เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 500

ฌองเดินไปที่ประตูและมองผ่านช่องมอง ข้างนอกมืดสนิท เขามองไม่เห็นอะไรเลย ดูเหมือนว่าจะมีคนมาปิดช่องตา เขาเริ่มรู้สึกประหม่าจึงทำให้ตัวเองดูขุ่นเคืองและดุร้ายในขณะที่เขาพูดว่า “ใครน่ะ?”

ไม่กี่วินาทีต่อมา เสียงผู้ชายดังขึ้นอย่างเฉยเมยจากอีกด้านหนึ่งของประตู “มีปัญหาบางอย่างกับไฟฟ้าในบ้านของคุณ ผมมาที่นี่เพื่อแก้ไขมัน”

ไฟในคอนโดดับลงทันที ราวกับว่าทำงานควบคู่ไปกับคำตอบของชายคนนั้น

แอรี่กระโดดด้วยความตกใจ “พ่อ ให้พวกเขามาแก้ไขปัญหานี้เถอะ มีบางอย่างผิดปกติ มันมืดเกินไป!”

ฌองเชื่อว่าเรื่องนี้ไม่ง่ายอย่างที่คิด ไฟยังคงสว่างเมื่อชายคนนั้นเคาะประตู และไฟก็ดับหลังจากที่ชายคนนั้นพูดเท่านั้น ฌองไม่ลดการป้องกันลง “กล่องไฟฟ้าอยู่ด้านนอก ถัดจากคุณ คุณจะต้องไปเอากุญแจจากคนรักษาความปลอดภัยที่ชั้นล่าง มันถูกล็อคอยู่ ผมเลยช่วยอะไรคุณไม่ได้!”

“ผมมีกุญแจ” ชายข้างนอกตอบ “ผมตรวจสอบแล้ว ปัญหาไม่ได้อยู่ที่วงจรภายนอก แต่เป็นปัญหาภายใน อาจเกิดอันตรายได้หากเราไม่แก้ไขมัน ผมจะไปหากคุณไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ ให้คนอื่นมาซ่อมพรุ่งนี้แล้วกัน”

ฌองเริ่มผ่อนคลายเมื่อได้ยินคำพูดของชายคนนั้น ถ้าเขามาที่นี่เพื่อซ่อมไฟจริง ๆ ล่ะ? เขาไม่ชอบความคิดที่จะเดินไปมาในความมืด หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ตัดสินใจเปิดประตู ขณะที่เขาหมุนลูกบิด มีคนข้างนอกผลักมันออกอย่างแรงและกระแทกเขาลงกับพื้น

ชายร่างใหญ่สองสามคนบุกเข้ามาและล็อกแอรี่และฌองไปที่โซฟาในความมืดอย่างแม่นยำ

ไฟกลับมาสว่างอีกครั้งในเวลานี้

ขณะนี้ ในที่สุดฌองและแอรี่ก็เห็นใบหน้าของผู้บุกรุก บุรุษที่แข็งแรงเป็นคนแปลกหน้าสำหรับพวกเขา แต่พวกเขาคุ้นเคยกับใบหน้าของเฮนรี่

ใบหน้าของแอรี่ซีดลง เธอก้มศีรษะลงอย่างรู้สึกผิด กลัวเกินกว่าจะพูดอะไรได้ ในเวลานี้ ในที่สุดเธอก็จำคำเตือนของเฮเลนได้ เธอควรจะฟังคำเตือนของแม่ของเธออย่างจริงจัง แอเรียนยังคงมีมาร์คคอยสนับสนุนเธอ...

"คุณคินซีย์ ผมขอแนะนำตัวเองหน่อย ผมเป็นพ่อบ้านของครอบครัวเทรมอนต์ เรียกผมว่าเฮนรี่ก็ได้ คุณควรจะตระหนักดีถึงเหตุผลที่ผมมาเยี่ยมเยียนในวันนี้ ผมแน่ใจว่าผมไม่จำเป็นต้องอธิบาย?” เฮนรี่พูดอย่างเย็นชาขณะนั่งบนโซฟาตรงข้ามกับฌอง

ฌองยังคงยืนกรานที่จะปฏิเสธทุกอย่าง “มะ-ไม่ ผมไม่รู้ การละเมิดความเป็นส่วนตัวอย่างโจ่งแจ้งนี้ไม่สมควรแม้แต่น้อย แม้ว่าคุณจะเป็นสมาชิกของครอบครัวเทรมอนต์ก็ตาม ผมไม่ต้องการที่จะทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องใหญ่ดังนั้นผมจะพูดอย่างตรงไปตรงมา คุณจะทำให้ลูกสาวผมกลัวถ้าคุณทำแบบนี้…”

“ฉันก็ไม่อยากติดคุกเหมือนกัน!” แอรี่ร้องไห้ “ฉันอยากเจอพี่มาร์ค!”

เฮนรี่มองดูบอดี้การ์ด แล้วพวกเขาก็ผลักฌองและแอรี่กลับลงบนโซฟาทันที “นั่งลง!”

แอรี่ถึงกับน้ำตาซึม “ขอฉันเจอพี่มาร์ค ฉันไม่อยากติดคุก ฉันยังเด็กมาก ชีวิตฉันจะพังถ้าฉันติดคุก ฉันจะขอโทษแอเรียน ตกลงไหม? ฉันจะขอโทษผู้หญิงเลวคนนั้น!”

ดวงตาของเฮนรี่แข็งทื่อเมื่อเอ่ยถึงคำว่า 'หญิงเลว'

บอดี้การ์ดที่ล็อกตัวแอรี่ตบหน้าเธอสองครั้ง แอรี่กรีดร้องและเอามือกุมหัว กลัวเกินกว่าจะพูดตอนนี้

หัวใจของฌองเจ็บปวด เขากัดฟัน "หยุดนะ! ผมจะสารภาพ โอเคไหม? ผมจะติดคุก อย่ายุ่งกับลูกสาวผม!”