เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 501

เฮนรี่ยังไม่พอใจ "นายท่าน บอกอย่างชัดเจนมากว่าคุณทั้งคู่จะต้องไป คุณคินซีย์ อาชญากรรมเพียงอย่างเดียวของคุณคือการจ้างอันธพาลเพื่อทำลายทรัพย์สินส่วนตัวและออกคำขู่ โทษของคุณอาจจะค่อนข้างเบา อย่างไรก็ตาม ลูกสาวของคุณจงใจขับรถเธอชนรถของคนอื่น ทำให้เหยื่อแท้งบุตรและไม่สามารถมีบุตรได้อีกต่อไป ดังนั้นผมจึงไม่แน่ใจเกี่ยวกับโทษของเธอ ลูกสาวของคุณจะเปิดเผยคนที่ช่วยเธอปกปิดหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับเธอทั้งหมด”

ฌองเบิกตากว้าง “มาร์คช่วยปกปิดให้เธอด้วยไม่ใช่เหรอ?”

เฮนรี่ขมวดคิ้ว "นายท่านเป็นคนใจดี ความใจดีของเขาเกิดจากการที่ลูกสาวของคุณมีความเกี่ยวข้องกับคุณหญิงเทรมอนต์เล็กน้อย สุดท้ายนายท่านก็ตกเป็นเหยื่อเช่นกัน ห้านาทีของคุณหมดแล้ว คุณต้องการไปที่สถานีตำรวจหรือจะให้เราจัดการเรื่องนี้ที่นี่?

เมื่อมาถึงจุดนี้แอรี่ก็หวาดกลัวอย่างสมบูรณ์ เธอกรีดร้องอย่างไม่ลังเลว่า “ตำรวจ! ไปมอบตัวกับตำรวจกันเถอะ!” เธออยากจะไปแจ้งความกับตำรวจมากกว่าเผชิญผลที่น่าสยดสยองและไม่ทราบสาเหตุ เธอสามารถขอความช่วยเหลือจากเฮเลนได้เสมอเมื่อไปถึงสถานีตำรวจ ดีกว่ามาตายที่นี่ โดยไม่คำนึงถึงความเกลียดชังในปัจจุบันของเธอกับเฮเลน เฮเลนยังคงเป็นแม่ของเธอ เธอปฏิเสธที่จะเชื่อว่าเฮเลนจะละทิ้งเธอและดูชีวิตของเธอพังทลาย! ที่สำคัญที่สุด เฮเลนเป็นหนึ่งในคนที่ช่วยปกปิดเธอ ถ้าเฮเลนปฏิเสธที่จะช่วยเธอ เธอจะเปิดเผยทุกอย่าง เมื่อถึงเวลานั้น เฮเลนก็หนีไม่พ้นเช่นกัน!

เฮนรี่ไม่พูดอะไรอีก เขาส่งพ่อและลูกสาวไปที่สถานีตำรวจก่อนที่จะโทรหามาร์ค “ท่านครับ เราส่งพวกเขาไปที่สถานีตำรวจแล้ว พวกเขาจะไม่เข้าคุกโดยไม่สู้และจะขอความช่วยเหลือจากเฮเลนอย่างแน่นอน ผมเกรงว่า… เฮเลนอาจขอความช่วยเหลือจากนายหญิงเทรมอนต์…”

“อย่าให้พวกเขาติดต่อกับเฮเลนจนกว่าพวกเขาจะเข้าคุก” มาร์คตอบอย่างตรงไปตรงมา

เฮนรี่พึมพำตอบและวางสาย

...

ที่สถานีตำรวจแอรี่สังเกตเห็นบอดี้การ์ดจากไปขณะที่เธอกำลังจะให้การของเธอ ดังนั้นเธอจึงปฏิเสธที่จะให้การในทันที เธอขอโทรหาใครบางคนแทน

ตำรวจปฏิเสธคำขอของเธอและพูดอย่างเฉยเมยว่า “ตอนนี้ไม่มีใครสามารถช่วยคุณได้ ผมแน่ใจว่าคุณเข้าใจสิ่งที่ผมหมายถึง หากคุณปฏิเสธที่จะเข้าคุกเป็นเวลาสามถึงห้าปี ผลที่ตามมาจะยิ่งแย่กว่า ยอมเสียดีกว่า”

แอรี่เป็นเหมือนบอลลูนกิ่วเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “พี่มาร์ค… คุณใจร้ายกับฉันมากเพราะแอเรียน ผู้หญิงที่ไม่รักคุณด้วยซ้ำ! ทำไมคุณถึงทำกับฉันแบบนี้… เธอมีอะไรที่ฉันไม่มีหรือ?”

