เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 491

ธัญญ่าไม่กล้าส่งเสียง เธอกินมากที่สุดในหมู่คนที่ร้าน ทุกคนกินเพียงกล่องเดียว แต่เธอกินสองกล่องทุกมื้อ…

แจ็คสันนั่งลงอย่างเชื่อฟัง ขณะที่ทิฟฟานี่เอื้อมมือของเธอเพื่อเอาอาหารให้เขา เขาก็ถอยออกห่างราวกับกำลังพยายามจะหลบการโจมตีอย่างหนักซึ่งทำให้ทุกคนตะลึง

ทิฟฟานี่ตกใจเหมือนกัน "คุณกำลังทำอะไร? คุณกำลังทำให้ดูเหมือนว่าฉันทุบตีคุณตลอดเวลา ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้ว่าคุณต่อสู้ได้ดีแค่ไหน คุณกำลังพยายามทำให้ชื่อเสียงของฉันเสื่อมเสียหรือไง?”

แจ็คสันพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ผมจะไม่มีวันทำอะไรคุณไม่ว่าผมจะต่อสู้เก่งแค่ไหน ต่อให้คุณตีผม ผมก็ไม่กล้าตอบโต้หรอก… ยังไงคุณก็ทุบตีผมเสมอ เมื่อคืนคุณยังถีบผมเลย...”

แอเรียนสำลักและไออยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะหายเป็นปกติ “พอได้แล้วทั้งสองคนเลย นี่ไม่ใช่การทะเลาะกัน นี่มันโคตรคลั่งรักเลย เข้าใจไหม? เอาล่ะ ทิฟฟ์ ตอนบ่ายไม่ต้องทำงานนะ อยากทำอะไรก็ไปทำเถอะ เราไม่สามารถรับมื้อกับสิ่งนี้ได้”

นายา ธัญญ่า และพนักงานใหม่อีกคนพยักหน้าเห็นด้วย วันนี้พวกเขารู้สึกเหมือนกำลังดูละครอยู่ หัวใจของพวกเขาไม่สามารถรับมันได้

หลังอาหารกลางวัน แจ็คสันดึงทิฟฟานี่ออกไป วิธีที่ดีที่สุดในการเอาใจเธอคือซื้อขนมให้เธอเยอะ ๆ เธอมักจะอารมณ์ดีขึ้นเมื่อเธอได้กิน ในเวลานั้นมันจะง่ายกว่าสำหรับเขาที่จะเอาใจเธอด้วยลิ้นของเขา

เมื่อพวกเขากลับไปถึงโรงแรมพร้อมของว่าง แจ็คสันก็ลดแรงฝีเท้าลงเมื่อออกจากลิฟต์ “เบา ๆ แม่ผมอยู่ในห้องตรงข้ามกับผม เขามาที่นี่ตั้งแต่เช้าและกำลังหลับอยู่”

ทิฟฟานี่สะบัดมือเขาออกพลางทำหน้าบึ้ง “รู้อย่างนี้ฉันจะไม่มาตั้งแต่แรก ฉันไปล่ะ บาย!”

แจ็คสันไม่กล้าโต้เถียงกับเธอที่ทางเดิน เขาปิดปากเธอและดึงเธอเข้าไปในห้อง เขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกทันทีที่เขาปิดประตู “เอาล่ะ นางฟ้าของผม ตอนนี้คุณจะทำอะไรก็ได้ ตามสบายเลย"

ทิฟฟานี่ถอดรองเท้าและนั่งลงโซฟาเพื่อแกะขนมทั้งหมดออกจากกล่องพลางบ่นระหว่างกินว่า “คุณรู้ไหมว่ามันน่าอายแค่ไหนที่แม่ของคุณมาที่ร้าน? คุณคงรู้ว่าเขาไม่ได้ชอบฉัน แต่คุณก็ยังจะคบกับฉัน ก่อนที่คุณจะเปลี่ยนใจเขาเกี่ยวกับฉัน มันเป็นความผิดของคุณ! ฉันต้องทนทุกข์เพราะคุณ!”

แจ็คสันพยักหน้า "คุณพูดถูก มันเป็นความผิดของผม ผมไม่ได้เตรียมการ ปกติแม่ไม่เป็นแบบนี้ เขาเข้ากับคนง่าย ผมจะไม่ปล่อยให้มีครั้งที่สอง”