เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 417

โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น มันเป็นสายจากแจ็คสัน เธอปฏิเสธสายโดยไม่มีเจตนาที่จะรับมัน จิตใจของเธอยุ่งเหยิง เธอไม่ต้องการสร้างปัญหาให้กับตัวเองอีกแล้ว

สองนาทีต่อมาเธอได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เธอ เธอหันไปรอบ ๆ โดยสัญชาตญาณและพบกับการจ้องมองที่รุนแรงของแจ็คสัน เธอรู้สึกผิดเล็กน้อยในตอนนี้และสอดโทรศัพท์ของเธอลงในกระเป๋าด้วยใบหน้านิ่งขณะที่เธอพูดว่า “ฉัน…โทรศัพท์ของฉันแบตหมด…”

เขาเลิกคิ้ว “ถ้าแบตเตอรี่คุณหมด สายของผมก็ไม่น่าถูกเชื่อมต่อ มันตัดการเชื่อมต่อระหว่างการโทรได้อย่างไร? คุณคิดว่าผมเป็นเด็กสามขวบหรอ?”

ทิฟฟานี่ไม่ตอบกลับ เธอก้มศีรษะลงและจ้องไปที่เท้าของเธอ ถ้าเธอสามารถพบเพียงหลุมบนพื้นดินเธอยินดีที่จะฝังตัวเองลงไป!

แจ็คสันไม่ได้อยากทะเลาะกับเธอเรื่องการปฏิเสธสายของเขา แต่เขาหัวเราะเบา ๆ “ลืมมันซะ ผมจะพาคุณกลับบ้าน”

เมื่อเธอเห็นเขาดึงกุญแจรถออกมา ทิฟฟานี่ก็เตือนเขาทันทีว่า “คุณดื่มไปสองสามแก้วแล้ว คุณไม่ควรขับรถ”

เขาจ้องมองเธออย่างไม่ใส่ใจ “คุณแน่ใจหรือว่าผมดื่มไม่กี่แก้ว?”

ดวงตาของเธอพมองไปรอบ ๆ อย่างฉุนเฉียวเพื่อปฏิเสธที่จะมองเขา เธอจะรู้ได้อย่างไรว่าเขาดื่มแอลกอฮอล์ไม่กี่แก้วถ้าเขาไม่จูบเธอ? เพราะเธอได้ลิ้มรสแอลกอฮอล์ในปากของเขาเป็นการส่วนตัว นอกจากนี้ เป็นไปไม่ได้ที่ใครจะมาที่สถานที่เช่นนี้และไม่ดื่มแอลกอฮอล์ “คุณจะบอกฉันว่าคุณมาที่นี่เพื่อดื่มน้ำเปล่าอย่างงั้นเหรอ?”

ในที่สุดเขาก็ยอมจำนนและจ้างคนขับรถที่ถูกกำหนดมา อาจเป็นเพราะเขาเห็นความลำบากใจบนใบหน้าของเธอ เธอจะรู้สึกสบายใจมากขึ้นเมื่อมีคนนอกอยู่รอบ ๆ

ทั้งสองฝ่ายต่างหลับตาพักผ่อนตลอดทาง พวกเขาไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์ซึ่งกันและกันมากเกินไป เพราะรู้สึกอึดอัดจากการดื่มมากเกินไป

เมื่อรถมาถึงชั้นล่างของอาคารทิฟฟานี่ เขาก็ผลักเธอเมื่อเขาเห็นว่าเธอไม่แสดงอาการว่าจะขยับ "ถึงแล้ว"

เธอลืมตาขึ้นอย่างงัวเงียและมองไปข้างนอกเพื่อยืนยันว่าเธออยู่ในสถานที่ที่คุ้นเคย จากนั้นเธอก็กล่าวขอบคุณคนขับและลงจากรถ เธอกลัวเกินกว่าจะหันกลับมาโดยรู้ว่าแจ็คสันยังอยู่ที่นั่น เธอสงสัยว่าเหล้าที่เธอดื่มนั้นถูกเจือจางด้วยน้ำเปล่า มิฉะนั้นเธอจะมีสติเช่นนี้ได้อย่างไร?

หลังจากนั้นไม่นานคนขับรถที่ถูกกำหนดก็ขับต่อไป แจ็คสันสร่างตั้งนานแล้ว ดวงตาของเขาสดใสและตื่นตัว “อีธานส่งคุณมาที่นี่ใช่ไหม? คนขับรถที่ฉันเรียกมายังมาไม่ถึงเลย คราวหน้าผมควรจะระมัดระวังมากกว่านี้”

“เขาอยากเจอคุณ” คนขับที่ถูกกำหนดมองเขาผ่านกระจกมองหลัง