ไม่มีใครตอบเธอ หลังจากเสร็จสิ้นการบันทึก เธอและฌองก็ถูกขังอยู่หลังลูกกรง การพิจารณาคดีของพวกเขาจะมาถึงไม่ช้าก็เร็ว

เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้วเฮนรี่ก็รีบกลับไปที่เมืองหลวงทันที

แจ็คสันไม่ชอบบรรยากาศแบบนี้ เขาสนุกกับบรรยากาศที่สดใสเสมอและไม่สามารถทนต่อสถานการณ์แบบนี้ได้ ดังนั้นเขาจึงนิ่งเงียบ อย่างไรก็ตาม การได้อยู่กับทิฟฟานี่ทำให้เขามีความสุขมาก ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนเดียวที่มีความสุขกับการจากลาครั้งนี้

หลังอาหารเย็น ทิฟฟานี่แนะนำให้ไปห้องคาราโอเกะ เธอไม่ได้ขอไปบาร์เพราะว่านายากับธัญญ่าจะไม่สนุกในสถานที่แบบนั้น ห้องคาราโอเกะกับเพื่อนเพียงไม่กี่คนจะเข้าท่ากว่า พวกเขาสามารถปล่อยวางที่นั่นได้

ทิฟฟานี่ดื่มเยอะและร้องเพลงไม่กี่เพลง เธอไม่ใช่นักร้องที่เก่งที่สุด แต่ก็ไม่ใช่นักร้องที่แย่เช่นกัน อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าเธอได้ปลดปล่อยอารมณ์ที่เก็บกดออกไปมากมาย

แอเรียนดื่มเยอะเช่นกัน มันคงเป็นเรื่องโกหกที่จะบอกว่าเธอไม่รู้สึกซึมเศร้า ต่อจากนี้ไปเธอจะต้องอยู่คนเดียว... เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะทิ้งมาร์คแม้ว่าเธอจะต้องละทิ้งทุกอย่างก็ตาม ตอนนี้เธอทำสำเร็จแล้ว เธอตระหนักว่ามันไม่ได้สมบูรณ์แบบอย่างที่คิด การอยู่คนเดียวทำให้เธอรู้สึกราวกับว่าโลกได้ทอดทิ้งเธอ อาจมีผู้คนมากมายตามท้องถนน แต่เธอไม่เคยเปิดใจรับพวกเขาเลย พวกเขาไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ...

หลังจากที่พวกเขาออกจากห้องคาราโอเกะแล้วส่งทุกคนกลับบ้าน แอเรียนจึงฉวยโอกาสลาทิฟฟานี่และแจ็คสัน “ฉันกลับบ้านเองได้ เธอบินกลับเมืองหลวงใช่ไหม? ถ้าเป็นไปได้ แจ็คสัน ช่วยดูข้าวปั้นหน่อยได้ไหม ถ้ามีเวลา? ถ่ายวิดีโอมาให้ฉันหน่อย ดูแลทิฟฟ์ให้ดีด้วย ถ้าคุณทำให้เธอร้องไห้ คุณได้เจอดีแน่”

แจ็คสันพยักหน้า "ผมรู้น่า ผมจะไม่ทำให้เธอร้องไห้ อันที่จริงผมไม่ต้องไปดูแมวตัวนั้นหรอก ผมรู้ว่ามันมีชีวิตที่ดีทีเดียว ข้าวปั้นเข้ามาแทนที่คุณหลังจากที่คุณออกมาจาก คฤหาสน์เทรมอนต์ มันได้รับอาหารที่ดีที่สุดและนอนหลับสบายเสมอ มาร์คกอดมันทุกวัน เป็นมีชีวิตที่ดีที่สุดจริง ๆ ผมจะกลับโรงแรมกับทิฟฟ์ เดินทางกลับบ้านอย่างปลอดภัยนะ”