เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 562

เมื่อได้รับข้อความนั้น มาร์คก็ลบมันทิ้งหลังจากที่อ่านมันจบ สิ่งที่ไม่เหมาะสมเช่นนั้นไม่มีที่ให้อยู่ในโทรศัพท์ของเขา…

เขาพับแขนเสื้อเพื่อช่วยแอเรียนเรื่องภาชนะใส่อาหาร เมื่อแอเรียนเห็นว่าเขากำลังจะทำงานบ้านจริง ๆ เธอจึงหยุดเขาอย่างรวดเร็ว “ไม่จำเป็นต้องช่วยฉัน แค่ล้างจานเอง คุณไม่รู้วิธีล้างอยู่แล้ว…”

มาร์คพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันเรียนรู้ได้ ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้น เดี๋ยวฉันจัดการเอง”

ทั้ง ๆ ที่ยังสงสัยเขาอยู่ สุดท้ายแอเรียนก็อนุญาตให้เขาเข้าไปในครัวตามลำพังพลางตรวจดูเขาเป็นครั้งคราวเพื่อให้ตัวเองไม่ต้องกังวลและเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะทำงานออกมาได้ดีจริง ๆ

กลิ่นหอมจากดอกไม้บนชั้นวางของกระจายสู่ตัวบ้านผ่านเครื่องปรับอากาศ เมื่อมองดูดอกกุหลาบที่มากมายอยู่ที่บ้าน แอเรียนก็รู้สึกพูดไม่ออก มาร์คไม่ได้ฟังเธอ เธอขอให้เขาไม่ส่งดอกไม้ให้เธออีกต่อไป แต่เขาก็ยังส่งช่อดอกไม้ให้เธอทุกวัน หากเป็นเช่นนี้ต่อไป เธอจะไม่มีพื้นที่ว่างที่บ้านเพื่อเก็บพวกมันและร้านก็ไม่ต้องการดอกไม้มากขนาดนั้นด้วย

จู่ ๆ โทรศัพท์ของมาร์คก็ดังขึ้น เขาใส่โทรศัพท์ไว้ในกระเป๋ากางเกง เขาจึงไม่สะดวกที่จะยิบมันด้วยมือที่เปียกและไม่ว่าง เขาทำได้แค่ขอความช่วยเหลือจากแอเรียนเท่านั้น “ช่วยฉันรับสายหน่อย”

แอเรียนไม่ได้ปฏิเสธเขาตั้งแต่เขาช่วยล้างจานแล้ว เมื่อเข้าไปในครัวเธอก็ลังเลเมื่อเห็นว่าเขาเก็บโทรศัพท์ไว้ที่ไหน เธอจะต้องล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงของเขา มันดูเหมือนจะไม่ค่อย… เหมาะสม

เมื่อมาร์คเห็นว่าเธอตัวแข็งเขาจึงบอกว่า “เร็วเข้า”

แอเรียนดึงตัวเองออกจากภวังค์ เธอเช็ดความคิดที่ไม่ดีในใจของเธอออกไปและหยิบอุปกรณ์จากกระเป๋ากางเกงของเขา ชื่อผู้โทรมีคำเดียว - บ้าน

สายนั้นมันมาจากคฤหาสน์เทรมอนต์

เมื่อกดปุ่มตอบรับและเปิดลำโพง เสียงของเฮนรี่ก็ดังขึ้น “นายท่านครับ คำสั่งของท่านเสร็จเรียบร้อยแล้ว”

มาร์คฮัมเสียงตอบรับและสายก็เงียบลงพลางปล่อยให้เสียงน้ำไหลขณะที่มาร์คล้างจานมาเติมเต็มความเงียบ บางทีอาจเป็นเพราะความอยากรู้ เฮนรี่จึงถามว่า “ท่านกำลังทำอะไรอยู่เหรอครับ?”

“ล้างจาน” มาร์คตอบอย่างเป็นธรรมชาติ

เฮนรี่เงียบอีกครั้งก่อนจะตามความทัน “โอเค… ผมจะวางสายแล้วนะครับ”

พอสายถูกตัด แอเรียนก็พูดติดตลก “ทุกคนในคฤหาสน์เทรมอนต์รู้แล้วว่าตอนนี้คุณล้างจานเป็นแล้ว”