เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 45

กลับจากทำงาน แอเรียนอาบน้ำอุ่นจากนั้นเธอก็จิบชาดำที่แมรี่ให้กับเธอ

“ขอบคุณค่ะ แม่นมแมรี่!”

แมรี่เฝ้าดูเธอด้วยความรัก “แอริ เธอน่ารักขึ้นด้วยคำพูดของเธอเมื่อกี้นี้ ฮะ เธอเคยเป็นคนขี้อายมาก เป็นเรื่องจริงที่ผู้คนเปลี่ยนไปหลังจากการเรียนจบและเข้าสู่โลกแห่งการทำงาน เธอควรพยายามพูดคุยกับนายท่านให้มากขึ้นด้วย โดยปกติเขาไม่ใช่คนพูด เธอควรจะใช้เวลาร่วมกันอย่างไร ถ้าคุณทั้งคู่เก็บตัวไม่พูด?”

ความจริงที่กล่าวถึงมาร์ค เทรมอนต์ ทำให้แอเรียน วินน์ ยิ้มได้ แต่เธอไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร

ทันใดนั้นเสียงของพ่อบ้านเฮนรี่ก็ดังขึ้นจากประตู "ท่านครับ!"

เมื่อเห็นว่ามาร์ค เทรมอนต์ อยู่บ้าน แมรี่จึงเดินเข้าไปในครัวเพื่อกระตุ้นให้พ่อครัวเตรียมอาหารเย็น

แอเรียนหยิบชาดำและนั่งบนโซฟา ดูเหมือนว่าเธอจะสนใจธุระของตัวเอง อย่างไรก็ตามจิตใจของเธอกลับฉายภาพโดยอัตโนมัติเมื่อแอรี่ คินซีย์ เข้าไปในร้านอาหารในขณะที่เกี่ยวแขนกับมาร์ค เทรมอนต์ เธอไม่สามารถระบุได้ว่าเธอกำลังรู้สึกอะไร แต่เหมือนมีหมอกควันหนาปกคลุมหัวใจของเธอ

เขาถอดเสื้อโค้ทของเขาออกซึ่งสัมผัสได้จากสภาพอากาศ เขาส่งให้เฮนรี่ จากนั้นเขาก็ขึ้นไปชั้นบนโดยไม่ละสายตาจากแอเรียน

เมื่อพวกเขานั่งหันหน้าเข้าหากันในช่วงมื้ออาหารเย็น ไม่มีใครพูดอะไร บรรยากาศที่หนักหน่วงทำลายความอยากอาหารของทุกคนเท่านั้น

แมรี่เสิร์ฟอาหารจานสุดท้ายและพูดยิ้ม ๆ ว่า “จานนี้ชื่อถั่วแห่งความรัก มีมากกว่านี้อีก”

แอเรียน วินน์ และมาร์ค เทรมอนต์ วางช้อนซ่อมลงพร้อมกัน ถึงแม้พวกเขาจะตอบสนองแบบนั้นแต่แมรี่ก็ยังคงตักอาหารให้พวกเขา “ลองสิคะ”

แอเรียนไม่สบายใจที่แมรี่รู้สึกอึดอัดจึงบังคับตัวเองให้หยิบช้อนส้อมขึ้นมาอีกครั้งและกินต่อ อย่างไรก็ตามมาร์ค เทรมอนต์ ทำเป็นเดินขึ้นไปชั้นบน