เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 563

เสียงของเธอถูกปิดลงด้วยปากของเขา

แอเรียนไม่สามารถหลุดพ้นจากเงื้อมมือของเขาได้ เมื่อมาร์คจูบไปถึงข้างหูของเธอ เธอก็โพล่งขึ้นว่า “คุณแน่ใจเหรอว่าคุณรักฉัน? หรือคุณแค่อยาก? มาร์ค ถ้าคุณอยากจะอยู่กับฉันจริง ๆ ให้เวลาฉันยอมรับคุณและยอมรับอดีตหน่อย ไม่ใช่บังคับให้ฉันทำแบบนี้ตลอดเวลา! ตอนนี้ฉันรับไม่ได้ที่จะต้องอยู่กับคนที่ทำให้พ่อของฉันต้องตาย!”

มาร์คชะงัก “ถ้าฉันให้เวลาเธอ เธอจะยอมรับฉันไหม?”

แอเรียนไม่รู้คำตอบเหมือนกัน ถ้าเขาให้เวลาเธอเพียงพอ เธอจะยอมรับเขาและสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตได้จริงเหรอ? เธอคิดว่าเธอน่าจะทำไม่ได้ เพราะทุกครั้งที่เธอเห็นเขา เธอจะนึกถึงการตายอย่างเข้าใจผิดของพ่อของเธอและพบมันเป็นเรื่องยากที่จะปล่อยไป คนที่เธอเคยคิดว่าเป็นคนที่สำคัญที่สุด กลับกลายเป็นคนที่ทำให้เธอสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่าง เธอจะปล่อยให้มันผ่านไปได้อย่างไร?

ความเงียบของเธอทำให้มาร์คตกใจ “พูดอะไรหน่อยสิ! เธอจะพยายามยอมรับฉันไหมถ้าฉันให้เวลาเธอ?”

แอเรียนกัดริมฝีปากของเธอ “ฉันไม่รู้… ฉันไม่รู้ว่าฉันจะทำได้หรือเปล่า… อย่าบังคับฉันเลย…”

ถ้า... ถ้าเธอแจ้งเวลาเขา แม้ว่ามันจะเป็นเพียงการประมาณคร่าว ๆ หรือสัญญาอะไรบางอย่าง มาร์คก็จะรอโดยไม่ลังเลเลย ถึงกระนั้น เธอไม่ได้ให้สิ่งใดกับเขาที่จะทำให้เขาอดทนรอได้ เขากลัวชีวิตที่ไม่มีเธอ เขากลัวว่าเธอจะมีคนอื่น เขากลัวว่าวันหนึ่งเธอจะหายไป เขาทำใจไม่ได้!

มาร์คมักจะสุดโต่งกับแอเรียนเสมอ แม้ว่าเขาจะพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะอ่อนโยนกับเธอเท่านั้น แต่เธอก็ยังสามารถทำให้เขาอารมณ์เสียได้อยู่ดี!

เขารีบอุ้มเธอไปที่ห้องนอน “ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่าไม่ ใช่ไหม? ไม่เป็นไร… เนื่องจากไม่มีอนาคตที่คาดการณ์ได้ เราจะอยู่กับปัจจุบัน! ฉันจะไม่มีวันปล่อยเธอไป ฉันทำไม่ได้ ถ้ามันหมายความว่าเราต้องทรมานกันต่อไป ก็เอาสิ…”

หัวใจของแอเรียนเฉื่อยขณะที่เธอหน้าแดง เธอไม่สามารถเพิกเฉยต่อสิ่งที่เธอกำลังรู้สึกอยู่และไม่สามารถเพิกเฉยต่อเขาที่อยู่ที่นี่ได้ กับชายคนนี้เธอทำได้เพียงแต่ต้องผ่อนปรนเสมอ เธอไม่เคยชนะด้วยการก้าวร้าวกับเขาเลยสักครั้ง

มาร์คบังคับให้เธอมองเขา “จะเอาแบบนี้ใชไหม? เธออยากจะเป็นแบบนี้กับฉันไปตลอดชีวิตเลยเหรอ? จนกว่าฉันจะตาย พวกเราจะอยู่แบบคนโง่เง่าแบบนี้แหละ!”