เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ นิยาย บท 699

สรุปบท บทที่ 700 เขาบอกว่าจะไม่มีอะไรมากวนใจคุณอีก: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์

สรุปเนื้อหา บทที่ 700 เขาบอกว่าจะไม่มีอะไรมากวนใจคุณอีก – เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ โดย สาวน้อยสุดจี๊ด

บท บทที่ 700 เขาบอกว่าจะไม่มีอะไรมากวนใจคุณอีก ของ เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ ในหมวดนิยายโรแมนติก เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สาวน้อยสุดจี๊ด อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

ทิฟฟานี่กัดฟันก่อนจะบังคับให้คำพูดออกจากปากของเธอ “ฉันจะจ่ายเอง ตกลงไหม? ฉันจะไปขอเงินนั้นจากแจ็คสันและจ่ายเงินให้เขา พอใจหรือยัง? แต่! เพื่อไม่ให้เกิดเรื่องโง่ ๆ ขึ้น

ฉันอยากให้แม่โอนกรรมสิทธิ์บ้านหลังนี้ให้ฉัน! มันจะไม่เป็นอันตรายต่อแม่หากแม่ทำอย่างนั้น เราซื้อบ้านหลังเพื่อเป็นที่อยู่อาศัยของแม่ ดังนั้นแม่จึงมีสิทธิ์ที่จะอาศัยอยู่ในนั้น แต่แม่ไม่มีสิทธิ์ที่จะขายมัน!

“นอกจากนี้ เราซื้อบ้านหลังนี้ด้วยเงินที่เราได้จากการขายที่ดินของปู่ของฉัน มันเป็นของตระกูลเลน” ทิฟฟานี่ปิดท้าย “แม่ไม่มีสิทธิ์ที่จะยึดมันเป็นของตัวเอง”

โชคดีที่ส่วนหนึ่งของลิเลียนไม่ได้อยากแยกทางกับบ้านหลังนี้อยู่แล้ว ดังนั้นการได้ยินทิฟฟานี่เสนอวิธีแก้ปัญหาอื่นจึงทำให้ท่าทางของเธออ่อนลง

“อืม อย่างน้อยเธอก็เข้าใจว่านี่เป็นความผิดของเธอตั้งแต่แรก มันดีต่อเธอ ไปเอาเงินไปจ่ายเขาเดี๋ยวนี้ ฉันโอเคที่จะย้ายบ้านเป็นชื่อของเธอ แต่หลังจากนั้น เธอต้องสัญญาว่าเธอจะไม่เข้ามายุ่งเรื่องของฉันอีก”

ทิฟฟานี่ครุ่นคิดหนักและนานเกี่ยวกับการประนีประนอมของแม่ของเธอ หากไม่มีบ้าน ลิเลียนจะไม่มีอะไรเลย และแกรนท์ก็จะสังเกตเห็นดังนั้นและในไม่ช้าเขาก็จะเลิกยุ่งกับเธอ

“ตกลง ฉันยอมรับสิ่งนี้ ตราบใดที่บ้านหลังนี้เป็นของฉัน ฉันก็ไม่มีอะไรต้องกลัวแล้ว ถ้าแกรนท์ยังต้องการแต่งงานกับแม่ทั้ง ๆ ที่แม่ไม่ได้เป็นเจ้าของอะไรเลย ฉันจึงจะเชื่อว่าเขารักแม่จริง ๆ แล้วฉันก็จะไม่มีเหตุผลที่จะเข้าไปยุ่งกับเรื่องของแม่อีก”

ทั้งคู่ได้พบกับแกรนท์ที่ประตูสู่ย่านนั้น ก่อนหน้านี้ ชายผู้นี้ได้สัญญากับลิเลียนว่าทั้งสองจะจัดการเรื่องขายบ้านด้วยกัน โดยที่เขาจะแสดงความ "มีน้ำใจ" และหาผู้ซื้อให้เธอ อย่างไรก็ตาม น่าแปลกที่เขาไม่กังวลเลยเมื่อลิเลียนบอกเขาว่าเธอเปลี่ยนใจแล้ว

“เฮ้ ลิลลี่? ผมมีบางอย่างที่ผมต้องสารภาพกับคุณ”

ทิฟฟานี่กลอกตาก่อนจะเว้นระยะห่างระหว่างพวกเขา เขาจะใช้กลอุบายอะไรในตอนนี้อีก?

“ลิลลี่ ผม… ผมโกหกคุณ ผมแค่ตามหาคุณเพราะผมต้องการเงิน ดังนั้นผมจึงต้องการให้คุณขายบ้านหลังนี้ให้ผม ผมไม่เคยต้องการแต่งงานกับคุณเลย ผมขอโทษ แต่มันเป็นเรื่องจริง เราไม่ได้พบกันโดยบังเอิญ

อันที่จริง ผมวางแผนการพบกันเหล่านั้น ผมออกแบบพวกเขา ผมหมายความตามที่พูดจริง ๆ ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมได้ทำผิดไปมากแค่ไหน ได้โปรด… ยกโทษให้ผมด้วย…”

ลิเลียนที่ร้องไห้หนักพอ ๆ กับเด็กสาววัยรุ่นที่หัวใจแหลกสลายตอบว่า “ต้องเป็นเธอและแจ็คสันที่ขู่เขา! เขาบอกว่าเขาโกหกฉัน… แล้วเขาก็บอกให้เราไว้ชีวิตเขา…”

ทิฟฟานี่ไม่แน่ใจว่าอะไรกระตุ้นชายคนนั้นให้พูดความจริง แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามเธอก็รู้สึกดีใจอยู่ดี

“ได้โปรดเถอะ ฉันไม่ได้ขู่เขาและแจ็คสันก็ไม่เช่นกัน! ฉันจะขู่เขาทำไม? น่าอายจะตาย! แม้ว่าแม่จะอยากสวมชุดแต่งงานอีกครั้งแต่แม่ก็ต้องใช้หัวและตาด้วย! ฉันบอกแม่แล้วว่าเขาเป็นคนหลอกลวง แต่แม่ไม่เคยฟัง แล้วตอนนี้ล่ะ? เรียนรู้อะไรบ้างหรือยัง? เขายอมรับทุกอย่างแล้วนะ!”

ลิเลียนทรุดมากจนเธอต้องลุกและกลับเข้าไปข้างในพร้อมกับสะอื้นไห้ ในขณะเดียวกัน ทิฟฟานี่กำลังมองดูเวลาและรู้ว่าเธอกำลังจะไปทำงานสาย

ลูกสาวกำลังจะวิ่งตามแม่ของเธอเมื่อรถ Bentley สีดำมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ คนที่ออกมาจากรถคันนั้นเป็นชายหนุ่มคนเดียวกับที่เสนอว่าจะไปส่งทิฟฟานี่กลับบ้านจากบาร์ตอนนั้น

เขายื่นการ์ดใบหนึ่งให้ทิฟฟานี่ "คุณสมิธฝากมาบอกว่าเขาจะทำให้แน่ใจว่าจะไม่มีอะไรมารบกวนใจคุณอีก”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์