เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 641

ก่อนที่ธัญญ่าจะทันได้ตอบ ทิฟฟานี่ก็ดึงเธอออกจากห้องไปแล้ว

เมื่อพวกเขาเดินผ่านแผนกต้อนรับ ผู้หญิงที่แกะถั่วก็ถามว่า “คุณจะไม่อยู่แล้วเหรอ?”

ธัญญ่าพยักหน้า “โทษที ฉันจะไม่อยู่ที่นี่แล้ว!”

“ทำไมเธอถึงทักทายคนแบบนั้น?” ทิฟฟานี่บ่นเบา ๆ “เธอรู้ไหมว่าที่นี่คือสถานที่แบบไหน? พระเจ้า นี่ไม่ใช่โรงแรม นี่คือสถานที่สำหรับแมงดาและโสเภณี เธอเป็นเหมือนเนื้อสดในถ้ำของฝูงหมาป่าที่หิวโหย! ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าวันนี้เราไม่ได้เจอเธอ?”

ธัญญ่าตัวสั่นด้วยความกลัว “คุณพูดจริงเหรอ? หนูไม่รู้...”

เอริกโยนสัมภาระของเธอเข้าไปในรถ “เธอนี่ไร้เดียงสาจริง ๆ ฉันจะบอกเธอให้นะ เพียงเพราะเธอดีกับคนอื่นไม่ได้หมายความว่าพวกเขาจะดีกลับ บางคนจะดูถูกเธอไม่ว่าเธอจะดีกับพวกเขาแค่ไหน เธอต้องกล้าแสดงออกมากขึ้นและเรียนรู้ที่จะยืนหยัดเพื่อตัวเอง การใจดีเกินไปจะไม่ช่วยอะไรเลย”

ทันใดนั้นโทรศัพท์ของทิฟฟานี่ก็ดังขึ้น เธอรีบรับสาย "ฮัลโหล?"

เธอได้ยินเสียงกังวลใจที่ปลายสายของแจ็คสัน "คุณอยู่ที่ไหน? ไม่มีใครอยู่บ้านเลย ผมเพิ่งกลับจากที่ทำงาน”

ทิฟฟานี่ชะงักไปสองวินาทีก่อนจะพูดว่า “ฉันออกมาข้างนอก ฉันมีบางอย่างต้องทำ ฉันจะกลับบ้านเร็ว ๆ นี้” เธอคิดว่าคืนนี้แจ็คสันจะกลับบ้านดึก ท้ายที่สุดมันกลายเป็นส่วนหนึ่งของตารางประจำของเขาไปแล้ว เขาไม่ได้รับประทานอาหารกลางวันกับเธออีกต่อไปและกลับมาถึงบ้านตอนดึกเท่านั้น

แจ็คสันซึ่งไม่รู้ความคิดของทิฟฟานี่เตือนเธอให้ระมัดระวังก่อนที่จะวางสาย

ธัญญ่ารู้สึกเสียใจอย่างมาก “คุณควรกลับบ้านนะพี่ทิฟฟานี่ หนูยุ่งกับตารางเวลาของคุณมามากแล้ว”