เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 634

“ฉันเป็นคู่หมั้นของแจ็คสัน เวสต์”

อายชะงัก เธอใช้เวลาไม่กี่วินาทีก่อนที่เธอจะค่อย ๆ เบิกตากว้าง “เธอพูดจริงเหรอ? เธอ… เธอล้อเล่นใช่ไหม?”

ทิฟฟานี่ยกมือและโบกมือให้อายเห็นแหวนที่นิ้วนาง “แจ็คสันสวมแหวนนี้ให้ฉันในระหว่างงานหมั้นของเรา ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมฉันถึงมีปฏิกิริยารุนแรงเมื่อเราเห็นเขากับผู้หญิงคนนั้นเมื่อวานนี้ใช่ไหม? เธอสัญญาว่าจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ ดังนั้นฉันจะเก็บความลับของเธอเช่นกัน มันจะเป็นเหมือนตัวประกัน เราจะเก็บความลับของกันและกัน ฉันไม่อยากให้คนทั้งโลกรู้เรื่องนี้”

อายจ้องมาที่เธอแล้วพูดอย่างแผ่วเบา “อืม… ถ้าอย่างนั้น การที่ฉันจะอู้เวลาทำงานต่อหน้าคู่หมั้นของเจ้านายของฉันก็เป็นความคิดที่แย่ใช่ไหม?”

ทิฟฟานี่กลอกตาไปมา "ได้โปรด ฉันก็อู้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ? เวลาอยู่ที่สำนักงานฉันก็เป็นนักออกแบบแฟชั่นทั่วไปเหมือนเธอแหละ ระหว่างเราไม่ได้มีความแตกต่างอะไรมากนักหรอก อีกอย่าง อย่าแม้แต่คิดที่จะสงสารฉันด้วย ในตอนนี้ยังไม่มีการยืนยันใด ๆ”

อายพยักหน้าอย่างเคร่งขรึม “ฉันเข้าใจ… เราทั้งคู่ไม่มีใครดีกว่ากัน ฉันค่อนข้างโชคร้าย อย่างน้อยเธอกับคุณเวสต์ก็หมั้นหมายกันแล้ว และในอนาคตเธอก็จะเป็นคุณหญิงเวสต์ ฉันโดนนอกใจและไม่ได้รับค่าเสียหายด้วยซ้ำ ฉันมีสิทธิ์อะไรที่จะสงสารเธอ? ใจเย็น ๆ ถ้าเธอยังรู้สึกไม่สบายใจอยู่ ฉันสามารถแหกกฏการคุมค่าใช้จ่ายของฉันและเลี้ยงอาหารเธอได้นะ เธอจะกินอะไรก็ได้แต่อย่าใช้เงินออมของฉันจนหมดก็พอ”

ในเวลานี้ ในที่สุดแจ็คสันก็เข้ามาในสำนักงานด้วยสีหน้าบูดบึ้ง เพียงแค่ชำเลืองมองทุกคนก็สามารถบอกได้ว่าเขาอารมณ์ไม่ดี พนักงานต่างพาระมัดระวังเป็นพิเศษเมื่อพวกเขาทักทายแจ็คสัน

ทิฟฟานี่และอายต่างพากันก้มหัวทำงาน

เมื่อแจ็คสันเดินผ่านโต๊ะของทิฟฟานี่ เขาก็วางกล่องอาหารเช้าไว้บนโต๊ะของเธอโดยที่เขาไม่ได้แม้แต่จะหยุดเดินในขณะที่เขาเดินผ่านเธอ