เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 47

เอริกจ้องมองเขาที่แสร้งทำเป็นไม่สนใจขณะที่จ้องมองเขาอย่างงุนงง “ฉันมีความสุขที่ได้เป็นอิสระ พวกเขาสามารถทำอะไรก็ได้ที่พวกเขาต้องการ นายและมาร์คเป็นลูกชายคนเดียวในครอบครัวของนาย ดังนั้นจึงไม่มีใครต่อสู้เพื่อทรัพย์สินของครอบครัว ช่างเป็นอะไรที่น่ายินดี! มันแตกต่างสำหรับฉัน อันตรายแฝงตัวอยู่ทุกหนทุกแห่ง!”

แจ็คสันเบี่ยงเบนประเด็นในขณะที่เขาพูดคุยเกี่ยวกับข่าวอุตสาหกรรมล่าสุด “มีปัญหาบางอย่างเกิดขึ้นที่มาร์ค เกิดอุบัติเหตุกับผู้ผลิตเครื่องประดับที่เป็นพันธมิตรกับเขา มีคนยักยอกวัตถุดิบราคาเกือบสิบห้าล้าน เป็นโรงงานประจำ ฉันไม่คิดว่าผู้ผลิตจะสามารถอยู่รอดได้ เขาอาจจะทำมัน"

เอริกสูดลมหายใจและพูดผ่านจมูกที่ถูกกั้น “มันแค่สิบห้าล้าน มาร์คเอาไปได้โรงงานเล็ก ๆ ต่างหากที่โชคร้าย”

ในขณะเดียวกันแอเรียนก็เห็นข่าว ใจของเธอหายวาบเมื่อเห็นชื่อผู้ผลิต ‘ฮอยล์ - รอย’ นั่นคือที่ทำงานที่ดำเนินการโดยครอบครัวของทิฟฟานี่!

เธอโทรหาหญิงสาวคนดังกล่าวด้วยความเร่งรีบ แต่ข้อความเสียงของเครื่องอัตโนมัติบอกว่าโทรศัพท์มือถือของเธอปิดอยู่ แอรียนรู้จักทิฟฟานี่ดี อีกฝ่ายรู้ดีว่าเธอคงเป็นห่วง ไม่เพียงแต่เธอจะไม่ขอความช่วยเหลือ แต่เธอก็ไม่ยอมให้เธอติดต่อด้วยเช่นกัน

ในขณะที่แอเรียนรุ่นคิดว่าเธอควรไปหาทิฟฟานี่ เลน ดีไหมก็มีหมายเลขที่ไม่รู้จักโทรเข้ามา

“ฮัลโหล? นั่นแอเรียนใช่ไหม? ผมเอง เอธาน คอนเนอร์ คุณมีเวลาพอที่จะเจอกันได้ไหม?

นี่เป็นครั้งแรกที่เอธาน คอนเนอร์ มาตามหาเธอและเขาน่าจะรู้ดีว่ามีเพียงแค่แอเรียนเท่านั้นที่จะเข้าใจว่าทิฟฟานี่และครอบครัวของเธอเป็นอย่างไรในตอนนี้ เธอตอบอย่างรวดเร็วว่า“ ใช่! คุณอยู่ที่ไหน?"

“ผมอยู่ชั้นล่างที่ทำงานของคุณในรถคาดิลแลคสีขาว” เอธาน คอนเนอร์ ตอบ

แอเรียนไม่คำนึงถึงความจำเป็นในการขอลา เธอรีบลงไปชั้นล่าง

กระโดดขึ้นรถของเอธาน คอนเนอร์ เธอถามว่า “ทิฟฟ์อยู่ไหน? สถานการณ์ปัจจุบันเป็นอย่างไร? ฉันไม่สามารถติดต่อเธอทางโทรศัพท์ได้เลย!”

