เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 42

แอเรียนตกใจกับคำถามที่วุ่นวายของทิฟฟานี่

“ไม่ ไม่ ฉันทำตัวเองเจ็บโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาไม่เคยตีฉัน อย่าสงสัยเลย เขาค่อนข้างดีสำหรับฉันจริงๆ เขาเป็นแบบนี้มาตลอด”

รอยช้ำบนหน้าผากของเธอเกิดจากแอรี่ คินซีย์ เมื่อเช้านี้ อย่างไรก็ตามสถานการณ์ซับซ้อนเกินกว่าจะอธิบายได้

ทิฟฟานี่ถอนหายใจและอุทาน “อันที่จริง…มาร์ค เทรมอนต์ ก็ค่อนข้างดีเหมือนกัน เขาหล่อและรวยและพวกเธอก็อยู่ด้วยกันมาหลายปีแล้ว ตราบเท่าที่เธอชอบเขา ฉันก็จะสนับสนุนเธอ ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป”

แอเรียนขยับ สิ่งหนึ่งในโชคดีที่สุดอย่างหนึ่งของชีวิตคือการมีคนที่สนับสนุนคุณโดยไม่มีเงื่อนไข

ไม่นานอาหารก็มาเสิร์ฟ เมื่อทิฟฟานี่ เลน เห็นว่าเอริก นาธาเนียล ไม่กินเธอก็ไม่พอใจ เธอมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยเช่นกัน แต่เธอรังเกียจคนที่โอเวอร์ หน้าซื่อใจคด และชอบทะเลาะวิวาท เธอจึงตักอาหารใส่จานของเอริก

“เอริก กินสิ ในฐานะเพื่อนของแอริ คุณก็เป็นเพื่อนของฉันเช่นกัน ไม่จำเป็นต้องมีมารยาทหรอกนะ”

เอริก นาธาเนียล มองไปที่แอเรียนและพยายามที่จะลองอาหารที่วางอยู่บนจานของเขา เมื่อไม่คำนึงถึงรสชาติเขาก็รู้สึกหวาดหวั่นกับสภาพแวดล้อมแล้ว มันบังคับการกระตุ้นให้เขาแทบจะอาเจียน เขาก็ยิ้มออกมา "ไม่เลวนี่…"

แอเรียนรู้ว่าเขามีช่วงเวลาที่ยากลำบาก แต่เธอก็ไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน เธอรู้สึกเบื่อหน่ายกับความจริงที่ว่าเวลาอันมีค่าที่ใช้ร่วมกับเพื่อนของเธอจำเป็นต้องมีก้างขวางคอ

เมื่อมื้อเย็นดำเนินต่อไป ใบหน้าของเอริก นาธาเนียล ก็ซีดเซียว

อีธาน คอนเนอร์ แก้ตัวให้ตัวเอง รับสายและกลับมาบอกว่า“ผมต้องไปแล้ว มีอะไรบางอย่างที่ฉันต้องไปจัดการ”

ทิฟฟานี่ เลน พูดอย่างรวดเร็ว “ฉันจะไปกับคุณ!”

"ตกลง" อีธาน คอนเนอร์ ยิ้มและช่วยทำให้เสื้อผ้าของเธอเรียบเนียน

อารมณ์ภายในดวงตาของเขาดูห่างเหินเกินไปสำหรับการกระทำที่ดูเหมือนห่วงใยของเขา ไม่พบความหลงใหลระหว่างคู่รักที่ควรจะเห็น

เอริก นาธาเนีลย กำลังดิ้นรนเมื่อพวกเขาออกมาจากร้านอาหาร “แอเรียน เราจะกลับไหม?”

รู้สึกเหมือนว่าพวกเขาสามารถคลุกคลีได้นานขึ้น แต่มีบางสิ่งที่ต้องทำ ทิฟฟานี่พูดขึ้นอย่างเยือกเย็น “แอริ ฉันเดาว่าเราคงต้องลากันในตอนนี้ แล้วพบกันใหม่ เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันต้องอยู่ในโอวาทมากขึ้นตั้งแต่ฉันกลับมา”

“แน่นอน. ได้เลย” แอเรียนพยักหน้า

ระหว่างทางกลับไปที่คฤหาสน์เทรมอนต์ เอริก นาธาเนียล หยุดรถข้างถนนและจอดรถเป็นเวลานาน ตอนนั้นเองที่แอเรียนรู้ว่าเขาไม่ได้ทะเลาะกันระหว่างอาหารค่ำ

"คุณโอเคไหม?"

