เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 578

หลังจากที่ครุ่นคิด ทิฟฟานี่ก็เริ่มคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะหมั้นแบบลับ ๆ ท้ายที่สุดตระกูลเวสต์เป็นตระกูลที่ร่ำรวย พ่อแม่ของแจ็คสันยังมีชีวิตอยู่เช่นกัน ถ้าพ่อแม่ของมาร์คอยู่ด้วย พวกเขาคงไม่มีการแต่งงานที่เงียบสงัดเช่นนั้น เหล่าชนชั้นสูงต้องทำเพื่อศักดิ์ศรี เธอไม่สามารถเห็นแก่ตัวได้ “โอเค… ฉันขอโทษ ฉันไม่เคยคิดเรื่องนั้น คุณสามารถทำสิ่งที่คุณต้องการได้เลย ฉันต้องกลับบ้านหลังอาหารเย็นและฉันต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปทำงานในวันพรุ่งนี้ ฉันไม่เหมือนคุณ ฉันไม่สามารนอนได้ทุกเมื่อที่ต้องการ ฉันยุ่งมากจนเท้าของฉันแทบไม่ได้แตะพื้นเลย เฮ้อ…”

แจ็คสันรู้สึกขุ่นเคืองเล็กน้อย “เราพูดไว้ว่าเราจะย้ายมาอยู่ด้วยกัน… ดูเหมือนเราจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกเลยงั้นเหรอ? ผมท้วงคุณเหรอ? ไม่ใช่ว่าคุณจะไปทำงานไม่ได้ถ้าคุณอยู่กับผมหนิ ผมขับรถไปส่งคุณแต่เช้ายังได้…”

ทิฟฟานี่ยิงเขาด้วยสายตาดุดัน “นี่จะไม่เป็นปัญหาถ้าคุณปล่อยให้ฉันนอนตอนกลางคืนจริง ๆ แต่คุณจะไม่ทำงานเวลาที่คุณทำเสร็จมักจะดึกเสมอ ใครจะสามารถทนกับสิ่งนั้นได้? เราจะคุยกันเมื่องานของฉันเสถียรมากขึ้น เราจะหมั้นกันอย่างเป็นทางการในตอนนั้นและฉันสามารถย้ายเข้ามาอย่างเป็นทางการด้วย เราจะไม่ดึงดูดเรื่องซุบซิบด้วย ตกลงตามนั้น ฉันตัดสินใจแล้ว”

แจ็คสันขับรถพาทิฟฟานี่กลับบ้านหลังอาหารเย็น เขายังคงดูบูดบึ้งมากเมื่อพวกเขาไปถึงชั้นล่าง เมื่อเห็นสิ่งนี้ ทิฟฟานี่ก็เอาแขนโอบรอบคอของเขาและจูบเขาอย่างดูดดื่ม จากนั้นเธอก็ตบแก้มเขา พลางทำตัวไร้สาระ “ฉันจะดูแลคุณอย่างดีเมื่อมีเวลา อย่าดื้อล่ะ”

แจ็คสันหัวเราะอย่างช่วยไม่ได้ “เอาล่ะ ก็ได้ กลับบ้านเถอะ นอนหลับฝันดีนะเพราะคุณเหนื่อยมามาก โทรหาผมถ้าคุณต้องการอะไร ผมจะรับสายเสมอ”

ทิฟฟานี่ชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับมาส่งรอยยิ้มสดใสให้เขา “แจ็คสัน การได้พบคุณถือเป็นโชคที่ดีที่สุดของฉัน”

แจ็คสันเลิกคิ้ว “โชคชะตาหรือกับดัก? อย่าให้ผมรอนานเกินไปล่ะ ผมจะไปไนท์คลับถ้าคุณไม่มาที่บ้านผมภายในสามวัน ผมเป็นผู้ชายที่แข็งแรง ผมไม่สามารถต้านทานเอวที่ร้อนแรงของผมด้วยตัวเองได้นานนัก…”

ความโรแมนติกของทิฟฟานี่ถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงจากปฏิกิริยาตอบโต้ของแจ็คสัน เธอวางมือบนสะโพกและเย้ยหยัน “ถ้ากล้าก็เอาเลย! ฉันจะบอกแม่ของคุณถ้าคุณทำ ลองเลยถ้าคุณไม่เชื่อฉัน!”

แจ็คสันกลัวว่าจะโดนฟาด เขาจึงรีบขับรถออกไปหลังจากพูดว่า “พักผ่อนให้เต็มที่ในคืนนี้ ผมจะไปทำงานล่วงเวลาที่สำนักงาน คุณสามารถโทรวิดีโอคอลเพื่อตรวจสอบผมได้เสมอ!”

มุมริมฝีปากของทิฟฟานี่ยังคงเต็มไปด้วยรอยยิ้มเมื่อเธอเดินเข้าไปในบ้าน เมื่อเห็นสิ่งนี้ลิเลียนก็ยิ้มและถามว่า “แจ็คสันมาส่งลูกกลับบ้านหรือเปล่า? ดูรอยยิ้มที่เบ่งบานบนใบหน้าของลูกสิ… วันนี้ทำงานเป็นอย่างไรบ้าง?”

“ไม่เลว เหนื่อยนิดหน่อย หนูจะไปพักผ่อนหลังจากที่อาบน้ำ แม่ทานข้าวเย็นหรือยัง?”

ลิเลียนพิงตัวกับโซฟาอย่างเกียจคร้านขณะที่ดูโทรทัศน์ “ทานแล้ว ลูกคิดว่าแม่จะอดตายเมื่อลูกไม่อยู่จริง ๆ เหรอ? ตอนนี้แม่ของลูกเรียนทำอาหารแล้วนะ แต่ยังไม่ค่อยเก่ง อย่างน้อยก็ไม่เก่งเท่าพ่อครัวของลูก ลูกจับได้อัญมณีจริง ๆ ชวนแจ็คสันมาที่บ้านในวันสุดสัปดาห์นี้สิ แม่ต้องการลองชิมอาหารของเขา”