เอธาน คอนเนอร์จุดบุหรี่ “เธอไม่ต้องการสร้างปัญหาให้คุณ เธอจึงปฏิเสธที่จะรับสายของคุณโดยตรง อย่างไรก็ตามคุณเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยเธอได้ในตอนนี้ เธอคงรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของเธอ พวกเขาสูญเสียเงินไปแล้วสิบห้าล้าน แต่นั่นยังไม่รวมถึงค่าปรับที่ละเมิดสัญญาและเรื่องอื่น ๆ ด้วย พวกเขาใกล้จะล้มละลาย ผมรู้ว่าการขอความช่วยเหลือจากคุณเป็นเรื่องเห็นแก่ตัว… แต่ผมก็ช่วยตัวเองไม่ได้ ท้ายที่สุดมาร์ค เทรมอนต์เป็นหัวใจสำคัญ”

แอเรียนติดอยู่ในระหว่างนั้น แม้ว่าเธอจะขอร้องมาร์ค เทรมอนต์ แต่เขาก็เห็นด้วยว่ามันเป็นเงินก้อนใหญ่ขนาดนั้น? เทรมอนต์ไม่ได้ขาดความมั่งคั่ง แต่เป็นความผิดพลาดที่เกิดขึ้นกับเลนอย่างไม่ต้องสงสัย

“ฉันควรทำอย่างไร?” เธอถาม

เอธาน คอนเนอร์ หยุดชั่วคราวก่อนที่เขาจะพูดว่า “เป็นไปไม่ได้ที่จะขอให้มาร์ค เทรมอนต์ ให้เงินก้อนโตเช่นนี้ แต่ขอให้ขยายระยะเวลาการสอบสวนออกไป ซื้อเวลาสักระยะเพื่อให้ตำรวจคลี่คลายคดี เป็นที่แน่นอนว่าพวกเขาจะไม่สามารถเป็นหุ้นส่วนต่อไปได้... แต่โทษของการละเมิดสัญญา... แค่เธอพยายามอย่างเต็มที่”

แอเรียนถอนหายใจ “ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะคุยกับมาร์ค เทรมอนต์ ได้โปรดดูแลทิฟฟานี่ให้ดี…”

“ไม่ต้องห่วง เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ผมจะรักคนที่สำคัญที่สุดสำหรับผม ขอบคุณที่ตกลงให้ความช่วยเหลือ อย่าบอกเธอว่าผมมาตามหาคุณ เธอห้ามไม่ให้ผมทำแบบนี้” เอธานกล่าวด้วยรอยยิ้ม

สัมผัสได้ถึงความจริงใจในสายตาของเขา แอเรียนก็ได้รับความประทับใจที่ดีในตัวเขา การตัดสินโดยวิธีที่เขาจัดการกับสถานการณ์ปัจจุบันอย่างน้อยเขาก็ดูไม่เลวร้ายเกินไป ตราบใดที่เขาปฏิบัติต่อทิฟฟานี่อย่างดี แอเรียนก็คิดว่าเขาเป็นคนดี

แอเรียน วินน์ ทำงานให้เสร็จก่อนเวลาและกลับบ้านโดยใช้เวลาสองสามชั่วโมงเพื่อทำอาหารเย็นเป็นการส่วนตัว

เธอไม่ชอบที่จะเสแสร้งด้วยเจตนาที่โจ่งแจ้งเช่นนี้มันน่าอับอาย แต่เธอไม่มีทางอื่น...

เมื่อมาร์ค เทรมอนต์ ยังไม่กลับบ้านในเวลาหนึ่งทุ่ม เธอโทรหาเขาด้วยความกังวลว่าเขาจะไม่ได้กลับบ้านเพื่อทานอาหารเย็น

สายถูกรับในไม่นาน เธอถามว่า “คุณจะกลับมาทานข้าวเย็นไหม?”

อีกด้านหนึ่งของสาย มาร์ค เทรมอนต์ เหลือบไปมองแอรี่ คินซีย์ ข้าง ๆ เขาแล้วตอบว่า “อืม”

เขาวางสายและลุกขึ้นประกาศว่า "ผมมีอะไรบางอย่าง เชิญทานอาหารเย็นตามอัธยาศัย”

แอรี่ คินซีย์ วางช้อนส้อมสเต็กชั้นเลิศในจานของเธอหมดแรงดึงดูดทันที “พี่มาร์ค นี่ก็สร้างเรื่องเหมือนครั้งที่เเล้ว ทำไมคุณถึงต้องออกไปอีก? เป็น…พี่สาวของฉันที่โทรมาเหรอ?”