เอริกรู้สึกเหมือนกำลังจะตาย “ ใช่…ผม – ผมสบายดี…”

ในที่สุดก็มาถึงจุดหมายปลายทาง เอริก นาธาเนียล ก็ตรงกลับบ้านหลังจากส่งแอเรียน วินน์ คฤหาสน์เทรมอนต์เป็นที่ตื่นตาและส่องสว่างบ่งบอกว่า มาร์ค เทรมอนต์ กลับมาก่อนเวลา เขาชอบที่มันสว่างและระยิบระยับเมื่อเขาอยู่บ้าน ในทางตรงกันข้าม แอเรียนรู้สึกได้ถึงช่วงเวลาที่เร่งรีบในขณะที่ไฟบนทางเดินเรืองแสงเย็น ๆ ก็ยังให้ความอบอุ่นแก่เธอมากขึ้น

เธอเห็นมาร์ค เทรมอนต์ ที่นั่งอยู่บนโซฟาเมื่อเธอเข้าไปและทักทายเขาอย่างนุ่มนวล "ฉันกลับมาแล้ว"

แน่นอนว่าไม่มีการตอบสนอง ไม่ใช่ว่าเธอหวังชอะไรไว้

เมื่อเห็นว่าแอเรียนเข้าห้องน้ำ มาร์ค เทรมอนต์ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและตอบกลับข้อความของ เอริก การแสดงออกของเขามองไม่ออกเนื่องจากใบหน้าครึ่งหนึ่งของเขามีเงาอยู่

อ่านข้อความของ เอริก นาธาเนียล: ‘แอรี่ คินซีย์ ไปหาเธอที่ทำงานและพวกเขาก็ทะเลาะกัน ฉันเชื่อได้เลยว่า เธอได้รับบาดเจ็บ’

“โอ้" มาร์ค เทรมอนต์ ตอบ

บทที่ 43 ความอบอุ่น

แม้ว่าคำตอบของเขาจะไม่มีอะไรมากไปกว่าคำง่ายๆ แต่มาร์ค เทรมอนต์ ก็ใจเต้นนานหลายครั้งก่อนที่เขาจะส่งออกมันไป ทำไมเธอไม่พูดอะไรเลยเมื่อเธอกลับมา? เธอไม่รู้จะบ่นได้อย่างไร?

…

เอริก นาธาเนียล ไม่ได้ไปทำงานในวันต่อไปเพราะไปโรงพยาบาล

แอเรียนรู้สึกผิด เธอไม่น่ายินยอมให้มีเล่นตลกของทิฟฟานี่เมื่อวานนี้ ทิฟฟานี่ เลน เป็นคนที่สะเพร่าเสมอและตรงไปตรงมาเสมอทำให้เอริก นาธาเนียล ต้องเผชิญกับความร้ายของเธอ เขายังคงกินเพราะความยโสของเขาไม่ให้เขาปฏิเสธ

เมื่อคืนนี้มาร์ค เทรมอนต์ ไม่ได้นอนในห้องของพวกเขา แอเรียนไม่รู้ว่าเขาออกไปข้างนอก เธอรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติอีกครั้ง ดูเหมือนว่าความสงบสุขจะไม่สามารถรักษาต่อไปได้ระหว่างทั้งคู่

ประมาณเที่ยงทิฟฟานี่โทรหาแอเรียน

“แอริ ฉันอยู่คนเดียวทั้งวัน มาทานอาหารกลางวันด้วยกันไหม? ฉันอยู่ที่ทางเข้าบริษัทของเธอนะ”

“ฉันกำลังลงมาแล้ว”

แอเรียน หยิบกระเป๋าเงินของเธอขึ้นมาและมุ่งหน้าออกไปทันที

เมื่อพวกเขาพบกันที่ชั้นล่างทิฟฟานี่ก็ไม่ได้เป็นตัวของตัวเองตามปกติของเธออย่างเห็นได้ชัด แอเรียนถามว่า "เป็นอะไร ทิฟฟ์? มีบางอย่างรบกวนเธอเหรอ?”

ทิฟฟานี่ยิ้มอย่างฝืน ๆ และตบหิมะที่ตกลงมาบนเสื้อโค้ทของเธออย่างดุดันขณะที่เธอตอบว่า “หาที่ทานอาหารกลางวันกันก่อนเถอะ ฉันเเข็งจนจะตายเเล้ว!”

เธอตัดสินใจเลือกร้านอาหารสุดหรูในบริเวณใกล้เคียงและสั่งอาหารทันทีหลังจากนั่งลง เธอหมดความอดทนแล้ว

ตอนนี้แอเรียนมั่นใจแล้วว่ามีบางอย่างที่ทำให้เพื่อนสนิทของเธอหนักใจ

“ทิฟฟ์ มันเกี่ยวกับคุณกับเอธานหรือเปล่า?”

