เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 503

อย่างไรก็ตามนั่นดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ เขาอยู่ในเมืองหลวง เขาจะมาที่นี่และทำเรื่องไร้สาระได้อย่างไร? นอกจากนี้ เขาไม่เคยตอบข้อความของเธอเมื่อเธอขอให้เขาเอาลินน์กลับไป ดูเหมือนว่าเขาจะยอมแพ้ในตัวเธอจริง ๆ ดังนั้นเขาจะไม่ทำอย่างนั้นอย่างแน่นอน เธอคงจะวิเคราะห์มากเกินไป

ทิฟฟานี่อาจจะจากไปแล้ว แต่ก็ยังมีงานตามปกติ ชีวิตต้องดำเนินต่อไป อากาศวันนี้ดูค่อนข้างดี ราวกับว่าตั้งใจให้แอเรียนร่าเริงขึ้น มีลมพัดเล็กน้อย ไม่ชื้นหรือร้อนเกินไป แดดอุ่น ๆ และธุรกิจก็ราบรื่นดี

เมื่อถึงเวลาเที่ยง ทันใดนั้น นายาก็ร้องออกมาด้วยความประหลาดใจว่า “แอริ เราได้รับคำสั่งซื้อจำนวนมากจากบริษัทการเงินแห่งหนึ่งในสำนักงานฝั่งตรงข้ามถนน ฉันคิดว่ามาจากบริษัทของสามีเธอ? ของหวานและอเมริกาโนนับร้อย อเมริกาโน่ทำง่ายแต่การทำขนมพวกนั้นอาจทำให้เธอเหนื่อย... โรลส์_รอยซ์ เมื่อเช้านี้เป็นของสามีเธอหรือเปล่า? มีเพียงเจ้านายของบริษัทเท่านั้นที่จะเลี้ยงพนักงานของเขาด้วยขนมเหล่านี้ได้ ฉันหมายถึงใครจะมีเงินมากมานขนาดนั้นน่ะ?”

อารมณ์ของแอเรียนเสียหลังจากได้ยินคำอุทานของนายา มาร์คมาที่นี่จริง ๆ เหรอ? ของหวานและอเมริกาโน่ นั่นเป็นของชอบของมาร์ค และเขาต้องการเป็นร้อยด้วย เขาพยายามจะให้เธอทำงานจนตายเหรอ?

คนโง่เท่านั้นที่จะปฏิเสธเงิน เธอสวมผ้ากันเปื้อนแล้วถามว่า “เขาต้องการเมื่อไหร่? ถ้าเขาคาดหวังว่าจะได้รับทันที ฉันจะรีบทำทั้งหมดเดี๋ยวนี้”

นายาส่ายหัว “ไม่เป็นไร ตราบใดที่เราส่งภายในสี่โมงเย็น”

แอเรียนรวบรวมกำลังทั้งหมดของเธอ “อีกอย่างหนึ่ง เขาคือ มาร์ค เทรมอนต์ อย่าเรียกเขาว่าสามีของฉัน!”

นายาทำท่าทางนิ่งเงียบ ทุกคนทำงานที่นี่มาระยะหนึ่งแล้ว ดังนั้นพวกเขาจึงเข้าใจว่าสิ่งนี้หมายความว่าอย่างไร

แอเรียนทำขนมเป็นร้อยภายในตอนบ่าย ธัญญ่าเองก็สามารถทำกาแฟทั้งหมดจนเสร็จได้ด้วยความช่วยเหลือจากคนอื่น ๆ เนื่องจากคำสั่งซื้อมีจำนวนมาก พวกเขาจึงไม่สามารถส่งสาวส่งของได้เพียงคนเดียว และมีพนักงานเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ทุกคนจึงต้องส่งของพร้อมกัน พวกเขาไม่ได้ให้บริการตามคำสั่งอื่นใดในบ่ายวันนี้ และให้ความสนใจทั้งหมดกับคำสั่งซื้อจำนวนมากนี้

จริง ๆ แล้ว นายาไม่ได้รวมแอเรียนเพื่อช่วยในการจัดส่ง อย่างไรก็ตาม แอเรียนอาสาเอง เพราะเธออยากจะรู้ว่ามาร์คอยู่ที่นี่จริง ๆ หรือเปล่า...

เธอจำรายละเอียดมากมายจากสตอล์กเกอร์เมื่อคืนนี้ไม่ได้ เพราะเธอดื่มไปมาก แต่ตอนนี้เมื่อเธอนึกถึงทุกสิ่งที่เกิดขึ้น มันก็ดูไม่น่ากลัวเลย ใครคือสตอล์กเกอร์ที่ตามเธอกลับบ้าน เขาช่วยเธอปลดล็อกประตูและยัดกุญแจไว้ใต้ประตูอีกด้วย?

เมื่อพวกเขาไปถึงอาคารสำนักงาน แอเรียนก็นำพนักงานของเธอไปวางรายการส่งของไว้ที่โต๊ะพนักงานต้อนรับในสำนักงานของมาร์ค พนักงานต้อนรับดูเหมือนจะเข้าใจสถานการณ์แล้ว ดังนั้นเธอจึงเคลียร์พื้นที่ก่อนหน้านี้ให้ แต่พื้นที่ก็ยังไม่เพียงพอสำหรับรายการทั้งหมด ของหวานใช้พื้นที่มาก

ผู้บริหารระดับสูงยืนอยู่ที่ประตูสำนักงานพลางยิ้มพร้อมกับถามว่า “คุณเทรมอนต์ ผมทำตามที่คุณขอแล้วและบอกให้คุณหญิงเทรอมนต์มาส่งของให้คุณเป็นการส่วนตัว คุณเห็นเธอใช่ไหม? ถ้าคุณถามผมนะครับ เมื่อพูดถึงการทะเลาะวิวาท มันจะดีที่สุดที่จะจบมันด้วยเซ็กส์ มันแย่ขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ? แก้ไขปัญหาบนเตียงไม่ดีกว่าเหรอ? ไม่จำเป็นต้องทนทุกข์..”

รอยยิ้มบนใบหน้าของมาร์คหายไป เขามองดูผู้บริหารระดับสูงอย่างใจเย็น “คุณชื่อ ดิ๊ก สมอลลีย์ ใช่ไหม?”

ผู้บริหารระดับสูงดูเขินอาย “พ่อแม่ของผมตั้งชื่อนั้นให้… ผมไม่เคยเปลี่ยนเลย…”

“สำนักงานเป็นสถานที่ทำงาน ไม่ใช่ที่สำหรับคุณที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของผู้บังคับบัญชาของคุณ” มาร์คกล่าวอย่างเย็นชา

ณ จุดนี้ ดิ๊กอยากจะฉีกปากตัวเองออกจริง ๆ เขารีบปิดประตูและรีบออกไป เขาไม่สามารถเข้าใจบุคลิกของเจ้านายใหญ่ของเขาได้ดี ศีรษะของเขาเสี่ยงที่จะตกลงบนเขียง!

เมื่อพวกเขากลับมาที่ร้านกาแฟ แอเรียนก็เข้าไปในครัวทันทีโดยไม่พูดอะไรอีก งานอดิเรกในปัจจุบันและเพียงอย่างเดียวของเธอคือการทำขนม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอรู้สึกท้อแท้ การอบขนมจะปลอบประโลมเธอ