นักสืบส่วนตัวได้ส่งข้อความถึงเธออีกครั้ง มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับแกรนท์ ชายผู้นี้อาจดูเหมือนนักธุรกิจที่มั่งคั่งแต่ในความเป็นจริงเขามีหนี้สินท่วมตัวมานานแล้ว ออฟฟิศของเขาไม่มีอะไรเลยนอกจากฉากหน้ากับเบื้องหลังที่ว่างเปล่าและเขากำลังประสบปัญหาภาระจากหนี้สินอย่างหนัก รวมทั้งการหย่าร้างของเขาซึ่งก็เกิดจากปัญหาทางการเงินเช่นกัน
ไม่นานหลังจากที่หย่าร้างเขาก็ตามจีบลิเลียน แม่ของเธอ เพื่ออะไรกัน? แกรนท์เองก็ไม่เคยโผล่หน้าของเขามาให้การช่วยเหลือสักครั้งในตอนที่ครอบครัวเลนกำลังเจอวิกฤตปัญหาล้มละลาย ตอนนี้มันอาจจะดูเหมือนว่าพวกเขาเกี่ยวพันและสนิทสนมกันอย่างใกล้ชิด แต่จริง ๆ แล้วมันเป็นเพียงแค่เปลือกนอกที่ผิวเผินเท่านั้น
เธอมีความรู้สึกไม่ดีและไม่สามารถมาคิดถึงเรื่องอาหารการกินได้ เธอรีบขับรถออกไปเพื่อที่จะกลับบ้าน
ตามที่คาดไว้ แกรนท์ยังอยู่ที่บ้านในวันนี้เช่นกัน ลิเลียนที่ไม่เคยชอบการทำอาหารและก็ทำอาหารอะไรไม่เป็นเลยจริง ๆ แต่วันนี้เธอกลับทำอาหารได้ ทิฟฟานี่ถึงขั้นตกใจเป็นอย่างมากและอารมณ์เสียในเวลาเดียวกัน ขนาดตัวเธอเองยังไม่เคยมีโอกาสได้ลิ้มรสอาหารของแม่ของเธอเองเลยด้วยซ้ำ
ด้วยความประหลาดใจกับการกลับบ้านของทิฟฟานี่ครั้งนี้ ลิเลียนดูระมัดระวังมากเป็นพิเศษ “ทิฟฟ์ ลูกทานอาหารเย็นมาแล้วหรือยัง? ลูกอยากกินกับเราไหม?”
แกรนท์ลุกขึ้นยืนและทักทายเธออย่างอบอุ่น “โอ้ เธอโตขึ้นมากเลยนะทิฟฟ์ กี่ปีแล้วที่เราไม่ได้เจอกัน? เธอยังจำลุงแกรนท์ของเธอได้รึเปล่า?”
“แน่นอน ฉันจำได้ค่ะ” ทิฟฟานี่ตอบอย่างใจเย็น “ฉันกินอาหารมาแล้ว ฉันจะไม่กินด้วยตอนนี้ ฉันจะกลับมาอยู่ที่บ้านเพื่อพักผ่อนสักสองสามวันนะคะ”
แกรน์มองไปที่ลิเลียนซึ่งก็พยายามส่งสายตามาเช่นกัน "ได้สิ มาพักที่บ้านได้เลย แต่… เธอกับแจ็คสันทะเลาะกันเหรอ? ทำไมจู่ ๆ ถึงกลับบ้าน?”
ทิฟฟานี่ไม่สามารถระงับความโกรธของเธอได้อีกต่อไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
มีนิยายหลายเรื่องที่หยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหวเลยค่ะและมีแต่เรื่องเดิมฯไม่มีเรื่องใหม่ฯให้อ่านบ้างเลย...