ทิฟฟานี่ถือแก้วน้ำนิ่งเงียบไปชั่วขณะก่อนจะพูดว่า“ฉันรู้สึกว่าเอธานแค่อยากกลับบ้านเกิดของเรา ไม่ได้กลับมาเพื่อหมั้นกับฉัน เมื่อเหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อสามปีที่แล้วฉันรู้สึกตื้นตันใจที่เขาอาสาจะไปต่างประเทศกับฉันโดยไม่มีแผนสำรอง ฉันให้พ่อของฉันอุปการะเขา ค่าใช้จ่ายทั้งหมดของเขาในต่างแดนตลอดสามปีที่ผ่านมาครอบครัวของฉันเป็นผู้รับผิดชอบ”

“เมื่อไม่นานมานี้เขาก็เงียบลงมากเช่นกัน เมื่อฉันถามเกี่ยวกับเรื่องนี้เขาบอกว่าเขาชอบอยู่ที่นี่เพราะเขาต้องการดูแลแม่ของเขาที่มีสุขภาพไม่ดีนัก เขาต้องการเติบโตไปพร้อมกับฉันที่นี่ในอนาคตเช่นกัน เราจึงตกลงที่จะหมั้นกันเมื่อเรากลับมา นั่นคือเหตุผลที่ฉันโทรหาเธอ เมื่อฉันพูดถึงงานหมั้นหลังอาหารค่ำเมื่อคืนเขาไม่สนใจหัวข้อนี้ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้น... เธอรู้จักฉัน ฉันไม่ใช่คนอ่อนไหวง่ายเกินไป แต่เมื่อมันเกิดขึ้นหลายครั้งเกินไป... ฉันก็ไม่ได้โง่เช่นกัน”

แอเรียนไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านความสัมพันธ์ หลังจากการสนทนาทั้งหมดเธอเข้าใจเพียงว่าเอธาน คอนเนอร์ ดูเหมือนจะไม่ต้องการหมั้น อย่างไรก็ตามสิ่งอื่นใดที่เธอไม่สามารถล่วงรู้ได้

“ฉัน… ฉันไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน บางทีเขาอาจจะไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของเธอและไม่ใช่ว่าเขาไม่สนใจจริง ๆ ลองคุยกับเขาอีกครั้ง เธออยู่ด้วยกันมาสามปีแล้วและเธอก็ไม่ได้ไม่ดีอะไรกับเขาเลย แม้ว่าเขาจะเย็นชา แต่ตอนนี้แม้แต่ก้อนหินก็ยังรู้สึกถึงความอบอุ่นของเธอ ยิ่งไปกว่านั้นพวกเธอคบกันด้วยความเต็มใจ ความรู้สึกต้องมีร่วมกันเพื่อให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น จริงไหม?”

‘แม้แต่ก้อนหินก็ยังรู้สึกถึงความอบอุ่นของคุณ’ … แอเรียนคิดเกี่ยวกับมาร์ค เทรมอนต์ ด้วยเหตุผลบางอย่างเมื่อเธอพูดคำนั้น ดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีวันอบอุ่น แต่...

ทิฟฟานี่จับแก้วน้ำขึ้นมาและยิ้มอย่างไม่ไยดี “ มีปลามากมายในทะเล ฉันไม่จำเป็นต้องยึดติดถ้ามันไม่มีอะไรคืบหน้าระหว่างฉันกับเอธาน เธอ อย่างไรก็ตาม ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าเธอจะแต่งงานกับมาร์ค เทรมอนต์ ทำได้ดีมาก นั่นคือผู้ชายที่สาว ๆ หลายล้านคนปรารถนาและเธอก็จับเขาได้ ฉันคิดว่าฉันพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับมันที่คุ้มค่าที่จะตายถ้าฉันได้นอนกับเขา ฉันขอถอนคำพูดแล้วกันนะ ฉันไม่ต้องการผู้ชายของเพื่อนซี้!”

แอเรียนรู้สึกสนุกสนานเมื่อหัวเราะเบา ๆ และหลักเลี่ยงเธอ "หยุดเลย…"

ทิฟฟานี่ยิ้มอย่างชั่วร้ายเมื่อเธอถามด้วยเสียงกระซิบว่า “เธอกับมาร์ค เทรมอนต์…อายุห่างกันประมาณสิบปีใช่ไหม? มันเข้ากันระหว่างเธอทั้งคู่ไหม?”

นี่เป็นหัวข้อที่คาดหวังเมื่อผู้หญิงรวมตัวกัน แอเรียนรู้สึกว่าใบหน้าของเธอร้อนผ่าวขึ้น

“ทิฟฟ์… เรายังไม่ได้…”

เมื่อตระหนักถึงบางสิ่งทิฟฟานี่ก็เม้มริมฝีปากของเธอ “เขาสนใจสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อนหรือเปล่า? จริง ๆ แล้วไม่มีผู้ชายคนไหนไม่สนใจหรอกนะ นอกจากนี้เรื่องอื้อฉาวแล้วยังเป็นข่าวไปทั่วในตอนนั้น เขาคือมาร์ค เทรมอนต์ ความภาคภูมิใจของเขาต้องได้รับความทุกข์ทรมาน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังแต่งงานกับเธอ นั่นคือรักแท้ ฉันไม่คิดว่าความพยายามของเธอจะสูญเปล่าถ้าเธอดีกับเขา ฉันจขอเผือกเป็นสิ่งสุดท้ายนะ… เธอและวิล ซีวาน…คืนนั้น… เธอทำหรือเปล่า?”