขาจะอารมณ์เสีย “ฉันไปกินข้าวกับทิฟฟ์มาและมันยังไม่ดึกพวกเราเลยมาที่นี่กันก่อน คุณมาทำอะไรที่นี่?”

ใบหน้าของมาร์คดูเคร่งขรึม การแสดงออกที่ไม่เป็นมิตรบนใบหน้าของเธอทำให้เขาเดือดดาลด้วยความโกรธ เขาบังคับตัวเองให้ข่มอารมณ์ “ฉันมารับเธอ กลับบ้านกันเถอะ”

แอเรียนแอบโบกมือลาทิฟฟานี่และออกจากบาร์กับมาร์ค เธอพบว่าแจ็คสันอยู่ในบาร์ด้วยและเขาก็เป็นคนที่เปิดเผยตำแหน่งของเธอให้มาร์คเองแหละ!

“เธอคิดว่าจะอยู่ที่นี่อีกนานไหมถ้าแจ็คสันไม่บอกฉันว่าเธออยู่ที่นี่? ใครบอกให้เธอมาที่นี่? เธอรู้ไหมว่ามันอันตรายสำหรับผู้หญิงแค่ไหนที่มาเที่ยวที่แบบนี้? เธอฟังฉันบ้างไหมเนี่ย? เธออยากตายหรือไงกัน?”

แอเรียนทำตัวอ่อนน้อมและเชื่อฟังเมื่อต้องเผชิญกับความโกรธเกรี้ยวของมาร์ค “ฉันเข้าใจ… ฉันจะไม่มาที่แบบนี้อีก ถ้าฉันต้องมาอีก ฉันจะให้คุณมาด้วย โอเคไหม?”

เขาสูดลมหายใจลึก ๆ และนวดหัวของเขาเพื่อบรรเทาอาการปวดหัว “มันจะไม่มีครั้งต่อไป! อีกอย่าง ฉันจะไม่มาที่แบบนี้อีก”

เธอกลัวเกินกว่าจะตอบ ทันใดนั้นเธอรู้สึกว่าท้องของเธอปั่นป่วน เธอพยายามที่จะกั้นมันไว้สักพัก แต่พบว่าตัวเองทำไม่ได้ เธอรีบบอกให้ไบรอันให้หยุดรถ “ฉันจะอ้วก หยุดรถก่อน!”

ไบรอันรีบจอดรถข้างทาง หลังจากอาเจียนจนขนหัวลุก มาร์คก็ลงจากรถแล้วยื่นทิชชู่กับน้ำแร่ให้เธอหนึ่งขวดด้วยความรังเกียจ “ฉันไม่อยากทิ้งเธอไว้ข้างถนนจริง ๆ นะ!”

เธอเม้มริมฝีปาก และทำความสะอาดตัวเองก่อนที่จะขึ้นรถอีกครั้ง เธออ้วกมันออกมาหมดอย่างเห็นได้ชัด แต่แอลกอฮอล์ได้ทำให้ประสาทสัมผัสทั้งหมดของเธอชา ทำให้ความรู้สึกสุดท้ายของการรับรู้ของเธอหายไป

เมื่อพวกเขามาถึง คฤหาสน์ เทรมอนต์ มาร์คก็อุ้มเธอเข้าไปในห้องนอนด้วยท่าทางรังเกียจ เขาโยนเธอลงไปในอ่างอาบน้ำก่อนจะเติมน้ำลงไป ก่อนที่เขาจะช่วยทำความสะอาดเธอ เธอก็สะบัดมือออกแล้วทำให้เสื้อผ้าของเขาเปียกไปด้วย เขากัดฟันและดึงเสื้อผ้าของเธอออกก่อนจะถอดเสื้อผ้าของตัวเอง เขาไม่มีแรงที่จะทำความสะอาดหลังจากที่ดูแลและทำความสะอาดเธอแล้ว

“มาร์ค เทรมอนต์ คุณน่าตื่นเต้นชะมัด!” แอเรียนประกาศอย่างกล้าหาญและใช้มือป้องใบหน้าของเขาโดยไม่รู้ตัวว่าตอนนี้ใบหน้าของเขาน่ากลัวเพียงใด

“ใครสอนเธอเนี่ย?”

เธอหัวเราะคิกคัก “ทิฟฟ์เป็นคนพูด และฉันก็เห็นด้วยนะ”

เขาตีต้นขาของเธอสองครั้ง “อย่าไปพูดแบบนี้กับใครนะ เธอพูดแบบนี้กับฉันได้คนเดียว เข้าใจไหม?”

เธอตอบในลักษณะที่คล้ายกันและตบหน้าเขาสองครั้ง “เข้าใจแล้ว! หน้าคุณแดงมากเลย คุณร้อนเหรอ?”