เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 46

สรุปบท บทที่ 47 ถูกเนรเทศ: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์

สรุปตอน บทที่ 47 ถูกเนรเทศ – จากเรื่อง เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ โดย สาวน้อยสุดจี๊ด

ตอน บทที่ 47 ถูกเนรเทศ ของนิยายโรแมนติกเรื่องดัง เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ โดยนักเขียน สาวน้อยสุดจี๊ด เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

“แค่ก แค่ก…”

เสียงมาจากมาร์ค เทรมอนต์ ในทันใด

แมรี่บ่นเบา ๆ ขณะเดินไปที่ห้องครัว “หมู่นี้ท่านนอนในห้องทำงาน ดิฉันคิดว่าเขาคงเป็นหวัด ดิฉันจะไปเอาน้ำ นายหญิงนำยามาไปให้เขาทีหลังนะคะ”

แอเรียนเคลียร์หัวของเธอแล้วเดินตามแมรี่เข้าไปในครัว เอาน้ำอุ่นและยาไปที่ห้องนั่งเล่น

“ทานยาสักหน่อยสิคะ”

มาร์ค เทรมอนต์ ทำหน้าบึ้งเล็กน้อยโดยไม่สนใจเธอ

แอเรียนยื่นน้ำและยาไปให้เขาอย่างดื้อรั้น “คุณจะรู้สึกดีขึ้นหลังจากทานมัน”

ในที่สุดเขาก็หมดความอดทน "เอามันออกไป"

หลังจากหยุดนิ่งแอเรียนก็วางทั้งสออย่างลงแล้วเดินไปที่โต๊ะอาหาร เมื่อมองไปที่อาหารเช้าของเธอเธอไม่รู้สึกถึงความอยากอาหาร

หลังจากนั้นมาร์ค เทรมอนต์ ก็มุ่งหน้าขึ้นไปชั้นบนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าและเตรียมพร้อมที่จะออกไปข้างนอก แอเรียนนำแก้วและยามาให้เขาอีกครั้ง

“แมรี่ให้ฉันนำมาให้คุณ”

มาร์ค เทรมอนต์ ไม่ปฏิเสธอีกต่อไปและรับยาด้วยใบหน้าที่เยือกเย็นก่อนจะออกไปทันที เขาคงรู้สึกรำคาญเธออย่างมาก แค่รับยาตราบเท่าที่มันไม่ได้มาจากเธอ

แอเรียนเฝ้าดูขณะที่เขาก้าวออกไปในระหว่างที่ถือแก้วและยาอยู่ หายใจเข้าลึก ๆ เธอรู้สึกว่าหายใจติดขัดเล็กน้อย… ราวกับว่าเธอได้สูดหมอกหนาและเย็นที่เขาทิ้งไว้ข้างหลัง

“คุณดื่มมันได้อย่างช้า ๆ ฉันขอตัวก่อน”

ในขณะที่เธอหันกลับไปเธอรู้สึกได้ถึงเงาที่เข้ามาเหนือเธอและก้าวไปด้านข้างโดยสัญชาตญาณเพื่อหลบหลีก

เป็นแจ็คสัน เวสต์ ที่เข้ามา เขาดูเหมือนว่าเขากลัวความหนาวเย็นอย่างไม่น่าเชื่อเขาสวมใส่เสื้อผ้าหนากว่าใครทั้งนั้น เมื่อเห็นแอเรียนเขาก็ตบหน้าอกด้วยความตกใจ "คุณทำให้ผมตกใจ! พี่สะใภ้ของเราทำงานภายใต้เอริกที่นี่จริง ๆ เหรอเนี่ย?”

แอเรียน วินน์ ต้องการแสดงความคิดเห็นว่าคนที่สูงเท่าเขาไม่ควรเดินเร็วขนาดนี้ เพราะร่างเล็ก ๆ ของเธอจะต้องทนทุกข์ทรมานจากการชนกัน อย่างไรก็ตามในที่สุดเธอก็กลืนคำพูดของเธอ “ ไม่ต้องเรียกฉันว่าพี่สะใภ้ก็ได้ค่ะ เพียงแค่เรียกฉันว่าแอเรียน พวกคุณคุยกันเถอะค่ะ ฉันจะกลับไปทำงาน”

แจ็คสัน เวสต์ ถูมือของเขาเข้าด้วยกันขณะที่เขาย่อตัวลงนั่งบนที่นั่งของเอริก นาธาเนียล

ฉันเห็นว่านายค่อนข้างสนุกกับตัวเองที่นี่ พ่อของนายลำเอียงเกินไป ปล่อยให้พี่ชายของนายดำรงตำแหน่งรองประธานบริหารของสำนักงานใหญ่ แต่โยนนายมายังสาขาที่เพิ่งได้มา… ความหมายของการเนรเทศนี้คืออะไร? นายเป็นลูกชายโดยสายเลือดแท้ ๆ ของเขา ทำไมจึงมีความแตกต่างอย่างมากขนาดนี้ล่ะ?"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์